Ξεδιπλώνοντας τις πιθανές αντιγηραντικές ιδιότητες μιας ουσίας, οι ερευνητές αποκαλύπτουν ένα συναρπαστικό αποτέλεσμα της συνεξέλιξης των φυτών, των βακτηρίων και των ζώων στο πέρασμα εκατομμυρίων χρόνων. Δείχνουν ότι η ουσία αυτή επιτρέπει στα μυϊκά κύτταρα να προστατεύονται ενάντια σε μία από τις κυριότερες αιτίες της γήρανσης. Η ουσία -που ονομάζεται ουρολιθίνη Α- παράγεται με φυσικό τρόπο στο έντερο, όταν ένα μόριο που βρίσκεται στο ρόδι πέπτεται από τα εντερικά βακτήρια.
Η επίδραση της ουρολιθίνης Α στους ανθρώπους δεν έχει ακόμα γίνει ξεκάθαρη, λένε οι ερευνητές από την École Polytechnique Fédérale στη Λωζάνη της Ελβετίας, που αναφέρουν ωστόσο ότι τα αποτελέσματα των ερευνών τους, που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine, είναι αισιόδοξα.
Έχουν υπάρξει πολυάριθμοι ισχυρισμοί για τα οφέλη του ροδιού στην υγεία μας -συμπεριλαμβανομένων των αντιγηραντικών ιδιοτήτων τους. Εντούτοις, οι συγγραφείς τονίζουν ότι η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, μαζί με το συμβατικό marketing, έχουν προκαλέσει αρκετό σκεπτικισμό. Γι’ αυτό και αποφασίστηκε μια πιο ενδελεχής εξέταση των ισχυρισμών.
Advertisment
Διαβάστε περισσότερα για το ρόδι:
Ρόδι: Οι ιδιότητες και τα οφέλη του είναι αμέτρητα
Καθώς μεγαλώνουμε, μια σημαντική διεργασία στην οποία τα κύτταρά μας βασίζονται για ενέργεια, επιβραδύνεται και ξεκινά να δυσλειτουργεί. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται αυτοφαγία ή ακριβέστερα μιτοφαγία, καθώς μιλάμε για ανακύκλωση «κουρασμένων» μιτοχονδρίων, εκείνων των μικρών εργοστασίων παραγωγής ενέργειας στο εσωτερικό των κυττάρων που παράγουν τις χημικές μονάδες ενέργειας για εκείνα και για τον οργανισμό μας συνολικά. Αν τα «κουρασμένα» μιτοχόνδρια δεν ανακυκλώνονται, εκείνα και τα αποσυντιθέμενα συστατικά τους συσσωρεύονται μέσα στα κύτταρα και τελικά προκαλούν προβλήματα σε πολλούς ιστούς, όπως τους μύες, που σταδιακά αποδυναμώνονται.
Advertisment
Υπάρχουν επίσης στοιχεία που δηλώνουν ότι η συσσώρευση των άχρηστων μιτοχονδρίων παίζει κάποιο ρόλο στις νόσους που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως το Πάρκινσον. Οι επιστήμονες επίσης βρήκαν ότι μεταλλάξεις στο γονίδιο Fbxo7 του Πάρκινσον επίσης επηρεάζει αρνητικά τη μιτοφαγία.
Η ουρολιθίνη Α αποτελεί το μόνο μόριο που μπορεί να επανεκκινήσει τη μιτοφαγία
Στη νέα αυτή μελέτη, η προαναφερθείσα ομάδα ισχυρίζεται ότι η ουρολιθίνη Α μπορεί να επαναφέρει τη μιτοφαγία στα κύτταρα, όπου η διαδικασία έχει επιβραδυνθεί ή παρακωλυθεί. Ένας από τους ερευνητές ο Patrick Aebischer, καθηγητής νευροεπιστημών και πρόεδρος του EPFL, λέει ότι η ουρολιθίνη Α είναι μοναδική ως προς αυτό το ζήτημα:
«Είναι το μόνο γνωστό μόριο που μπορεί να επανεκκινήσει τη μιτοχονδριακή διαδικασία καθαρισμού, γνωστή ως μιτοφαγία. Είναι μια απόλυτα φυσική ουσία και οι επιδράσεις της είναι μετρήσιμες και ισχυρές»
Εκείνος και οι συνάδελφοί του έλεγξαν αρχικά την επίδραση της ουρολιθίνης Α στους νηματώδεις σκώληκες Caenorhabditis elegans, ένα πολύ χρήσιμο μοντέλο για τη μελέτη της ανθρώπινης βιολογίας σε κυτταρικό επίπεδο για διάφορους λόγους: είναι πολυκύτταρος οργανισμός, τα κύτταρά του έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τα ανθρώπινα κύτταρα και αναπτύσσεται από ένα γονιμοποιημένο αυγό. Γι’ αυτούς τους λόγους, και για το γεγονός ότι στις 8-10 μέρες ζωής, το C. Elegans θεωρείται μεγάλο σε ηλικία πια, οι επιστήμονες θεωρούν τον σκώληκα αυτό πολύ χρήσιμο για τη μελέτη της διαδικασίας και για τις επιδράσεις της γήρανσης.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι όταν τα C. elegans εκτίθενται σε ουρολιθίνη Α ζούνε περίπου 45% περισσότερο. Η ομάδα επίσης παρατήρησε ότι η ουρολιθίνη Α εμπόδιζε τη συσσώρευση δυσλειτουργικών μιτοχονδρίων, καθώς οι σκώληκες μεγάλωναν.
