Αν είστε εξαιρετικά ευαίσθητο άτομο, τότε βιώνετε πολύ έντονα συναισθήματα – τόσο πολύ που τελικά καταλήγουν να σας πλημμυρίζουν. Τι συμβαίνει όμως αν μεγαλώσατε σε μια οικογένεια που δεν εκτιμά αυτό το χαρακτηριστικό; Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι:
– Οι γονείς σας έλεγαν συχνά ότι υπερβάλλετε
Advertisment
– Ποτέ δεν εξέφραζαν τα συναισθήματά τους και ένιωθαν άβολα όταν το κάνατε εσείς
– Συνέχεια ανέφεραν αυτό το χαρακτηριστικό, δίνοντάς μας επιθετικούς προσδιορισμούς όπως ονειροπόλος ή κλαψιάρης/α.
Δυστυχώς, αυτό το φαινόμενο είναι συνηθισμένο. Όλο και περισσότερες έρευνες αποκαλύπτουν ότι πολλές κατά τ’ άλλα υγιείς οικογένειες μεγαλώνουν τα παιδιά τους με συναισθηματική παραμέληση – αποτυγχάνουν να εκτιμήσουν ή να ανταποκριθούν σε συναισθήματα. Αυτό φυσικά προκαλεί ανθυγιεινές συνέπειες σε κάθε παιδί, ειδικά στα εξαιρετικά ευαίσθητα.
Advertisment
Τι σημαίνει η συναισθηματική παραμέληση;
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Jonice Webb, η παιδική συναισθηματική παραμέληση συμβαίνει όταν ένας γονέας αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού. Συχνά, αυτή η έλλειψη συναισθηματικής απόκρισης δεν μοιάζει αρνητική, διότι οι γονείς μπορεί να φροντίζουν γενικά πολύ το παιδί τους. Αλλά κάτι αόρατο λείπει: Ο γονέας δεν επικυρώνει τα συναισθήματα του παιδιού ή δεν ανταποκρίνεται στις συναισθηματικές του ανάγκες.
Τα παιδιά καταλήγουν να νιώθουν βαθιά μόνα τους. Ως παιδιά βιώνουν ότι οι ανάγκες τους δεν είναι σημαντικές, ότι τα συναισθήματά τους δεν έχουν αξία ή ότι αν ζητήσουν βοήθεια, σημαίνει ότι υπάρχει αδυναμία.
Όταν μεγαλώσουν, η παιδική συναισθηματική παραμέληση μπορεί να προκαλέσει συνεχείς ενοχές, θυμό προς τον εαυτό, χαμηλή αυτοπεποίθηση ή αίσθηση ότι συνεχώς κάνουμε λάθη. Ως ενήλικες, αυτά τα άτομα δυσκολεύονται να διαχειριστούν την κριτική, την εσωτερικεύουν μέχρι εκείνη να τους κάνει να καταρρεύσουν ψυχολογικά. Συχνά βιώνουν πανικό και απελπισία, όταν εμφανίζονται ισχυρά συναισθήματα που δεν ξέρουν τι να τα κάνουν.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα άτομα που έχουν βιώσει παιδική συναισθηματική παραμέληση δεν μπορούν να ζητήσουν βοήθεια, είτε γιατί πιστεύουν ότι είτε δεν θα τους δοθεί, είτε επειδή θα φανούν αδύναμοι και ευάλωτοι στους άλλους.
4 βήματα για να ανακάμψετε από την παιδική συναισθηματική παραμέληση
Η παιδική συναισθηματική παραμέληση δεν εξαφανίζεται ως δια μαγείας όταν μεγαλώνουμε. Οι ενήλικες την κουβαλούν στην πλάτη τους σε όλη τους τη ζωή και επηρεάζει τα πάντα – τις σχέσεις τους, την αυτοεικόνα και την ψυχική τους υγεία. Αλλά είναι κάτι από το οποίο μπορούμε όλοι να ανακάμψουμε. Παρακάτω προτείνονται τέσσερις στρατηγικές για να το επιτύχουμε:
1. Γνωρίστε και αποδεχτείτε όλες τις πλευρές του εαυτού σας. Κατανοήστε ότι η υψηλή σας ευαισθησία είναι ένα τόσο σημαντικό βήμα προς την αποδοχή των αναγκών, όσο και φυσιολογική και έγκυρη. Και μαθαίνοντας τα χαρακτηριστικά σας, ερχόμενοι σε επαφή με αυτά, μπορείτε να αναγνωρίσετε και να αλλάξετε τα μοτίβα τους.
2. Αποδεχτείτε ότι τα συναισθήματα, οι ανάγκες και τα θέλω έχουν την ίδια σημασία με των άλλων. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε εξίσου να μοιραστείτε πράγματα μέσα σε μια φιλία ή σχέση, να δώσετε φωνή στις ανάγκες σας, να βάλετε κι εσείς όρια.
3. Αρχίστε να εκφράζετε τις ανάγκες σας. Όσοι έχουν δεχτεί παιδική συναισθηματική κακοποίηση κρατούν κρυμμένα τα συναισθήματά τους ή συχνά νιώθουν μούδιασμα. Αυτό σημαίνει πιθανότατα ότι εκφράζετε τις ανάγκες σας μόνο όταν βρίσκεστε σε μεγάλη απόγνωση (ή απομονώνεστε και μόνο τότε εκφράζεστε).
Αλλά ήρθε η ώρα να εκφράζεστε και κατά τις φυσιολογικές, καθημερινές σας αλληλεπιδράσεις. Τότε θα αρχίσετε να βλέπετε ότι η προσωπικότητα, τα συναισθήματα και οι ανάγκες σας έχουν αξία. Και οι άλλοι θα αρχίσουν να ανταποκρίνονται σε αυτά, επειδή επιτέλους θα μπορούν να τα δουν.
4. Εξασκήστε την αυτο-ανακούφιση και αυτο-υποστήριξη. Οι περισσότεροι το μαθαίνουν ως παιδιά, αλλά όταν οι γονείς δεν δίνουν κανένα εφόδιο, υπάρχει ένα κενό ως προς αυτό. Αν μεγαλώσατε λοιπόν όντας συναισθηματικά παραμελημένοι, μάλλον δεν μάθατε ποτέ αυτή τη δεξιότητα. Όμως δεν είναι πολύ δύσκολο να μαθευτεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι καλύτερα να ζητήστε τη συνεισφορά και τη συμβουλή ενός ειδικού, ενός δηλαδή ψυχολόγου.
[toggle title="Πηγές"]
https://www.psychologytoday.com/intl/blog/highly-sensitive-refuge/201811/4-ways-begin-recover-childhood-emotional-neglect?fbclid=IwAR3LyUeYFVA6ok1N8FTkhtGak9BKAU4R2oj79do46ec-aG9S3uDceE_Fum4
[/toggle]
