Το 1967, ξεκίνησα τα πρώτα μου πειράματα κλωνοποίησης βλαστοκυττάρων. Χρησιμοποιώντας ένα μικροσκόπιο, αναζητούσα σε ένα τρυβλίο καλλιέργειας με ανάμεικτους τύπους κυττάρων, εκείνα τα βλαστοκύτταρα που ξεχώριζαν με το μοναδικό ατρακτοειδές σχήμα τους. Μετά, τοποθετούσα ένα μικροσκοπικό γυάλινο δαχτυλίδι γύρω από το επιλεγμένο κύτταρο, για να το απομονώσω απ΄τα υπόλοιπα. Και, τέλος, με τη χρήση ενζύμων, αποσπούσα το κύτταρο από το τρυβλίο για να το μεταφέρω σ΄ένα άλλο δικό του τρυβλίο καλλιέργειας.
Τα κύτταρα μοιάζουν με τα ψάρια, με την έννοια ότι ζουν σε υγρό περιβάλλον. Κατ΄επέκταση, ένα τρυβλίο καλλιέργειας ιστού μοιάζει μ΄ένα μικροσκοπικό ενυδρείο. Το μέσο καλλιέργειας ιστού, ένα χημικά ισορροπημένο διάλυμα που υποστηρίζει την ανάπτυξη και τη βιωσιμότητά του, παρέχει το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει ένα κύτταρο.
Advertisment
Το δικό μας μέσο καλλιέργειας κυττάρων περιείχε ένα πολύ αποτελεσματικό κοκτέιλ αλάτων και θρεπτικών συστατικών που επέτρεπε στα βλαστοκύτταρα να μεγαλώσουν και να αναπαραχθούν. Το ένα και μοναδικό βλαστοκύτταρο που έβαζα στο τρυβλίο διαιρείτο κάθε περίπου δέκα ώρες μέσα σ΄αυτό το υγρό. Στην αρχή υπήρχε ένα, μετά δύο, μετά τέσσερα κύτταρα. Σε μια βδομάδα υπήρχαν περισσότερα από 50.000 κύτταρα στο τρυβλίο. Και εφόσον όλα προέρχονταν από ένα αρχικό κύτταρο, όλα ήταν γενετικώς πανομοιότυπα. Και εδώ είναι που το πείραμα γίνεται πραγματικά αποσβολωτικό.
Διαιρούσα την αποικία των κυττάρων σε τρία διαφορετικά τρυβλία καλλιέργειας. Κάθε τρυβλίο είχε διαφορετικό “περιβάλλον”, ένα μέσο καλλιέργειας που αποτελείτο από διαφορετικά βιοχημικά συστατικά. Στο πρώτο τρυβλίο τα βλαστοκύτταρα μετατρέπονταν σε μυϊκά κύτταρα, στο δεύτερο σε οστικά και στο τρίτο σε λιπώδη. Το θεμελιώδες ερώτημα στο οποίο απαντούσε το πείραμα ήταν αυτό: “Τι ελέγχει τη μοίρα των κυττάρων;”. Θυμηθείτε πως, όλα τα κύτταρα ήταν γενετικώς πανομοιότυπα στην αρχή, συνεπώς τα γονίδια δεν μπορούσαν να είναι υπεύθυνα για τη διαφορετική εξέλιξη των κυττάρων!
Ναι, ήταν το περιβάλλον. Το μέσο καλλιέργειας ήταν αυτό που έλεγχε την έκφραση των κυττάρων. Η μοίρα και η υγεία των κυττάρων είναι συνάρτηση του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν, μια αρχή που περιέγραψα στο The Biology of Belief (συμφωνώντας με τη συμβουλή του James Carville για την προεκλογική εκστρατεία του Μπιλ Κλίντον), ως “Είναι το περιβάλλον, ανόητε”.
Advertisment
“Το φαινόμενο του μήνα του μέλιτος” Bruce H. Lipton PhD εκδόσεις Link Media / Photo: Author/Depositphotos
