Έχουμε τη δυνατότητα σε κάθε ηλικία να κάνουμε τον εαυτό μας να νιώσει στα καλύτερά του – σε κάθε στάδιο της ζωής. Γι’ αυτό, το γεγονός ότι μπορεί να νιώθουμε πόνο και δυσκαμψία στις αρθρώσεις σε μεγαλύτερες ηλικίες, δε σημαίνει ότι, επειδή είναι «φυσιολογικό», δεν υπάρχει τρόπος αντιμετώπισής τους.
Ο τρόπος που νιώθετε σε καθημερινή βάση και ο τρόπος που μεγαλώνετε αποτελεί ακριβής αναπαράσταση του πώς χειρίζεστε τον εαυτό σας σύμφωνα με τις επιλογές στον τρόπο ζωής.
Advertisment
Οι περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν να νιώθουν με αυτό τον τρόπο το σώμα τους καθώς γερνούν. Οπότε δεν είναι εντελώς δικό τους το λάθος, υπάρχει μια γενικότερη λανθασμένη αντίληψη.
Υπάρχουν ουσιαστικές, σημαντικές αιτίες ως προς το γιατί το σώμα σας γίνεται δύσκαμπτο με τον καιρό και δεν έχει τις περισσότερες φορές σχέση με το θέμα της γήρανσης.
Κάποιοι από τους λόγους που μπορεί να νιώθετε πόνο και δυσκαμψία μπορεί να είναι:
1. Τραυματισμός
Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να κατηγορούμε τη διαδικασία γήρανσης για τον πόνο που νιώθουμε, αλλά αν είχατε τραυματιστεί στο παρελθόν, σε πολλές περιπτώσεις ο πόνος που νιώθετε τώρα πηγάζει από κάποιο παλιό σας τραύμα που δεν αντιμετωπίστηκε σωστά.
Advertisment
Αυτός ο τραυματισμός μπορεί να μείνει ενεργός στο σώμα σας για χρόνια και να δημιουργήσει δυσκαμψία, ώστε εσείς να αναγκαστείτε πια να του δώσετε τη δέουσα προσοχή.
2. Απώθηση
Πολλές είναι οι μελέτες που δείχνουν ότι ο πόνος μπορεί να έχει και ψυχολογική / συναισθηματική προέλευση. Κατά την απώθηση, χρησιμοποιούμε ασυναίσθητα τους μύες και πιεζόμαστε, ώστε να καταπιέσουμε, να θάψουμε τα συναισθήματά μας. Ο χρόνιος πόνος θα μπορούσε να συνδέεται με απωθημένο ψυχολογικό ή συναισθηματικό στρες που δημιουργεί άμεσα μυϊκή ένταση.
3. Στρες
Προσέξτε πώς τεντώνονται οι ώμοι και ο αυχένας σας, όταν βρίσκεστε υπό πίεση και σκεφτείτε πώς τείνουμε να κόβουμε τις ανάσες μας όταν είμαστε στρεσαρισμένοι.
Αν και η στρεσογόνα, φυσική αυτή απόκριση είναι σχεδιασμένη για την επιβίωσή μας, είτε η απειλή είναι πραγματική, είτε φανταστική, μία από τις συνέπειες είναι η σκλήρυνση των μυών μας.
Αν δεν παίρνετε τον απαραίτητο χρόνο για να αποτοξινωθείτε από το στρες και να αναζωογονηθείτε, τότε συσσωρεύετε στο σώμα σας πόνο και ακαμψία.
4. Ακινησία
Η κίνηση είναι πιθανότατα το πιο σημαντικό στοιχείο στη διατήρηση της ευλυγισίας του σώματός σας. Όταν ενεργοποιούμε τους μύες μας, θερμαίνουμε τους ιστούς μας. Αν περάσουν μέρες ή οι εβδομάδες χωρίς άσκηση και κίνηση, δημιουργούμε δυσκαμψία.
Η παραμέληση της καθημερινής άσκησης και κίνησης έχει αποδειχθεί ότι επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσης και επιπλέον, θέτει σε κίνδυνο την υγεία μας για καρδιακές παθήσεις, διαβήτη τύπου 2, παχυσαρκία και μυοσκελετικές νόσους.
5. Λάθος κίνηση
Κάτι που μπορεί να θεωρηθεί λίγο χειρότερο από την ακινησία είναι οι λάθος κινήσεις. Η μυϊκή δυσκαμψία μετά την άσκηση συνήθως οφείλεται σε μικροτραυματισμούς ή σε μικρές αποσυνδέσεις των μυϊκών ιστών – που δημιουργούνται από τη λάθος, ή σφιγμένη άσκηση.
Χρειάζεται να βεβαιωθείτε ότι εκτελείτε σωστά τις ασκήσεις, αλλά το πιο σημαντικό ότι δεν το παρακάνετε. Δεν χρειάζεστε έντονης έντασης γυμναστική για να δείτε αποτελέσματα. Δοκιμάστε ασκήσεις ήπιας έντασης, όπως γιόγκα και πιλάτες.
Εκτός από τον εντοπισμό των βασικών αιτιών για τον πόνο και τη δυσκαμψία σας, εδώ θα παρουσιάσουμε και κάποιες «λειτουργικές τροφές», που μπορείτε να συμπεριλάβετε στην καθημερινότητά σας, ώστε να επωφεληθείτε από την επίδρασή τους στη μείωση των φλεγμονών, στην επούλωση των αρθρώσεων και στην ανάπλαση των τραυματισμένων σημείων του σώματός σας.
Είτε αντιμετωπίζετε περιστασιακά πόνο στις αρθρώσεις, είτε πρόκειται για μια χρόνια περίπτωση αρθρίτιδας, υπάρχουν ορισμένες τροφές που μπορούν να βοηθήσουν. Μία αρκετά δημοφιλής είναι η ζελατίνη.
Τι είναι ακριβώς η ζελατίνη;
Η ζελατίνη είναι ουσιαστικά «μαγειρεμένο κολλαγόνο». Το κολλαγόνο αποτελεί την πιο άφθονη πρωτεΐνη στο σώμα, ειδικά αυτό που αποκαλείται ως κολλαγόνο τύπου 2 – που βρίσκεται στα οστά, στους μύες, στο δέρμα, στις φλέβες, στο πεπτικό σύστημα και στους τένοντες.
Το κολλαγόνο είναι αυτό που δίνει στην επιδερμίδα μας νεανική όψη: δύναμη, ανάπλαση και ελαστικότητα. Όσον αφορά στους τένοντες και στις αρθρώσεις μας, το κολλαγόνο είναι η «κόλλα» που κρατά μαζί όλο τον οργανισμό, θα μπορούσαμε να πούμε.
Όσο μεγαλώνουμε, η φυσική παραγωγή κολλαγόνου μειώνεται. Μπορεί να μειωθεί με γρήγορους ρυθμούς, αν δεν ακολουθούμε υγιεινό πρόγραμμα διατροφής και αν παραμελούμε να βρούμε χρόνο για ολιστικές πρακτικές ευεξίας που περιλαμβάνουν την καθημερινή κίνηση, τη διαχείριση του στρες, τη σωστή ενυδάτωση και τον επαρκή ύπνο.
Ο ρυθμός που το δέρμα μας αποκτά ρυτίδες και χάνει τη γυαλάδα του μπορεί να επιταχυνθεί και οι αρθρώσεις μας να αποδυναμωθούν εξαιτίας της μείωσης υγιούς χόνδρου.
Αν νιώθετε ότι έχετε βαριά πόδια, δύσκαμπτα και πονούν κατά τη διάρκεια της κίνησης, μπορεί να αποτελεί ξεκάθαρο σημάδι απώλειας κολλαγόνου. Όταν χάνουμε κολλαγόνο, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι δεν κινούνται πια με ευκολία.
Η λύση είναι να εστιάσετε στο κολλαγόνο! Προσθέστε το στην καθημερινότητά σας, σκεφτείτε ότι αποτελεί το λάδι σε μια πόρτα που τρίζει. Το κολλαγόνο λειτουργεί για να βοηθήσει τις αρθρώσεις σας να κινηθούν εύκολα και χωρίς πόνο. Οι έρευνες έχουν μάλιστα βρει ότι το κολλαγόνο μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική θεραπευτική μέθοδο της οστεοαρθρίτιδας και άλλων τύπων αρθραλγίας.
Τύποι κολλαγόνου
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 16 διαφορετικά είδη κολλαγόνου στο σώμα μας. Από αυτά, το περίπου 80-90% συνίσταται στους τύπους 1,2 και 3. Και είναι σημαντικό να το γνωρίζετε, καθώς οι διαφορετικές μορφές του βρίσκονται και σε διαφορετικές τροφές και συμπληρώματα. Οι τρεις βασικότεροι τύποι κολλαγόνου είναι:
Τύπος 1
Το πιο άφθονο είδος κολλαγόνου και το πιο ισχυρό. Ο τύπος 1 διαμορφώνει τους τένοντες, τους συνδέσμους, τα όργανα και το δέρμα. Βοηθά επίσης στη μορφοποίηση των οστών και βρίσκεται και στη γαστρεντερική μας οδό. Απαραίτητο για την επούλωση πληγών, για υγιή μαλλιά και ελαστικότητα στο δέρμα.
