Δώσε αγάπη, αυτό είναι το γιατρικό που ψάχνεις!

Κάθομαι και σκέφτομαι πως δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι… δεν μπορώ να δω κακία στο βλέμμα τους. Πονεμένοι άνθρωποι είναι, απογοητευμένοι που δεν αναγνωρίστηκαν οι

Δώσε αγάπη, αυτό είναι το γιατρικό που ψάχνεις!

Κάθομαι και σκέφτομαι πως δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι… δεν μπορώ να δω κακία στο βλέμμα τους. Πονεμένοι άνθρωποι είναι, απογοητευμένοι που δεν αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειές τους, τους απέρριψαν. Δεν τους αποδέχτηκαν όπως είναι… θέλησαν να τους αλλάξουν. Οι καταστάσεις, οι γύρω… δεν ενέδωσαν. Γι’ αυτούς η καθημερινότητα είναι μια θλιμμένη κατάσταση, επίπονη, βαρετή. Δεν μπορούν να βρουν το φως της ελπίδας πουθενά. Δεν έχουν από κάπου να πιαστούν, να στηριχτούν. Βασίζονται μόνο στα δικά τους χέρια, στις δικές τους πλάτες.

Έχεις ποτέ αναρωτηθεί πως είναι να σ’ αγαπούν; Αν όχι κάν’ το εσύ για σένα. Αναρωτήσου! Καν’ το για εσένα εκεί έξω που καθημερινά παλεύεις να κρατηθείς ζωντανός στο σώμα και στην ψυχή… Που προσπαθείς να φτιάξεις έναν δικό σου μαγικό κόσμο ώστε να μην μπορεί κανείς να σε ενοχλήσει… να μην έρθεις σε επαφή με την πραγματικότητα… Που χτίζεις τοίχους να αμυνθείς, να προστατέψεις τον κόσμο σου, να τον φυλάξεις και να τον χαρείς.

Advertisment

Αγάπησε τον εαυτό σου! Θρέψε τον με πολλή αγάπη μέχρι να χορτάσει. Φτάνει πια! Μην τον πολεμάς. Μην τον σαμποτάρεις. Δεν χρειάζεται. Είσαι εσύ! Εσύ ένα μικρό θαύμα επάνω σ’αυτή την γη… έχεις έρθει για να εκπληρώσεις ένα και μοναδικό σκοπό. Είσαι εσύ που χρειάζεσαι την αγάπη για να τραφείς και να γίνεις ένας όμορφος ήρωας της στιγμής. Του σήμερα, του αύριο! Εσύ που θα κάνεις τον συνάνθρωπο σου ευτυχισμένο, που θα χαρίσεις μια όμορφη στιγμή…

Αγάπησε πρώτα εσένα κι άσε την ζωή να σε συνεπάρει… σε όμορφες πλαγιές, γαλάζιες θάλασσες, νοσταλγικές μελωδίες, καθαρούς ουρανούς. Εκεί όπου τα παιδιά παίζουν ανέμελα, εκεί όπου οι ψυχές φτερουγίζουν κι αυτές ανέμελα στο αθώο παιχνίδι. Εκεί όπου βρίσκεται η χαρά… και που βρίσκεται η χαρά; Εκεί που αναδύονται τα όμορφα συναισθήματα μετά το τέλος μιας άσχημης εμπειρίας. Στο συναίσθημα ανακούφισης… της γαλήνης της ψυχής… αυτό που αναζητά ο άνθρωπος για να παραμείνει άνθρωπος και όχι ένα τέρας όπως η κοινωνια, η καθημερινότητα θέλει να δημιουργήσει… δώσε αγάπη λοιπόν!

Να γαληνέψει ο ανήσυχος εσωτερικός σου κόσμος…
Αυτό είναι το γιατρικό που ψάχνεις!

Advertisment

Ξένια Ανδρέου

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Μια “απλή” βόλτα
Πήγαινε με μάτια κλειστά και πνεύμα ανοιχτό και σώπα για μια στιγμή... επιτέλους σώπασε...
Θέλω να γράψω μα με πονάνε οι λέξεις... κι ας μην έχουν ακόμη ειπωθεί
Σχολικός εκφοβισμός: Η δύναμη της εκπαίδευσης και της συλλογικής δράσης για την αντιμετώπισή του

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση