Τι περιμένεις;
Οι άνθρωποι δεν είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι μ’αυτό που έχουμε… Κι όλο προσπαθούμε να αποκτήσουμε κάτι περισσότερο… Μέχρι τότε, μέχρι να νιώσουμε “πλήρεις” περιμένουμε… Τι περιμένουμε; Να έχουμε περισσότερα χρήματα, περισσότερο χρόνο, περισσότερη εμπειρία, περισσότερη ευτυχία… Αναβάλουμε την ζωή μας περιμένοντας…
Advertisment
Διαβάστε επίσης από τον Γιάννη Ξηντάρα
Όμως η ζωή δεν μπορεί να περιμένει εμάς. Η ζωή προχωράει εμπρός… Ακάθεκτη, ασταμάτητη, συνεπής στο βιολογικό της ρολόι, συνεχίζει… Η ζωή προχωράει εμπρός… Η ζωή δεν κάνει στάσεις, δεν δίνει παρατάσεις, δεν κάθεται… Ο χρόνος της ζωής μας προχωράει – αν θα πάμε μαζί του είναι δική μας υπόθεση… Η δική μας ευκαιρία να ζήσουμε!
Ας μην αναβάλουμε λοιπόν, για αύριο, αυτό που μπορούμε να κάνουμε σήμερα. Ας ζήσουμε σήμερα, την κάθε μέρα, ας αδράξουμε το μεδούλι της, ας βαδίζουμε “στα χνάρια των χαμένων ποιητών”… Ας βρούμε το νόημα, ο καθένας το δικό του νόημα, τα δικά μας νοήματα, με όσα και όσους συνδεόμαστε, τις σχέσεις μας, την εργασία, τους φίλους, ένα νόημα για την πολύτιμη ρουτίνα της καθημερινότητας μας…
Διαφορετικά η ζωή είναι σαν να μπαίνει σε μία παρένθεση… Μία παρένθεση και μέσα της τρεις τελείες(…). Αναμονή…
Η ζωή μας σε τρεις τελείες: Tίποτα δεν ξεκινάει και τίποτα δεν τελειώνει, γι’αυτό ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι, δεν καταφέρνουμε να νιώσουμε επαρκείς, δεν μπορούμε να ευχαριστηθούμε τα πράγματα, τους ανθρώπους , την φύση… Αναμένουμε την πληρότητα, τη βελτίωση, “κάτι καλύτερο”, “ κάτι περισσότερο”, με κίνδυνο αυτό να μην έρθει ποτέ… Ανηδονία, έλλειψη ευχαρίστησης, προπομπός μίας ζωής μέσα στην κατά-θλίψη…
Η ζωή μας, η ζωή όλων μας, είναι μία και μοναδική. Το παρόν σημείωμα είναι ένα προσκλητήριο για να τη ζήσουμε, χωρίς εκπτώσεις, χωρίς ναι μεν…, χωρίς φόβο αλλά με πάθος… Ένα προσκλητήριο να μην την θυσιάσουμε στο βωμό του lifestyle, στις επιταγές ενός “ανήθικου” καταναλωτισμού, οπού τίποτα δεν είναι αρκετό, πάντα πρέπει να έχουμε κι άλλο, πιο πολύ, πιο καλό… για να νοιώσουμε καλά, καλύτερα, άριστα.
Μην περιμένετε. Η ζωή είναι άριστη από μόνη της. Αρκεί να την σφυχταγκαλιάσουμε και να ζήσουμε το κάθε λεπτό! Ζήστε το κάθε λεπτό, την κάθε ώρα, την κάθε μέρα: Zήστε με πάθος για την ίδια την ζωή!
- Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την απιστία ως ζευγάρι - 6 Μαρτίου 2019
- Εφηβεία: Πώς μπορούν οι γονείς να διαχειριστούν τα «δύσκολα» χαρακτηριστικά της - 28 Φεβρουαρίου 2019
- Η φιλαργυρία «βλάπτει» σοβαρά τα συναισθήματα - 25 Φεβρουαρίου 2019