Τύπος 2
Κυρίως βοηθά στη διαμόρφωση των χόνδρων και βρίσκεται στους συνδετικούς ιστούς. Η υγεία των αρθρώσεων βασίζεται στους χόνδρους αυτούς. Οι ερευνητές έχουν αποδείξει ότι τα συμπληρώματα με κολλαγόνο τύπου 2 βοηθούν τους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα.
Τύπος 3
Συνθέτει τα όργανα και το δέρμα. Βρίσκεται συνήθως όπου και το κολλαγόνο τύπου 1. Βοηθά στην ελαστικότητα και σφριγηλότατα της επιδερμίδας. Διαμορφώνει τις αρτηρίες και τον ιστό της καρδιάς.
Διαφορετικές πηγές κολλαγόνου θα περιέχον και διαφορετικά είδη του. Παρακάτω σας δίνουν τις κύριες πηγές του και πώς διαφέρουν.
Οι κύριες πηγές κολλαγόνου
1. Βοοειδή
Προέρχεται από τις αγελάδες κυρίως και συγκεκριμένα από το δέρμα, τα οστά και τους μύες τους. Το κολλαγόνο αυτό είναι κυρίως τύπου 1 και 3 και επιπλέον περιέχει γλυκίνη και προλίνη, βοηθητικές ουσίες που βοηθούν το σώμα να παράγει κρεατίνη και στη συνέχεια το δικό του κολλαγόνο.
2. Κοτόπουλο
Αυτή η πηγή παρέχει κολλαγόνο τύπου 2, κατάλληλο για τη διαμόρφωση χόνδρων. Το κολλαγόνο από κοτόπουλο ωφελεί την υγεία των αρθρώσεων, ειδικά αφού περιέχει θειική χονδροϊτίνη και θειική γλυκοζαμίνη.
3. Ψάρι
Παρέχει κυρίως κολλαγόνο τύπου 1 με αμινοξέα, γλυκίνη, προλίνη και υδροξυπρολίνη. Επειδή το κολλαγόνο τύπου 1 βρίσκεται σε όλο μας το σώμα, η κατανάλωση ψαριού έχει συσχετιστεί με οφέλη στις αρθρώσεις, στο δέρμα, στα ζωτικά όργανα, στις αρτηρίες, στην πέψη και στα οστά.
4. Μεμβράνη αυγού
Τη βρίσκουμε στο κέλυφος αλλά και στο ασπράδι του αυγού. Αυτή η πηγή περιέχει κυρίως κολλαγόνο τύπου 1 και επίσης παρέχει θειική χονδροϊτίνη, διάφορα αμινοξέα και υαλουρονικό οξύ, τα οποία ωφελούν το χτίσιμο υγιών συνδετικών ιστών, την επούλωση πληγών, το χτίσιμο μυϊκής μάζας και τη μείωση του πόνου/δυσκαμψίας.
Στην αγορά κυκλοφορούν και διάφορα συμπληρώματα ζελατίνης και κολλαγόνου, όπως επίσης και σε μορφή σκόνης. Ωστόσο, ο ζωμός από κόκαλα αποτελεί την πιο φυσική επιλογή για να πάρετε την κατάλληλη ποσότητα κολλαγόνου και μάλιστα την πιο εύπεπτη.
Εκτός από τα παραπάνω οφέλη του κολλαγόνου στην αρθραλγία και δυσκαμψία, υπάρχουν κι άλλα σημαντικά: Το κολλαγόνο κάνει την επιδερμίδα μας να λάμπει, δυναμώνει τα μαλλιά μας, τα νύχια μας και βελτιώνει τη διαδικασία της πέψης. Τέλος, προλαμβάνει από μικροτραυματισμούς και φλεγμονές μετά από έντονη και κουραστική γυμναστική.
[toggle title="Πηγές"]
https://www.scielo.br/pdf/rdor/v15n1/en_1806-0013-rdor-15-01-0051.pdf
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3654306/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18416885
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22500661
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17076983
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8378772
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK21582/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18416885
[/toggle]
