4 αδυναμίες των εσωστρεφών ανθρώπων
Άρθρο της Casey Verderosa
Advertisment
Η εσωστρέφεια δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο σε όλους, αλλά όλοι οι εσωστρεφείς μπορούν να κατανοήσουν την προσπάθεια που χρειάζεται συνεχώς να κάνουμε, ώστε να προσαρμοζόμαστε ή να αντιστεκόμαστε σε ένα κόσμο πλασμένο αποκλειστικά για εξωστρεφείς. Μετά από αρκετή ενδοσκόπηση και διαβάζοντας τα κατάλληλα βιβλία, συνειδητοποίησα και αποδέχτηκα πολλά χαρακτηριστικά της εσωστρεφούς προσωπικότητας μου, που νόμιζα ότι ποτέ δεν θα κατανοούσα και θα συμβιβαζόμουν μαζί τους, όπως ότι:
1. Το ιδανικό μας σαββατοκύριακο επιθυμούμε να έχουμε αυτό που πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν: την απομόνωση
Όταν έχω πολλές επαγγελματικές ή κοινωνικές υποχρεώσεις και σχεδόν καθόλου χρόνο για να φορτίσω τις μπαταρίες μου και να σκεφτώ, αρχίζω να φαντασιώνομαι ότι μένω τελείως μόνη για μια μεγάλη περίοδο χρόνου, κάτι που ένα εσωστρεφές άτομο δεν θα καταλάβαινε, αλλά όπως έχω συνειδητοποιήσει πια, ούτε κάτι που δείχνει ότι είμαι τρελή. Όταν χρειάζεται να διπλασιάσω τις προσπάθειές μου, μόνο για να τα βγάλω πέρα με μια φαινομενικά ατελείωτη λίστα υποχρεώσεων, χάνω την ποιότητα της ζωής που θέλω να ζήσω. Μια ήσυχη ζωή, με ποιοτικό χρόνο και με έμφαση σε δραστηριότητες για τη φροντίδα του εαυτού μου, όπως η συχνή άσκηση, η καλή διατροφή και το διάβασμα για θέματα που με ενδιαφέρουν.
Advertisment
Επομένως, φαντασιώνομαι ότι έχω τη δυνατότητα να μείνω μόνη σε ένα μέρος, όπου έχω όλα όσα χρειάζομαι για να επιβιώσω, αλλά χωρίς την παρουσία άλλων ανθρώπων που θα μπορούσαν να διακόψουν την ονειροπόληση μου. Πριν συμφιλιωθώ με την εσωστρέφειά μου, επέπληττα τον εαυτό μου για αυτές μου τις σκέψεις και για το πόσο αντικοινωνική ήμουν. Το ένιωθα σαν προδοσία προς τους άλλους ανθρώπους, ότι ήθελα να τους ξεφορτωθώ. Τώρα, προσφέρω στον εαυτό μου ένα διάλειμμα. Κατανοώ την ανάγκη μου να βρω χρόνο μόνη με εμένα. Προηγουμένως, ασυνείδητα προσπαθούσα να βρω λίγο απομόνωση, αλλά ποτέ δεν το έθετα ενεργά ως προτεραιότητα, επειδή δεν ήταν κάτι στο οποίο οι άλλοι άνθρωποι έβρισκαν αξία.
Ψυχολογικό Τεστ: Είστε εσωστρεφείς, εξωστρεφείς ή αμφιστρεφείς;
Πλέον προσπαθώ να βρίσκω χρόνο τα περισσότερα πρωινά για να κάθομαι με μια κούπα καφέ και να μην κάνω τίποτα πέρα από το να αφήνω τις σκέψεις μου να ρέουν αυθόρμητα και συνειρμικά. Για κάποιον εξωστρεφή, αυτό μπορεί να ακούγεται πραγματικά βαρετό. Αλλά μέσα στο κεφάλι μου, υπάρχει μια πολύ ενεργητική και ζωντανή διαδικασία- υπάρχουν άνθρωποι, διάλογοι, φιλοσοφία, συγκρούσεις, λύσεις. Μετά από μόλις 10 λεπτά, νιώθω αναζωογονημένη. Είμαι πολύ καλύτερα εξοπλισμένη για να τα βάλω με τις προκλήσεις της μέρας που ακολουθεί.
2. Δεν είμαστε άνετοι με το να μιλάμε δημοσίως
«Όταν οι πρόγονοί μας ζούσαν στη σαβάνα, το να γινόμαστε ορατοί σήμαινε ένα μόνο πράγμα: ότι ένα ζώο μας παρακολουθούσε. Και όταν πιστεύουμε ότι πρόκειται να φαγωθούμε, στεκόμαστε στο ύψος μας και προχωράμε μπροστά με αυτοπεποίθηση; Όχι. Τρέχουμε. Με άλλα λόγια, εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια εξέλιξης μας ωθούν να αποφεύγουμε τη σκηνή, όπου μπορεί να μπερδέψουμε το βλέμμα του ακροατηρίου με τη λάμψη των ματιών ενός αρπακτικού» (Η δύναμη των εσωστρεφών, Susan Cain).
Κρύος ιδρώτας, αυξημένοι καρδιακοί παλμοί και ξηροστομία. Αυτό μου συμβαίνει κάθε φορά που έχω να κάνω μια παρουσίαση. Υπάρχουν κάποιες στρατηγικές που έχω μάθει για να βελτιώνω κάπως την κατάσταση- όπως το να προβάρω την παρουσίαση αργά και λέξη προς λέξη πολλές, πολλές φορές. Με αυτό τον τρόπο, μπορώ να τη θυμάμαι όπως με τους στίχους ενός τραγουδιού, που μας έρχονται στον νου χωρίς καμία προσπάθεια. Έτσι, μπορεί να παραπλανώ τους ανθρώπους γύρω μου στο να νομίζουν ότι είμαι άνετη. Αλλά είμαι; Όχι, ποτέ. Λαχταρώ να επιστρέψω σπίτι και να χαλαρώσω εκεί μόνη μου. Συνεπώς, έχω αποδεχτεί ότι ποτέ δεν θα είμαι κάποια που αγαπά τη δημόσια ομιλία. Αλλά έχω πια τους μηχανισμούς αντιμετώπισης μου και με βγάζουν ασπροπρόσωπη. Και αυτό είναι αρκετά καλό.
3. Η προσοχή στη λεπτομέρεια μας κάνει αναποφάσιστους αλλά επίσης και άκρως πολύτιμους
Οι άνθρωποι επαινούν το θάρρος, τη θρασύτητα, τις γρήγορες λήψεις αποφάσεων και την ψυχραιμία. Αλλά αυτές αποτελούν επιφανειακές, «φανταχτερές» αρετές. Βέβαια, ένα κοπλιμέντο από τον προϊστάμενο σας για τη συγκέντρωση σας σε μια λεπτομέρεια μπορεί να μην ανεβάσει τόσο την αυτοπεποίθηση σας, όσο για παράδειγμα η ικανότητα σας να γοητεύετε ένα κοινό, αλλά πιστέψτε με, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Κανείς δεν θα τις προσέξει, μέχρι τα πράγματα να αρχίσουν να καταρρέουν λόγω αυτού. Και χωρίς ένα τέτοιο άτομο, προσανατολισμένο στη λεπτομέρεια, η ομάδα αναπόφευκτα θα βρει τα δύσκολα.
Οι διορατικοί άνθρωποι θα δουν και θα εκτιμήσουν την ικανότητά σας να βλέπετε ανάμεσα στις λέξεις και να επιλύετε προβλήματα πριν γίνουν αρκετά μεγάλα και σοβαρά. Αυτό κάνει ολοφάνερο το γιατί οι εσωστρεφείς δεν μπορούν να λάβουν γρήγορες αποφάσεις. Δεν νιώθουμε άνετα να πάρουμε μια απόφαση, μέχρι να έχουμε στα χέρια μας μια λεπτομερή κατανόηση του ζητήματος. Και η ακρίβεια χρειάζεται χρόνο. Ακόμα και αφού έχω συγκεντρώσει μια σεβαστή ποσότητα πληροφοριών, σπάνια νιώθω απόλυτη σιγουριά για τις αποφάσεις μου. Αλλά τώρα που πλέον κατανοώ το γιατί παλεύω να είμαι αποφασιστική, εστιάζω στο να βρίσκω τρόπους να προχωρώ ακόμα και αν κάποιες φορές υπάρχει αβεβαιότητα.
4. Μπορεί να είμαστε ζωηροί και ευθείς με τους κοντινούς μας ανθρώπους, αλλά ήσυχοι με περισσότερο κόσμο
Οι περισσότεροι εσωστρεφείς προτιμούν τις αλληλεπιδράσεις ένα προς ένα ή σε μικρές ομάδες. Και ακόμα και σε μικρές παρέες, αν υπάρχουν ισχυρές προσωπικότητες παρούσες, μπορεί να είμαστε λιγότερο ομιλητικοί απ’ ό,τι συνήθως. Είναι εύκολο να νιώσετε ανεπαρκείς αν εκδηλώνετε τέτοιες τάσεις. Μπορεί να σκέφτεστε ότι δεν είστε αρκετά ενδιαφέροντες ή ότι παραείστε ντροπαλοί. Αυτές οι σκέψεις είναι αποτέλεσμα μιας ψευδούς κυρίαρχης όμως πεποίθησης ότι ο ιδανικός εαυτός είναι ο κοινωνικός, εξωστρεφής, κυρίαρχος και άνετος όταν είναι στο επίκεντρο.
Όταν βρίσκομαι μαζί με οικογένεια και/ή πολύ κοντινούς μου φίλους, πετάω ανέκδοτα, χορεύω, τραγουδώ- νιώθω σαν κλόουν μερικές φορές. Αλλά μόλις με βάλουν με κάποιον ή κάποιους που δεν γνωρίζω τόσο καλά, η ζωηράδα μου εξαφανίζεται. Για κάποιο καιρό, πίστευα ότι αυτό αποτελεί αδυναμία μου- ότι έκρυβα τον αληθινό μου εαυτό. Αλλά συνειδητοποίησα ότι ο αληθινός μου εαυτός απλά συμπεριφέρεται διαφορετικά σε διαφορετικές καταστάσεις. Το ήσυχο άτομο που κυρίως ακούει όταν βρίσκεται σε περιβάλλον με μεγάλες παρέες και πολύ κόσμο δεν αποτελεί μια μάσκα. Είναι και αυτό μέρος του εαυτού μου, όσο ακριβώς και η αστεία, ζωηρή πλευρά μου. Και αυτό είναι εντάξει.
