,

Τι πειράζει που φοβάμαι;

Είναι εύκολο να φοβάσαι γιατί φοβάται ο διπλανός σου, φοβάται κι ο απέναντι κι ο παραδίπλα και είναι ασφαλές να μην ξεχωρίζεις...

Τι πειράζει που φοβάμαι;

Τι πειράζει που φοβάμαι;

Φόβος, μήπως έχουμε συνηθίσει τη λέξη αυτή, τη θεωρούμε κομμάτι της ζωής μας, της καθημερινότητάς μας κι έχουμε αφεθεί σε ένα ακόμη δεν πειράζει; Την ακούμε πλέον παντού! Τι πειράζει που ενώ φοβάμαι τι θα ξημερώσει αύριο, φοβάμαι και να πεθάνω; Φοβάσαι να ζήσεις, φοβάσαι και να πεθάνεις; Τι περίεργο είναι αυτό; Ή μήπως κι όχι γιατί ο φόβος είναι φίλος σου…

Advertisment

Βλέπει μαζί σου χαλαρά τηλεόραση, παρακολουθεί με αγωνία τις ειδήσεις, πάει το πρωί το παιδί σου στο σχολείο, σου μιλά στην σιωπή σου στο αυτοκίνητο, υπογράφει στην δουλειά σου πλάι στον διευθυντή και τον απέναντι συνάδελφο που σε στραβοκοιτάζει, σε ταΐζει στο στόμα όταν τρως και το βραδάκι σου λέει καληνύχτα και σου θυμίζει πως αύριο σου ξημερώνει μια νέα ημέρα! Από πότε η νέα ημέρα ξεκινά με τις ίδιες προϋποθέσεις;

Εσένα να φοβάσαι…

Ο φόβος σε ελέγχει, όλα για εσένα έχουν συντροφιά τον φόβο! Φωνές μέσα σου, φωνές γύρω σου!

-ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ!

Αν σε ρωτούσα πού σου έχει χρησιμέψει ο φόβος τι θα μου απαντούσες; Και μην μου πεις:

-Ε και τι να κάνω δεν βλέπεις γύρω σου;

Επειδή βλέπω γύρω μου, εσύ δεν βλέπεις πως ο φόβος είναι η πιο εύκολος τρόπος σκλαβιάς, η πιο απλή και επικίνδυνη μορφή χειραγώγησης; Η δική σου συγκατάθεση πως η εικονική πραγματικότητα που σου πλασσάρουν με κάθε μέσο είναι πέρα για πέρα αληθινή;

-Σας πιστεύω, αλήθεια σας πιστεύω, ψιθυρίζεις και σε αυτή την αλήθεια αισθάνομαι ασφαλής, συνεχίζεις…

https://enallaktikidrasi.com/2016/10/peirazei-fovamai/

Όχι, μην το συνεχίζεις άλλο αυτό! Σου στερούν την ελευθερία σου. Σου σβήνουν τα όνειρα από την ψυχή σου επειδή μένεις μουδιασμένος στην καθημερινότητά σου και στην συνήθεια να φοβάσαι τι θα σου ξημερώσει αύριο! Κάνε κάτι διαφορετικό για την ζωή σου, για την ψυχή σου. Σταμάτα να φοβάσαι!

Ξέρω σε ξεβολεύω… Είναι εύκολο να φοβάσαι γιατί φοβάται ο διπλανός σου, φοβάται κι ο απέναντι κι ο παραδίπλα και είναι ασφαλές να μην ξεχωρίζεις… Εντάξει λοιπόν. Μείνε εκεί στην άχρωμη ζωή σου, στην φαινομενική σου ασφάλεια, πάρε αγκαλιά τις σκέψεις σου και σήμερα το βράδυ και καθησύχασέ τες πως αύριο πάλι ξημερώνει για εσένα μια καινούργια ημέρα, για στάσου… ή μήπως και όχι;

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

…Φλούδες μανταρίνι
«Το 2013 πέθανα και ξαναγεννήθηκα» | Μαθήματα ζωής από τον άστεγο Μιχάλη Σαμόλη
«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...
Οι "αόρατοι άνθρωποι" που ζουν ανάμεσά μας, δεν είναι απλά νούμερα… είναι άνθρωποι

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση