Οι όροι “σεξουαλική εξάρτηση”, “σεξουαλικός εθισμός”, ή “εθισμός στο σεξ” αναφέρονται σε μια εμμονική ανάγκη για σεξουαλικές εμπειρίες. Οι άνθρωποι που είναι σεξουαλικά εθισμένοι εμφανίζουν συνήθως όλα ή μερικά από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
-Έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και αρνητική άποψη για τον εαυτό τους.
Advertisment
-Διατηρούν μη ρεαλιστικές αντιλήψεις για τον εαυτό τους, τη συμπεριφορά τους, τους άλλους, καθώς και για τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω τους.
-Επιθυμούν να δραπετεύουν από δυσάρεστα συναισθήματα.
-Δυσκολεύονται να διαχειριστούν το στρες τους, ενώ ακόμη και η ανάμνηση μιας έντονης εμπειρίας είναι αρκετή για να αυξήσει τα επίπεδά του στον οργανισμό τους.
Advertisment
-Έχουν μια τρομακτική ικανότητα να αρνούνται ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Αυτοί οι άνθρωποι διψούν για γρήγορες σεξουαλικές περιπέτειες και δεν ενδιαφέρονται καθόλου για ρομαντισμό και έρωτες. Οι “Δον Ζουάν” στην πλειονότητά τους είναι άντρες – πολύ σπανιότερα θα βρούμε γυναίκες σε αυτή την ομάδα.
Κατά κανόνα παρουσιάζονται πολύ δυνατοί και επιτυχημένοι, αλλά μέσα τους νιώθουν άδειοι. Κάθε κατάκτηση ενισχύει μέσα τους την αίσθηση ότι είναι παντοδύναμοι, ελκυστικοί και επιθυμητοί.
Σκοπός τους είναι η άμεση ανακούφιση για να γεμίσουν το κενό που νιώθουν μέσα τους και, όπως συμβαίνει σε κάθε άλλη μορφή εξάρτησης, η αρχική “δόση” – είτε είναι η πρώτη εισπνοή κοκαΐνης, το πρώτο τσιγάρο ή η πρώτη κατάκτηση – έχει πολύ ισχυρή επίδραση.
Η ένταση της πρώτης φοράς δεν μπορεί να βιωθεί ξανά, αφού κάθε επόμενη εμπειρία είναι λιγότερο ισχυρή από την προηγούμενη και αδυνατεί να αναζωπυρώσει το αρχικό συναίσθημα.
Ωστόσο, ο εξαρτημένος νιώθει ακόμη πιο έντονη την ανάγκη της επανάληψης, αφού, έστω και για λίγο, ένιωσε να γεμίζει το κενό που υπάρχει στο κέντρο της ύπαρξής του.
Οι “Δον Ζουάν” λοιπόν, νιώθουν απαραίτητο να βρίσκουν συνεχώς κάποιο πρόσωπο να κατακτήσουν, να το οδηγήσουν στο κρεβάτι το ταχύτερο και μετά, αφού έχουν πετύχει το στόχο τους, να φύγουν.
Δεν βλέπουν τους ευκαιριακούς συντρόφους τους ως ανθρώπους αλλά ως αντικείμενα. Γι’ αυτούς είναι απόλυτα αναλώσιμοι. Και περιμένουν την επόμενη μέρα για να αναζητήσουν πυρετωδώς το νέο “θύμα” ώστε να νιώσουν και πάλι θριαμβευτές.
Οι περισσότεροι “Δον Ζουάν” αναφέρουν ότι η ανάγκη τους για σεξουαλικές περιπέτειες εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της εφηβείας τους, όταν για πρώτη φορά ανακάλυψαν ότι, έστω και για λίγο, η κατάκτηση πρόσθετε ενδιαφέρον στη ζωή τους.
Ως νεαροί διέφεραν σε κάποιο βαθμό από τους άλλους εφήβους. Στο λύκειο σπάνια ανέπτυσσαν σοβαρή σχέση, αλλά, ακόμη και τότε, επρόκειτο για σχέση στην οποία υπήρχε τεράστια συναισθηματική απόσταση.
Η ρομαντική κοπέλα του έφηβου “Δον Ζουάν” μάλλον θα είχε νιώσει την απροθυμία του να συνδεθεί συναισθηματικά, αλλά θα της ήταν αρκετά δύσκολο να καταλάβει τι πάει λάθος.
Ο ψυχίατρος James Masterson υποστηρίζει ότι οι νέοι που συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο έχουν σοβαρά προβλήματα με την οικειότητα και πολύ μειωμένο έλεγχο των παρορμήσεών τους, με αποτέλεσμα να “χάνουν την πραγματική ζωή”.
Ο Masterson βασίζει τις απόψεις του στις θεωρίες του ψυχαναλυτή Donald W. Winnicott, ο οποίος περιγράφει πώς οι άνθρωποι καλλιεργούν αυτό που ο ίδιος αποκαλεί “δεκτικό εαυτό”.
Πρόκειται για τον εαυτό που οι άνθρωποι εμφανίζουν στον περίγυρό τους προκειμένου να αποσπάσουν τον έπαινο, την αγάπη και την αποδοχή που δεν είχαν πάρει κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.
Αν κάποιος μπορεί να είναι ο εαυτός του και νιώθει ότι γίνεται αποδεκτός όπως είναι, δεν θα έχει ανάγκη από έναν ψεύτικο εαυτό, από μια μάσκα. Πολλοί άνθρωποι που έχουν υποστεί κακομεταχείριση, και δεν έχουν αγαπηθεί στη βρεφική και την παιδική τους ηλικία, προστατεύονται πίσω από τη μάσκα, κρύβοντας οδυνηρές σκέψεις, συγκρούσεις και αισθήματα που είχαν βιώσει όταν ήταν παιδιά.
Ο δόκτωρ Patrick Carnes, αυθεντία σε θέματα σεξουαλικής εξάρτησης, αναφέρει ότι οι σεξουαλικά εξαρτημένοι άνθρωποι εμφανίζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Μεταξύ αυτών είναι η χρήση της άρνησης, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας με στόχο τη διατήρηση ενός αισθήματος ασφάλειας, η παραγνώριση των προβλημάτων και η εμπλοκή σε παρορμητικές αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.
Ο κύριος σκοπός του σεξουαλικά εξαρτημένου ατόμου είναι να γεμίσει το εσωτερικό κενό που νιώθει.
“Απιστία, κρίση, κίνδυνος ή ευκαιρία;” Τένια Μακρή εκδόσεις μέλινο
