Είναι πανεύκολο να κακίζεις τον εαυτό σου για τα λάθη που έχεις κάνει. Πάρα πολλοί ανάμεσά μας ζουν στο παρελθόν αντί να αγαπούν το παρόν και να οικοδομούν ένα εκθαμβωτικά λαμπρό μέλλον. Μερικοί άνθρωποι μένουν κολλημένοι επί χρόνια σε κάτι που έκαναν ή σε κάποια αποτυχία που βίωσαν. Είναι λυπηρό.
Είναι τρομερό πράγμα να σπαταλιέται μια ζωή. Όμως, θέλω να σας κάνω μια ερώτηση: Υπάρχει πραγματικά αυτό που λέμε λάθος; Πρώτα απ’ όλα, κανείς δεν θέλει να αποτύχει ή να τα θαλασσώσει. Όλοι ξυπνάμε το πρωί, βγαίνουμε στον κόσμο και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με βάση αυτά που γνωρίζουμε, τις δεξιότητες που έχουμε και τη θέση μας στο ταξίδι της ζωής.
Advertisment
Ακόμη πιο σημαντικό, όμως, είναι πως αυτό που αποκαλούμε λάθος αποτελεί στην πραγματικότητα μια πλούσια πηγή μάθησης. Μια ευκαιρία για να κερδίσουμε περισσότερη αυτογνωσία και κατανόηση και να αποκτήσουμε πολύτιμες εμπειρίες. Εμπειρίες που θα μας βοηθήσουν να πράττουμε, να αισθανόμαστε και να είμαστε ακόμα καλύτεροι.
Όλα όσα έχουν συμβεί στη ζωή σας – τα καλά και τα ζόρικα – ήταν απαραίτητα για να σας βοηθήσουν να γίνετε οι άνθρωποι που είστε τώρα. Γιατί να τα κακολογούμε;
Επομένως, ίσως και να μην υπάρχουν λάθη. Ίσως αυτά που θα αποκαλούσαμε αποτυχίες να ήταν στην πραγματικότητα μαθήματα ανάπτυξης καμουφλαρισμένα με προβιά λύκου. Και ίσως επίσης ο άνθρωπος με τις περισσότερες εμπειρίες να κερδίζει.
Advertisment
Απόσπασμα από το βιβλίο του Robin Sharma “Για μια υπέροχη ζωή, μέρος 2ο” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα
