Οι φίλοι έχουν περισσότερο κοινό DNA
από ότι οι άγνωστοι μεταξύ τους!
Μια νέα έρευνα υποδεικνύει ότι μπορεί να διαλέγουμε τους φίλους μας, με τους οποίους έχουμε κάποιες κοινές αλληλουχίες DNA. Οι ερευνητές συνέκριναν γονιδιακές παραλλαγές ανάμεσα σε περίπου 2.000 συμμετέχοντες που δεν σχετίζονταν βιολογικά και βρήκαν ότι οι φίλοι είχαν περισσότερες κοινές γονιδιακές παραλλαγές απ’ ότι οι άγνωστοι μεταξύ τους. Τα αποτελέσματα μάλιστα φαίνεται να ενισχύουν επιστημονικά τις κλισέ φράσεις που συχνά αναφέρουμε στην καθημερινότητα μας όπως «Είμαστε σαν οικογένεια» ή «Φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγεις»!
Advertisment
Διαβάστε: Γιατί η φιλία είναι θησαυρός;
«Οι άνθρωποι είμαστε μοναδικοί στο γεγονός ότι δημιουργούμε μακροχρόνιες συνδέσεις με άλλους ανθρώπους του είδους μας», αναφέρει ο Νικόλαος Χρηστάκης, κοινωνικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Yale, ένας από τους υπεύθυνους της έρευνας. «Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί κάνουμε φίλους; Αλλά και γιατί προτιμάμε την παρέα ανθρώπων με τους οποίους μοιάζουμε;». Οι ερευνητές αποφάσισαν να διεξάγουν αυτή τη μελέτη επειδή ήθελαν «να εξηγήσουν τις απαρχές και τη σημασία της φιλίας με όρους εξελικτικής θεωρίας», τονίζει ο Χρηστάκης.
Κατά τη διαδικασία, οι επιστήμονες βασίστηκαν σε δεδομένα από την έρευνα Framingham, η οποία είναι μια μεγάλης κλίμακας, συνεχής έρευνα που μελετά τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την καρδιοπάθεια στους κατοίκους της πόλης Framingham, στην Μασαχουσέτη. Σε αυτό το πλαίσιο, οι επιστήμονες ανέλυσαν τα δεδομένα που σχετίζονταν με το DNA των κατοίκων, όπως επίσης και στοιχεία για το ποιος ήταν φίλος με ποιον. Αφού ανέλυσαν σχεδόν 1,5 εκατομμύριο δείκτες γονιδιακών παραλλαγών, οι ερευνητές συμπέραναν ότι τα ζευγάρια φίλων είχαν το ίδιο επίπεδο γενετικής σχέσης όπως τα τέταρτα ξαδέρφια μεταξύ τους ή όπως με έναν προ-προ-προπάππου, το οποίο μεταφράζεται σε περίπου 1 % του ανθρώπινου γονιδιώματος.
Advertisment
Το περισσότερο κοινό γονίδιο που μοιράζονται οι φίλοι είναι το «οσφρητικό» γονίδιο, αυτό που δηλαδή σχετίζεται με την αίσθηση της όσφρησης. Αν και το 1% μπορεί να μην ακούγεται πολύ, ο κ. Χρηστάκης υπογραμμίζει ότι για τους γενετιστές είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό νούμερο. Προσθέτει ότι «οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν ποια είναι τα τέταρτα ξαδέρφια τους, κι όμως ανάμεσα σε εκατομμύρια πιθανότητες, καταφέρνουμε να επιλέγουμε για φίλους μας ανθρώπους που μοιάζουν σε ένα βαθμό με τους συγγενείς μας».
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η επιλογή φίλων που μοιράζονται παρόμοια γονίδια είναι μια συμπεριφορά που μπορεί και να έχει συμβάλλει στην ανθρώπινη εξέλιξη. «Φανταστείτε ότι είστε ο πρώτος άνθρωπος στον πλανήτη που καταφέρατε να αναπτύξετε την ικανότητα ομιλίας. Πιστεύετε ότι η μετάλλαξη αυτή θα αύξανε την Δαρβινική σας εξέλιξη; Όχι. Επειδή δεν θα είχατε κανέναν με τον οποίο θα μπορούσατε να μιλήσετε» διαπιστώνει ο κ. Χρηστάκης. Η χρησιμότητα ενός γονιδίου ομιλίας θα εξαρτιόταν από το αν ένας φίλος μοιραζόταν το ίδιο γονίδιο.
Με λίγα λόγια, η προτεραιότητα δίνεται στα γονίδια που υπάρχουν κοινά ανάμεσα στους ανθρώπους. Οι επιστήμονες αναγνώρισαν κάποιους περιορισμούς σε αυτά τους τα συμπεράσματα. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να αποδοθούν στο γεγονός ότι οι άνθρωποι τείνουν να συνάπτουν φιλίες με άτομα της ίδια εθνικότητας. Επομένως, για να το υπολογίσουν, οι ερευνητές μελέτησαν συμμετέχοντες από μια ομοιογενή ομάδα ατόμων, με Καυκάσιο προφίλ. Συνέκριναν ζευγάρια αγνώστων μέσα σε αυτό το πληθυσμό αλλά και ζευγάρια φίλων, χρησιμοποιώντας μια «κλίμακα φιλίας», η οποία προέβλεπε αν δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι φίλοι βάσει του γενετικού τους προφίλ.
«Αυτό που παρουσιάζεται είναι η διαφορά ανάμεσα σε άτομα που είναι φίλοι και σε άλλα άτομα που θα μπορούσαν να είναι φίλοι, όλοι με την ίδια καταγωγή», σημειώνει ο ερευνητής James Fowler, καθηγητής της ιατρικής γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σαν Ντιέγκο. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 14 Ιουλίου στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.
