Όλοι οι επιστήμονες αναφέρονται στην παχυσαρκία ως παγκόσμια επιδημία, που χρειάζεται να προληφθεί, ώστε να μειωθούν και οι αρνητικές επιδράσεις της στην υγεία. Η παχυσαρκία προκαλεί διαβήτη τύπου 2, καρδιαγγειακές παθήσεις και διάφορα άλλα είδη καρκίνου. Γι’ αυτό και είναι τόσο σημαντικό να εντοπιστεί μια αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση.
Μία νέα έρευνα, ωστόσο, που περιελάμβανε δεδομένα από χιλιάδες υπέρβαρους συμμετέχοντες, προειδοποιεί ότι δεν υπάρχει ένας και μοναδικός καλύτερος τρόπος αντιμετώπισής της. Συγκεκριμένα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Brown στην Providence εντόπισαν τέσσερις διακριτούς υποτύπους παχυσαρκίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ένας και μοναδικός μαγικός τρόπος αντιμετώπισης της παχυσαρκίας.
Advertisment
Ανάγκη για μια πιο εξατομικευμένη προσέγγιση
Η καθηγήτρια Alison Field, που ηγείται του τμήματος επιδημιολογίας στο Brown, ζητά μια βελτιωμένη κατηγοριοποίηση της παχυσαρκίας. Η σύγχρονη διάγνωση, πιστεύει, είναι πολύ ευρεία και απαιτεί βελτιωμένη διαφοροποίηση. Αυτό θα επέτρεπε στους γιατρούς να εντοπίσουν θεραπείες σε ατομική βάση.
Διαβάστε επίσης: Η κατάθλιψη προκαλεί παχυσαρκία ή η παχυσαρκία προκαλεί κατάθλιψη; και Η παιδική παχυσαρκία προκαλεί ηπατοπάθειες σε πρώιμη ηλικία
Οι 4 υποτύποι της παχυσαρκίας
Η έρευνα της Alison Field περιελάμβανε την συνεκτίμηση ψυχολογικών μεταβλητών, όπως μοτίβα διατροφής, αλλά επίσης τόσο το ιστορικό βάρους όσο και τα ορμονικά επίπεδα, σε συνδυασμό με άλλους βιολογικούς παράγοντες. Αποτελεί την πρώτη έρευνα του είδους της που περιλαμβάνει την ανάλυση των ψυχολογικών στοιχείων. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν τέσσερις διαφορετικούς υποτύπους παχυσαρκίας, χρησιμοποιώντας μια εξειδικευμένη στατιστική μέθοδο ανάλυσης των δεδομένων.
Advertisment
Η πρώτη ομάδα εμφάνισε αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και χαμηλά επίπεδα καλής χοληστερόλης, η οποία βοηθά στη διάλυση των επιπλέον μορίων λίπους. Το 98% αυτής της ομάδας είχαν κάποια μορφή διαβήτη. Όσοι ανήκαν στη δεύτερη ομάδα εμφάνιζαν διαταραγμένες διατροφικές διαταραχές, όπως μια μορφή βουλιμίας, έλλειψη ελέγχου και έτρωγαν ακόμα κι όταν δεν πεινούσαν (το συντριπτικό 92%).
Τα χαρακτηριστικά της τρίτης ομάδας ήταν τα πιο εκπληκτικά: οι συμμετέχοντες εμφάνιζαν μέτριο μεταβολικό προφίλ. Επίσης, ανέφεραν πολύ χαμηλά επίπεδα διαταραγμένων διατροφικών συμπεριφορών. Κανένας άλλος παράγοντας δεν τους διαχώριζε από τις άλλες ομάδες. Η τέταρτη ομάδα ανέφερε την ύπαρξη παχυσαρκίας ήδη από την παιδική ηλικία. Κατά μέσο όρο, όσοι βρίσκονται σε αυτή την ομάδα είχαν δείκτη μάζας σώματος 32 μέχρι να φτάσουν τα 18 τους, το υψηλότερο από όλες τις υπόλοιπες ομάδες.
Οι ερευνητές δημοσιεύοντας τα ευρήματά τους θέλησαν να τονίσουν τη σημασία της σωστής κατηγοριοποίησης και διάγνωσης των ατόμων με παχυσαρκία, αντί για την τυφλή, ευρεία ομαδοποίησής τους. Οι θεραπείες και οι στρατηγικές αντιμετώπισης χρειάζεται να γίνουν πιο εξατομικευμένες.
[toggle title="Πηγές"]
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/oby.22287
[/toggle]