Η ουρολιθίνη Α βελτίωνε την αντοχή στα ποντίκια μεγαλύτερης ηλικίας
Στη συνέχεια, οι ερευνητές επανέλαβαν τις εξετάσεις με εργαστηριακά ποντίκια. Βρήκαν, ότι όπως ακριβώς και με τους σκώληκες, η ουρολιθίνη προκάλεσε μια σημαντική μείωση στα δυσλειτουργικά μιτοχόνδρια. Επιπλέον, τα μεγαλύτερα ποντίκια- περίπου 2 ετών- παρουσίασαν 42% περισσότερη αντοχή, ενώ έτρεχαν, σε σύγκριση με τα άλλα ποντίκια ίδιας ηλικίας που δεν είχαν εκτεθεί στην ουσία.
Σε περαιτέρω εξετάσεις με νεότερα ποντίκια, η ομάδα επίσης κατέληξε στο ότι η έκθεση στην ουρολιθίνη Α βελτίωνε την ικανότητα άσκησης. Αυτή η έρευνα έδειξε ότι η μιτοφαγία- η κυτταρική διαδικασία ανακύκλωσης μιτοχονδρίων είχε αυξηθεί. Αν και τα ερευνητικά αποτελέσματα ανοίγουν πολλές προοπτικές, ακόμα ανεξερεύνητες, οι ερευνητές συστήνουν ανεπιφύλακτα να αρχίζουμε να καταναλώνουμε ρόδια, ώστε να επιβραδύνουμε τη γήρανση ή να διατηρήσουμε την μυϊκή αντοχή.
Η ομάδα επισημαίνει ότι δεν είναι η ουρολιθίνη Α που είναι παρούσα στα ρόδια, αλλά ένας πρόδρομός της, ένα μόριο που ονομάζεται ελλαγιτανίνη. Όταν το μόριο αναμιγνύεται με το νερό στο έντερο, διασπάται σε ελλαγικό οξύ, που στη συνέχεια χρησιμοποιείται από τα εντερικά βακτήρια για να παράγει ουρολιθίνη Α. Λόγω του μεγάλου αριθμού των βημάτων που εμπλέκονται στη φυσική αυτή διαδικασία και εξαιτίας του ρόλου των βακτηρίων, η ποσότητα της ουρολιθίνης Α που παράγεται μπορεί να ποικίλει αρκετά. Για την ακρίβεια, τα απαραίτητα βακτήρια μπορεί να είναι τελείως απόντα σε ορισμένα άτομα.
Πότε βοηθά το ρόδι: Τεστ σε ανθρώπους για την εμφάνιση της ουρολιθίνης Α
Αν τυχαίνει να είστε ένας από εκείνους τους ανθρώπους, των οποίων τα εντερικά βακτήρια δεν παράγουν ουρολιθίνη Α, τότε είναι πιθανό τα ρόδια και ο χυμός τους να μη σας δίνουν τα οφέλη, που αναφέρονται στην έρευνα.
Για να προσπαθήσετε να ξεπεράσετε αυτό το ζήτημα, η ομάδα έχει εκκινήσει μια διαδικασία με την οποία αναπτύσσεται ένας τρόπος διαβαθμισμένων δόσεων ουρολιθίνης Α. Οι δοκιμές έχουν ήδη ξεκινήσει για τον έλεγχο των επιδράσεών της στον άνθρωπο.
Οι ερευνητές εμφανίζονται αισιόδοξοι για το ότι θα βρουν πως η ουρολιθίνη Α έχει παρόμοια αποτελέσματα και στον άνθρωπο. Υπό εξελικτικούς όρους, τα C. elegans και τα ποντίκια έχουν αρκετές διαφορές, κάτι που αποτελεί καλό σημάδι για το γεγονός ότι ο μηχανισμός αυτός υπάρχει σε πολλούς οργανισμούς. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι η ουρολιθίνη Α δεν βρίσκεται μόνο στα ρόδια, αλλά υπάρχει σε μικρότερες ποσότητες σε πολλούς ξηρούς καρπούς και στα μούρα».
Photo: Author/Depositphotos
[toggle title="Πηγή"]
https://www.nature.com/articles/nm.4132
[/toggle]
