Μέσα και έξω από την σχέση
Νιώθω θυμό. Τόσο θυμό όταν βρίσκομαι δίπλα σου. Γι’ αυτό απομακρύνομαι, σε προσεγγίζω λιγότερο, ζητάω όλο και λιγότερο χρόνο από σένα, αφιερώνω όλο και λιγότερο χρόνο από μένα…
Advertisment
Μα και πάλι να! Θέλω να έρθω να σε δω. Θέλω να περάσω χρόνο μαζί σου. Σαν να είναι η σχέση μας αναπόφευκτη, σαν να περιμένω να δω κάτι άλλο… Ίσως αυτό να είναι, περιμένω να δω κάτι άλλο. Κάνω μια συνεχόμενη και ασταμάτητη προσπάθεια να έρθω κοντά σου, μήπως και δω κάτι να έχει αλλάξει, μήπως και αυτή την φορά δεν φύγω με θυμό, μήπως δεν πεις κάτι που θα με εκνευρίσει, αγχώσει, κάτι που δεν θα σφινωθεί στο κεφάλι μου και θα ξεπετάγεται κάθε τόσο να απομονώσει το μυαλό μου.
Άλλες φορές το βλέπω. Ξέρω κάνεις κι εσύ προσπάθεια να έχεις σχέση μαζί μου. Σε αγαπώ, αν μη τι άλλο, και χαίρομαι που και οι δύο μας κάνουμε αυτή την προσπάθεια. Η προσπάθεια γίνεται, όμως, αγώνας. Και εκεί που νομίζω πως είναι καλύτερα, κάτι χαλάει, σε αυτή την κατάσταση ηρεμίας, πάντα κάτι θα χαλάσει.
Advertisment
Και να πάλι που θα μπω στην διαδικασία να το αναζητήσω, να το αναγνωρίσω και να το διαχειριστώ, μήπως και μπορέσω να στο πω. Μερικές φορές με ρωτάς, τι είναι αυτό που με εκνευρίζει και συμπεριφέρομαι με αυτόν τον τρόπο, όμως να σου πω κάτι; Δεν ξέρω. Δυστυχώς μαζί σου όλες μου οι αντιδράσεις έχουν μπει στο αυτόματο και κρύβονται με γρήγορες κινήσεις πριν προλάβω να τις αντιληφθώ. Κρύβονται από μόνες τους, όπως τις έκρυβα εγώ μόνος μου χρόνια τώρα. Και το μόνο που μου μένει είναι η «παγωμένη» αίσθηση στο στόμα και το κεφάλι μου και μια αίσθηση θυμού να βράζει. Δίχως αιτία. Ή μάλλον δίχως φανερή αιτία.
Νιώθω πως βρίσκομαι σε ένα ενδιάμεσο σημείο, σε μία πόρτα, όπως διάβασα πρόσφατα, που αρνούμαι να βγω προς τα έξω, αλλά τρέμω να μπω μέσα. Λένε πως ό,τι περνάει μια σχέση, φταίνε και οι δύο, πράγμα που εγώ επικροτώ. Αν έφταιγε μόνο ο ένας, αυτό σαν γεγονός δίνει στον άλλο μια παντοδυναμία, ένα είδος αλάθητου που δεν νομίζω πως κανείς άνθρωπος κατέχει. Και ψάχνω. Τι λάθος κάνω εγώ; Που η συμπεριφορά μου προκαλεί ανεπιθύμητα αποτελέσματα; Τι συμβαίνει;
Δυσκολεύομαι πάρα πολύ, όμως προσπαθώ, γιατί δεν θέλω να σε στερηθώ σαν άνθρωπο. Ίσως ακόμα και αυτή μου η θέση να μην είναι 100% αληθής. Ίσως να την δηλώνω επειδή ίσως δεν θέλω να αποδεχτώ το ακριβώς αντίθετο. Ότι δεν με πειράζει να σε στερηθώ σαν άνθρωπο… Όμως με πονάει, γιατί όπως, προείπα, σε αγαπάω.
Παλεύω λοιπόν. Όχι να διορθώσω τίποτα, ούτε να φτάσω την σχέση μας εκεί που ήταν κάποτε, στις «χρυσές» ίσως εποχές της. Όχι δεν θέλω αυτό, άλλωστε αυτό είναι που κατά κάποιο τρόπο μας έφερε εδώ που είμαστε σήμερα. Παλεύω για να φτάσω την σχέση μας στο καλύτερο δυνατό που μπορεί σήμερα. Όποιο και αν είναι αυτό. Παλεύω γιατί σ’ αγαπώ. Και μου αρέσει πολύ το πώς αισθάνομαι όταν νιώθω ότι κι εσύ με αγαπάς.
- Διάλογος… Μέσα στο ίδιο σώμα - 19 Ιανουαρίου 2018
- Απελευθέρωσε τον εαυτό σου - 14 Νοεμβρίου 2016
- Μέσα και έξω από την σχέση - 15 Σεπτεμβρίου 2016
