Ο Μουλά Νασρεντίν ετοιμαζόταν να αυτοκτονήσει. Συνάντησε έναν αστρολόγο στο δρόμο και ο αστρολόγος του είπε: «Μουλά, στάσου. Άσε με να δω το χέρι σου». Εκείνος είπε: «Γιατί θα έπρεπε να με ενδιαφέρει η αστρολογία τώρα; Πάω να αυτοκτονήσω! Άρα, δεν υπάρχει λόγος· τώρα δεν υπάρχει μέλλον». Ο αστρολόγος είπε: «Περίμενε. Άσε με να δω αν θα τα καταφέρεις ή όχι».
Το μέλλον παραμένει. Μπορεί να μην τα καταφέρεις, να σε σταματήσει η αστυνομία, μπορεί να αστοχήσει το όπλο. Δεν υπάρχει τρόπος να είσαι σίγουρος για το μέλλον – ούτε καν για το θάνατο, ούτε καν για την αυτοκτονία, τι να πεις για τη ζωή; Η ζωή είναι ένα τόσο πολύπλοκο φαινόμενο· πώς μπορείς να είσαι βέβαιος; Τα πάντα είναι πιθανά και τίποτα δεν είναι βέβαιο.
Advertisment
Εάν φοβηθείς, αυτό είναι μόνο η ψυχολογία σου. Κάτι πρέπει να γίνει με το νου σου. Αν με καταλαβαίνεις σωστά, ο διαλογισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια να κοιτάξεις την πραγματικότητα χωρίς τον νου – επειδή αυτός είναι ο μόνος τρόπος να κοιτάξεις την πραγματικότητα.
Αν ο νους είναι εκεί, διαστρεβλώνει, διαφθείρει την πραγματικότητα. Άσε τον νου και δες την πραγματικότητα απευθείας, άμεσα, πρόσωπο με πρόσωπο, και τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Η πραγματικότητα δεν έχει δημιουργήσει ποτέ κανένα πρόβλημα για κανέναν. Είμαι εδώ, κι εσύ είσαι εδώ – δεν βλέπω κανένα πρόβλημα.
Εάν αρρωστήσω, αρρωσταίνω. Τι υπάρχει σχετικά με αυτό που θα πρέπει να με ανησυχήσει; Γιατί να το κάνω θέμα; Αν πεθάνω, θα πεθάνω. Ένα πρόβλημα έχει ανάγκη από χώρο. Στην παρούσα στιγμή δεν υπάρχει χώρος. Τα πράγματα μόνο συμβαίνουν, δεν υπάρχει χρόνος να τα σκεφτείς. Μπορείς να σκέφτεσαι το παρελθόν, επειδή υπάρχει απόσταση· μπορείς να σκέφτεσαι το μέλλον, επειδή υπάρχει απόσταση.
Advertisment
Στην πραγματικότητα, το μέλλον και το παρελθόν δημιουργούνται μόνο και μόνο για να μας δώσουν χώρο ώστε να μπορούμε να ανησυχήσουμε. Και όσο περισσότερο χώρο έχεις, τόσο μεγαλύτερη η ανησυχία.
Τώρα, σε κουλτούρες όπως αυτή της Ινδίας οι άνθρωποι ανησυχούν ακόμα περισσότερο, γιατί σκέφτονται και την επόμενη ζωή, και την επόμενη, επ’ άπειρον – «Τι θα μου συμβεί στη επόμενη ζωή;». Όταν ένα άτομο πρόκειται να κάνει κάτι, δεν σκέφτεται μόνο τις συνέπειες που θα έχει αυτό εδώ και τώρα, σκέφτεται: «Τι κάρμα θα μαζέψω για τη μελλοντική ζωή μου;»
Κι έτσι, θα ανησυχεί ακόμα περισσότερο. Το άτομο σε μια κουλτούρα όπως της Ινδίας έχει περισσότερο χώρο. Πώς θα γεμίσει αυτό τον χώρο; Θα τον γεμίσει με ακόμα περισσότερα προβλήματα. Η ανησυχία είναι ένας τρόπος για να γεμίσει ο άδειος χώρος του μέλλοντος.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Osho «Φόβος» από τις εκδόσεις Ιβίσκος
