Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη
Η φύση του σύμπαντος μέσα στο οποίο βρισκόμαστε είναι ηλεκτρομαγνητική. Οι σκέψεις δεν είναι παρά ηλεκτρομαγνητικές ακτίνες που εκπορεύονται από το νου προς την κατεύθυνση του αντικειμένου που μας ενδιαφέρει είτε αυτό είναι ένα γεγονός, ένα πράγμα ή ένας άλλος άνθρωπος. Στην ουσία, μέσα από την προσοχή και το ενδιαφέρον που δίνουμε σε κάτι, στέλνουμε ενεργειακά κύματα που ασκούν επιρροή, μεταφέρουν ένα μήνυμα κι ανάλογα με τον κώδικα που περιέχει προκαλείται η ανάλογη αντίδραση.
Advertisment
Τα πάντα γύρω μας είναι ενέργεια που έλκεται κι απωθείται με βάση την αρχή του μαγνητισμού. Η έλξη δεν είναι ένας νόμος αλλά η μια άκρη ενός δίπολου, στην άλλη βρίσκεται η απώθηση. Αυτοί οι δύο πόλοι είναι οι δύο ιδιότητες του νόμου της βαρύτητας.
Έχουμε μάθει να βλέπουμε τα πράγματα από την υλική τους πλευρά, όπως αυτή εκδηλώνεται μπροστά στα φυσικά μας μάτια αλλά οι νόμοι του σύμπαντος εφαρμόζονται σε όλα τα επίπεδα, από το βαρύ στο οποίο βρισκόμαστε με το φυσικό μας σώμα μέχρι και το πιο λεπτοφυές, που είναι αόρατο αλλά εν τούτοις υπαρκτό. Αυτό που διαφοροποιείται είναι η μορφή εκδήλωσης κι αυτή η μορφή είναι που μας πλανεύει.
Έτσι μπορούμε να αντιληφθούμε πως όταν ένα αντικείμενο πέφτει στη γη είναι λόγω της βαρύτητας, που εκδηλώνει την μια της αρχή: την έλξη. Αυτό ωστόσο ισχύει και για μια ενέργεια που δεν είναι ορατή. Όταν για παράδειγμα ένα άτομο ασκεί έλξη πάνω μας είναι οι ενέργειες μας που αρχικά έλκονται κι όχι τα φυσικά μας σώματα. Φυσικά, η αρχή αυτή μπορεί να αντιστραφεί μέσω της απώθησης, η οποία στο γήινο πεδίο παίρνει τη μορφή της αιώρησης.
Advertisment
Πολλοί από εμάς έχουν γίνει μάρτυρες τέτοιων φαινομένων, ανθρώπων δηλαδή που έχουν βρει τον τρόπο να αντιστρέψουν την πολικότητα τους και έχουν την ικανότητα, κυριολεκτικά, να μην πατούν στη γη. Στο διάστημα άλλωστε, αυτό είναι φυσιολογικό. Εκεί, η πολικότητα είναι εντελώς αντίστροφη και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να σταθεί κάποιος στην επιφάνεια του εδάφους ή ακόμη και του διαστημόπλοιου με το οποίο ταξιδεύει. Αυτή είναι η όψη του νόμου όσο αφορά στις συμπυκνωμένες υλικές μορφές αλλά όταν μιλάμε για ενέργειες, κι όλα πριν εκδηλωθούν στο γήινο πεδίο είναι ενέργειες, ισχύει η ρήση του Πλάτωνα: «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει».
Η απομάκρυνση ενός ανθρώπου από τη ζωή μας ερμηνεύει το φαινόμενο της απώθησης σε ενεργειακό επίπεδο. Όταν αποσύρουμε το ενδιαφέρον μας από το σύντροφο μας ή έναν φίλο μας τότε αυτός, έστω κι αργά απομακρύνεται, ακόμη κι αν το φαινόμενο λειτουργεί υποσυνείδητα. Αυτό είναι εν μέρει ανεξάρτητο από τα συναισθήματα που μας ενώνουν ή μας χωρίζουν. Μπορεί να νιώθουν αγάπη αλλά εν τούτοις απουσιάζει εκείνη η σπίθα που θα ανάψει τη φλόγα, τη διεγερτική δύναμη που λιώνει τα ψυχρά μέταλλα και τα ενώνει. Θα δούμε αργότερα ποιος είναι ο ρόλος των συναισθημάτων σε σχέση με την έλξη και την απώθηση. Για την ώρα, ας μείνουμε λίγο ακόμη στη μαγνητική επιρροή.
