Γράφει η Ανδρούλα Φουσκωτού
«Αγαπώ»: είναι μια τόσο μικρή λέξη αλλά με μεγάλο νόημα και ουσία! Είναι τόσο εύκολο να το λες αλλά δύσκολο να το πραγματοποιείς. Μάθαμε να ζούμε με λέξεις και ξεχάσαμε το νόημα τους! Μάθαμε, να λέμε εύκολα λέξεις και ξεχάσαμε ότι η ουσία είναι στις πράξεις. Μάθαμε να λέμε την λέξη αγάπη, αναφερόμενοι μόνο στην ερωτική έλξη. Όμως δεν είναι μόνο αυτό! Είναι κάτι παραπάνω και συμπεριλαμβάνει πολλούς ανθρώπους και αξίες!
Advertisment
Για αυτό, λοιπόν, αγαπώ την φιλία, αγαπώ το χαμόγελο, αγαπώ ένα φρέσκο λουλούδι, αγαπώ μία γλυκιά κουβέντα, αγαπώ ένα αυθόρμητο γέλιο, αγαπώ ένα έργο τέχνης, αγαπώ μια τρυφερή αγκαλιά από την μητέρα μου, αγαπώ το κλάμα της ευτυχίας, αγαπώ τους ανθρώπους που ήταν εκεί όταν έπρεπε, αγαπώ τον συνάνθρωπο μου που δεν γνωρίζω αλλά χρειάστηκε βοήθεια και έδωσα αγάπη, αγαπώ τον πόνο γιατί μου έμαθε πως η αγάπη για ζωή είναι πιο δυνατή, αγαπώ το δάκρυ που μου έμαθε την κάθαρση της ψυχής, αγαπώ τον θυμό που μου έμαθε την υγιής αντίδραση στην δράση, αγαπώ το όνειρο που φανερώνει ότι χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε νέα μέρα, αγαπώ το χέρι που μου δόθηκε για βοήθεια χωρίς αντάλλαγμα γιατί μου δίδαξε ότι υπάρχουν πανανθρώπινες αξίες.
Έτσι αγαπώ την ζωή. Όλα αυτά, λοιπόν, είναι στιγμές της ζωής και ενδείξεις της αγάπης μου για αυτήν. Όμως για να αγαπάς την ζωή, πρέπει να αγαπάς αυτά που έχεις και αυτά που δεν έχεις! Να αγαπάς, λοιπόν, τον εαυτό σου για να μπορέσεις με σοφία και υπομονή να εκτιμήσεις αυτά που έχεις και να προσπαθήσεις για αυτά που δεν έχεις! Να αγαπάς και τον κόσμο γύρω σου, γιατί θα σου διδάξουν την αγάπη και θα πάρεις πολλά από όλους και από όλα. Η αγάπη βρίσκεται παντού και σε κάθε άνθρωπο, φτάνει να την ψάξεις και να κατανοήσεις το νόημα της. Η αγάπη ξεκινά από μέσα μας: ας την ανακαλύψουμε λοιπόν!
Advertisment
