Οι επιστήμονες αναγνώρισαν ένα νέο ανθρώπινο όργανο που ήταν σχεδόν «αόρατο», σε μια ανακάλυψη που ελπίζουν τώρα να βοηθήσει στην περαιτέρω κατανόηση του τρόπου εξάπλωσης του καρκίνου σε όλο το σώμα.
Σε στρώματα που για πολύ καιρό θεωρούνταν πυκνά, οι συνδετικοί ιστοί στην πραγματικότητα είναι μια σειρά από «διαμερίσματα» γεμάτα με υγρά που οι ερευνητές αποκάλεσαν με τον όρο «διαμέσιο». Αυτά τα διαμερίσματα βρίσκονται κάτω από το δέρμα και ενώνουν το έντερο, τους πνεύμονες, τα αιμοφόρα αγγεία και τους μύες, διαμορφώνοντας ένα δίκτυο που στηρίζεται από ένα πλέγμα ισχυρών, ευέλικτων πρωτεϊνών.
Advertisment
Η νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports είναι η πρώτη που αναγνωρίζει αυτές τις συνδέσεις συνολικά ως ένα ενιαίο όργανο και που επιχειρεί να κατανοήσει τη λειτουργία τους. Το αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι διαμέσιο περνούσε τόσα χρόνια απαρατήρητο, παρά το γεγονός ότι τελικά αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα όργανα στο ανθρώπινο σώμα.
Η ομάδα πίσω από την ανακάλυψη υποστηρίζει ότι τα διαμερίσματα δρουν ως «αμορτισέρ» προστατεύοντας τους ιστούς από βλάβες και τραυματισμούς. Οι ιατροί του Ιατρικού Κέντρου Mount Sinai Beth Israel Dr David Carr-Locke και ο Πέτρος Μπένιας, ελληνικής καταγωγής, «συνάντησαν» το διαμέσιο, ενώ εξέταζαν τη χοληδόχο κύστη ενός ασθενούς για πιθανά σημάδια καρκίνου. Παρατήρησαν κοιλότητες που δεν ταίριαζαν σε καμία προηγουμένως γνωστή ανθρώπινη ανατομία και έτσι προσέγγισαν τον παθολόγο του New York University, τον Dr Neil Theise, ώστε να ζητήσουν την επιστημονική του βοήθεια.
Οι ερευνητές συνειδητοποίησαν ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι για την εξέταση των ιστών είχαν αποτύχει να εντοπίσουν το διαμέσιο, επειδή για την εξέταση χρειαζόταν η απομάκρυνση όλων των υγρών, που με αυτό τον τρόπο κατέστρεφε τη δομή του οργάνου. Αντί για την πραγματική ταυτότητά του ως ένα μεγάλο σωματικό αμορτισέρ γεμάτο με υγρά διαφόρων ειδών, τα κύτταρα αυτού του δικτύου παραγνωρίζονταν και θεωρούνταν ως ένα απλό στρώμα συνδετικού ιστού. Έχοντας βγάλει αυτό το συμπέρασμα, οι επιστήμονες αντιλήφθηκαν ότι αυτή η δομή δεν βρισκόταν μόνο στη χοληδόχο κύστη που εξέταζαν, αλλά περνούσε και πολλά άλλα κρίσιμα εσωτερικά όργανα.
Advertisment
Το συνεστιακό ενδομικροσκόπιο λέιζερ που χρησιμοποιήθηκε σταθεροποίησε την εικόνα αυτού του δικτύου, καθώς έχει τη δυνατότητα να παρατηρεί τους ιστούς «ζωντανούς» με τα υγρά τους, χωρίς καμία επεμβατική κίνηση. Παγωμένος ιστός πάρθηκε για βιοψία από τη χοληδόχο κύστη 12 ακόμα ασθενών και έτσι η ομάδα κατάφερε να διατηρήσει την ανατομία της νέας για εμάς δομής.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία συμπέραναν ότι το στρώμα αυτό «αδειάζει» μέσα στο λεμφικό σύστημα- στο δίκτυο δηλαδή των αγγείων που μεταφέρουν λέμφο, η οποία εμπλέκεται στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας. Πέρα από την ικανότητά του διαμέσιου να προστατεύει τα εσωτερικά όργανα, οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία που δείχνουν ότι τα καρκινικά κύτταρα των όγκων θα μπορούσαν να περνούν και αυτά μέσω του διαμέσιου στο λεμφικό σύστημα.
Παρέχοντας την οδό ώστε να κινηθούν τα υγρά σε όλο το σώμα, τα αλληλοσυνδεόμενα κύτταρα του διαμέσιου μπορεί τελικά να συνεισφέρουν στην ατυχή παρενέργεια της εξάπλωσης του καρκίνου σε όλο το σώμα. Η κατανόηση της νέας αυτής σημαντικής ανακάλυψης στην ανθρώπινη ανατομία μπορεί να επιτρέψει στους επιστήμονες να αναπτύξουν νέες εξετάσεις για τον καρκίνο.
«Αυτά τα ευρήματα έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν σε δραματική πρόοδο στον τομέα της ιατρικής, συμπεριλαμβανομένης και της πιθανότητας η άμεση δειγματοληψία από το περιεχόμενο του διαμέσιου να μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό διαγνωστικό εργαλείο» λέει, κλείνοντας ο Dr Theise.
[toggle title="Πηγές"]
https://www.nature.com/articles/s41598-018-23062-6
https://www.mountsinai.org/locations/beth-israel
[/toggle]