Το ενδιαφέρον που εκδηλώνουμε είναι αυτό που έλκει γύρω μας το αντικείμενο στο οποίο προσηλώνουμε την προσοχή μας, δηλαδή αφιερώνουμε τη σκέψη μας. Το ενδιαφέρον δεν είναι απαραίτητο να είναι φορτισμένο συναισθηματικά, συνήθως όμως στη συνέχεια, μπορεί να προκαλέσει κάποιο, ανάλογα όμως από το βαθμό προσκόλλησης με το αντικείμενο. Προσέξτε λίγο και θα διαπιστώσετε πως αυτή η άποψη ερμηνεύει το φαινόμενο της έλξης όσων φοβόμαστε ή όσων δεν θέλουμε να βιώσουμε. Αναρωτιούνται πολλές φορές οι άνθρωποι πως είναι δυνατόν να μην επιθυμούν κάτι κι αυτό εν τούτοις να περιστρέφεται γύρω τους, να γίνεται κομμάτι της ζωής τους. Αρκεί και μόνο η σκέψη είτε θετική είτε αρνητική. Από τη στιγμή που ασχολείστε με το θέμα αυτό, το μαγνητίζετε ακόμη κι αν δε το αντιλαμβάνεστε.
Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα επίπεδο στο οποίο δεν έχουμε ιδιαίτερη πρόσβαση επειδή είμαστε πιο κοντά στο φυσικό μας σώμα παρά στα ενεργειακά μας σώματα, τα οποία είναι ευαίσθητα σε τέτοιες καταστάσεις και διεγείρονται άμεσα. Οι άνθρωποι που διαισθάνονται, ή όπως ίσως θα έχουμε ακούσει, ψυχανεμίζονται πράγματα έχουν μια μεγαλύτερη σύνδεση με αυτά τα σώματα κι αυτή η επαφή τους επιτρέπει να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες που ακόμη δεν έχουν γίνει ορατές στο φυσικό πεδίο.
Συνοψίζοντας το θέμα έλξης-απώθησης πρέπει να θυμόμαστε ότι, έλκουμε κάθε τι στο οποίο αφιερώνουμε τη σκέψη μας ενώ στον αντίποδα, απομακρύνουμε οτιδήποτε αδιαφορούμε γι αυτό. Αυτό το γεγονός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως στην καθημερινότητα μας και θα πούμε αμέσως πως.
Αν για παράδειγμα έχουμε ένα πρόβλημα το οποίο μας απασχολεί πάρα πολύ, με το να το σκεφτόμαστε συνεχώς, του μεταβιβάζουμε ενέργεια και το διατηρούμε στη ζωή ή και το μεγεθύνουμε περισσότερο. Η διαχείριση του προβλήματος έχει δυο πτυχές: Είτε αδιαφορούμε γι’ αυτό, αποτραβώντας έτσι την ενέργεια μας, πράγμα που σταδιακά θα το οδηγήσει σε ατροφία και τελικά στο φυσικό του θάνατο και λέω φυσικό διότι ως σκέψη-μορφή απλά, θα πέσει σε νάρκη αλλά δε θα διαλυθεί κι αν επαναφέρουμε τη σκέψη μας σ’ αυτό, θα το εγείρουμε πάλι από το λήθαργο του, αργά και σταθερά.
Η οριστική διάλυση των σκέψεων-μορφών είναι ένας πραγματικός άθλος, που για την ώρα δε θα μας απασχολήσει. Η προηγούμενη διαδικασία όμως δεν είναι η ευκολότερη καθώς το πρόβλημα, κατά πάσα πιθανότητα έχει εμφανιστεί για να μας δώσει ένα μάθημα και τις περισσότερες φορές κυριεύει τη λογική αλλά και την καρδιά μας. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε μέρος του προβλήματος όχι μόνο ως δημιουργοί του αλλά κι ως συμπρωταγωνιστές.
Η προτιμότερη συμπεριφορά είναι να στρέψουμε την προσοχή και το ενδιαφέρον μας στον αντίθετο πόλο του προβλήματος δηλαδή στη λύση του και να φορτίσουμε ενεργειακά αυτή τη σκέψη-μορφή. Μα πως; Θα ρωτήσει κάποιος, αφού δε γνωρίζω τη λύση, με ποιο τρόπο θα την φέρω στο νου ως σκέψη, για να ενεργοποιηθεί όλος αυτός ο μηχανισμός; Κατανοητή η απορία, όπως είναι και κατανοητό, να θέλει ο άνθρωπος να βλέπει πρώτα κάτι και μετά να πιστεύει στην ύπαρξη του. Θα σας απαντήσω λοιπόν: Και μόνο που μέσα σας αναζητάτε τη λύση, σκάβοντας στο μυαλό σας να τη βρείτε, έχετε πετύχει ασυναίσθητα ένα πράγμα: Αποσύρατε έστω και προσωρινά τη σκέψη σας από το ίδιο το πρόβλημα.
Ναι μεν δεν το έχετε εγκαταλείψει οριστικά αλλά έχετε αρχίσει να απομακρύνεστε προς την αντίθετη πλευρά. Αυτή την συμπεριφορά πρέπει να την ενισχύσετε με διάφορα τεχνάσματα ώστε να θεμελιωθεί μέσα σας το αντίδοτο του προβλήματος. Όταν οι ενέργειες του επιχειρήσουν να σας καταλάβουν, δημιουργώντας μέσα σας ένα δυσάρεστο συναίσθημα τότε είναι η ώρα να απασχολήσετε το μυαλό με κάτι ευχάριστο, για να προκαλέσετε έναν αντιπερισπασμό. Πρέπει να δημιουργήσετε μια νέα σκέψη-μορφή με θετικό περιεχόμενο.
Η καλύτερη στρατηγική δεν είναι η αντιπαλότητα με μια αρνητική ενέργεια αλλά η δημιουργία θετικών ενεργειών ώστε αυτές να κονταροχτυπηθούν μεταξύ τους στο αστρικό. Τότε θα συμβεί το εξής: Οι αρνητικές ενέργειες θα αποτραβηχτούν και θα σας δώσουν πολύτιμο χρόνο να ισορροπήσετε μέσα σας. Η θετική δόνηση που θα πετύχετε, θα σας εξυψώσει σε ένα ανώτερο επίπεδο απ’ αυτό του προβλήματος. Τότε, η συνειδητότητά σας θα αποκτήσει μια πανοραμική θέα κι έτσι θα διακρίνετε πιο εύκολα όλα τα στοιχεία που συνθέτουν το πρόβλημα, θα γνωρίζετε πλέον που ακριβώς βρίσκεται η λύση. Επιπρόσθετα, καθώς αλλάζετε δόνηση, γίνεστε «αόρατοι» για ότι δονείται σε διαφορετική συχνότητα με σας και δεν το έλκετε.
Οπότε, ανάλογα με αυτό που θέλετε να έλξετε πρέπει να δονείστε ή αντίστροφα, ανάλογα με αυτό που θέλετε να αποφύγετε, θα διαφοροποιείτε τη δόνηση σας και φυσικά πάντα προς τα πάνω.
Προσέξετε, εδώ δεν πραγματευόμαστε μια διαδικασία παραίτησης ή οπισθοχώρησης αλλά εφαρμόζουμε μια τακτική ελιγμού που θα επιφέρει ενεργειακά οφέλη. Με λίγα λόγια, δεν στρουθοκαμηλίζουμε ούτε παραχώνουμε το πρόβλημα, παρόλο που εκ πρώτης όψεως φαίνεται έτσι, απλά δεν επιτρέπουμε στις αρνητικές ενέργειες να χαμηλώσουν τις δονήσεις μας γιατί έτσι, συντονιζόμαστε με ότι έχει παρόμοιο περιεχόμενο ώστε άθελα μας να το καλέσουμε στη ζωή μας, πράγμα που θα επιβεβαιώσει τη ρήση: «ενός κακού μύρια έπονται».
Ο λόγος που πρέπει να αποφεύγουμε κάθε διένεξη ή εμπλοκή σε πάλη με το αρνητικό δεν είναι θέμα φόβου αλλά κυρίως απώλεια ενέργειας ή οποία απορροφάται απ’ αυτό και το δυναμώνει. Επιπρόσθετα, δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι για έναν τέτοιο άθλο οπότε επιλέγουμε την τακτική του πολυμήχανου Οδυσσέα και βουλώνουμε με «κερί» κάθε μας αίσθηση, όσο γύρω μας ηχούν σειρήνες κι ειδικά αρνητικές. Αυτό πρέπει να το έχουμε κατά νου και σε περιπτώσεις θυμού ή θλίψης. Πριν ακόμη καταπιαστούμε με τα πως και τα γιατί, την ώρα που η κατάσταση είναι καυτή, στέλνουμε τη σκέψη μας σε ότι μας ευχαριστεί. Παράδειγμα, αν κάποιος μας πληγώσει ή θυμώσει, ας σκεφτούμε ένα πρόσωπο που μας αγαπά ή το αγαπάμε πολύ , μια εικόνα που θα γεννήσει μέσα μας την αγάπη. Θα δούμε ότι αυτό θα καταλαγιάσει μέσα μας τις αρνητικές ενέργειες.
Στην απώθηση εφαρμόζουμε το «Ύπαγε οπίσω μου» κι αδιαφορούμε, αποσύρουμε τη σκέψη μας όσο το δυνατόν. Στην έλξη, εστιάζουμε τη σκέψη μας στο αντικείμενο και την κρατάμε συγκεντρωμένη εκεί.
Καταλήξαμε λοιπόν, ότι αυτό που έλκει αρχικά είναι η εστιασμένη σκέψη μας, το ενδιαφέρον κι η προσοχή μας που λειτουργούν ως μεγεθυντικός φακός κι η αδιαφορία προκαλεί απώθηση, είναι στην ουσία η απόσυρση της συνείδησης από ένα φαινόμενο κι όταν συμβεί αυτό σταματά κάθε μεταβίβαση ενέργειας. Το φαινόμενο αυτό αιωρείται στο αιθερικό άνευ ζωής ωστόσο δεν είναι νεκρό, αν κάποια σκέψη συγκεντρωθεί πάνω του θα του εμφυσήσει και πάλι ενέργεια.
Χρειάζεται να είμαστε συνειδητοί για να ελέγχουμε τη σκέψη μας ώστε να μην ταξιδεύει υποσυνείδητα, γιατί το υλικό που έλκει «εργάζεται» αθόρυβα κι ύπουλα μέσα μας. Πριν πέσετε για ύπνο, διώξτε οποιαδήποτε αρνητική σκέψη με οποιοδήποτε τρόπο, κοιμηθείτε με μια θετική σκέψη στο μυαλό και στείλτε σκέψεις υγείας κι αγάπης παντού, θα επιστρέψουν και πάλι σε σας, ο νοών νοήτω.
Φυσικά, μην περιμένετε ότι θα δείτε κάτι στο φυσικό κόσμο επειδή απλά το σκεφτήκατε, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα, αντιθέτως είναι σύνθετα και πολύπλοκα κι απαιτούν συνδυασμένες ενέργειες , σκέψης-συναισθήματος-δράσης, πολλές φορές κι αδράνειας, υπομονής, επιμονής, αλλαγής πεποιθήσεων, συνηθειών, προσωπικότητας, προπάντων ευγνωμοσύνης, συμπόνιας κι αγάπης. Δίχως αυτά, μην ασχολείστε με τους συμπαντικούς νόμους, είναι προτιμότερο να μη τους γνωρίσετε, τουλάχιστον θα κριθείτε με επιείκεια λόγω άγνοιας.
Με λίγα λόγια, όταν επιθυμούμε κάτι διαφορετικό, πρέπει να αρχίσουμε να ζούμε διαφορετικά. Ο παλιός άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει σε ένα καινούριο κόσμο, πρέπει να γίνει ένας Νέος Άνθρωπος. Ο στόχος σας πρέπει να είναι αυτός: Η αυτογνωσία κι η αυτοβελτίωση. Να απορρίψετε κάθε επίπλαστο στοιχείο που έχει προσκολληθεί πάνω σας και να αποκαλύψετε τον εσωτερικό σας μαγνήτη που βρίσκεται στο ναό της καρδιάς. Εκείνος ξέρει τι χρειάζεται να έλξει για την εξέλιξη της προσωπικότητας σας. (Το κείμενο συνεχίζεται στο άρθρο: «Έλξη και συναισθήματα»)
Το παρόν άρθρο αποτελεί μέρος της σειράς άρθρων: «Το λυχνάρι του Αλαντίν»
- Δύσκολες καταστάσεις στη ζωή: Τελικά είναι προβλήματα ή λύσεις; - 10 Νοεμβρίου 2022
- Η καθημερινότητα ως προβολή του «αόρατου κόσμου» - 31 Ιανουαρίου 2022
- Η ψυχολογία της καθημερινότητας: Επιθυμίες και διαπροσωπικές σχέσεις - 13 Νοεμβρίου 2021
