«Νομίζω ότι κυριολεκτικά λαχταρούσα την αγάπη και την προσοχή ως παιδί. Όσο περισσότερο η μητέρα μου απομακρυνόταν, τόσο πιο απεγνωσμένη γινόμουν. Δημιουργούσα μπελάδες επειδή γνώριζα ότι έτσι θα μου έδινε προσοχή, ακόμα κι αν συνοδευόταν από τιμωρία. Ακούγεται περίεργο, αλλά αυτό έκανα. Αφού δεν μπορούσα να λάβω την αγάπη της, συμβιβαζόμουν με τον θυμό. Τουλάχιστον εκείνες τις στιγμές, ήμουν εκεί»
Αυτή ήταν η ιστορία της Natalie και η λέξη «λαχταρούσα» είναι αντιπροσωπευτική. Περιγράφει την βαθιά επιθυμία να φέρουν την μητέρα τους κοντά. Ορισμένες φορές, αυτό περιελάμβανε και το ψέμα, όπως το να υποκρίνεται ότι ήταν άρρωστη.
Advertisment
Διαβάστε επίσης – John Bowlby: Η σημασία της σχέσης μητέρας – βρέφους (θεωρία του δεσμού)
Εντοπίζοντας την συναισθηματικά μη διαθέσιμη μητέρα
Τα παιδιά αυτών των μητέρων είναι συναισθηματικά παραμελημένα, αν και δύσκολα το αναγνωρίζουν επειδή οι εξωτερικές τους ανάγκες δεν είναι απλά ότι δεν καλύπτονται, αλλά αυτό το πρόβλημα καμουφλάρεται επιμελώς. Αυτές οι μητέρες εφευρίσκουν προσεκτικά τη ζωή τους, με όμορφα, καθαρά σπίτια και όμορφα ντυμένα παιδιά.
Ενώ μπορεί να φαίνεται ότι έχουν εκθαμβωτική ζωή και να είναι δραστήριες στην κοινότητά τους, δεν δίνουν προσοχή στις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών ή στο συναισθηματικό δικό τους κομμάτια. Αυτές οι μητέρες μπορεί να είναι προσανατολισμένες προς τον εαυτό τους ή απλά να μην τους αρέσουν οι απαιτήσεις της μητρότητας.
Advertisment
Πώς μας επηρεάζει μια συναισθηματικά απρόσιτη μητέρα
Σε αντίθεση με μια ελεγκτική μητέρα ή ναρκισσίστρια που επίτηδες θέτει το παιδί της σε θέση δορυφόρου γύρω από τον εαυτό της, η συναισθηματικά απρόσιτη μητέρα δεν το κάνει επίτηδες.
Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλει να έχει βαθιά σχέση με το παιδί της. Τα παιδιά ως αποτέλεσμα λαχταρούν την αγάπη και την προσοχή της. Και για να το αντιμετωπίσουν θα καταπιέσουν τα συναισθήματα και τις συναισθηματικές ανάγκες συνειδητά και ασυνείδητα ή θα απορροφηθούν από αυτή την επιθυμία.
Όσοι αμύνονται υποφέρουν από προβλήματα εμπιστοσύνης, ανικανότητα να διατηρήσουν συνδέσεις και δυσκολία να αναγνωρίσουν συναισθήματα. Επίσης, αναπτύσσουν αποφευκτικό/ απορριπτικό ή φοβισμένο/αποφευκτικό τύπο προσκόλλησης. Όσοι απορροφώνται από αυτή τη λαχτάρα συχνά στρέφονται σε ανθυγιεινές ουσίες για να ξεγελάσουν αυτό το κενό.
Τα πρώτα βήματα προς την επούλωση
Η ανακάλυψη είναι το πρώτο βήμα που περιλαμβάνει την αναγνώριση της συμπεριφοράς της μητέρας από το παιδί. Ύστερα, ακολουθεί η προσαρμογή. Συμπεριφορές που πάντα πιστεύατε ότι ήταν έμφυτα κομμάτια της προσωπικότητάς συχνά αποκαλύπτεται ότι είναι το αντικείμενο της προσπάθειας διαχείρισης του κενού.
Ανάλογα με το πώς αντιδράσατε σε αυτό το κενό και συνεπώς τι τύπο δεσμού έχετε αναπτύξει, θα χρειαστεί να ψάξετε ορισμένα κομμάτια της ζωής σας:
– Πόσο δυσκολεύεστε να εμπιστευθείτε τους άλλους
– Τον βαθμό στον οποίο επιθυμείτε ή απαξιείτε στενές σχέσεις
– Αν τείνετε να απομονώνεστε και να μειώνετε τη σημασία των σχέσεων
– Αν είστε πάντα σε συναγερμό και φοβάστε για μια σχέση και έχετε προβλήματα με τα υγιή όρια
– Τον βαθμό στον οποίο έχετε αναπτύξει συναισθηματική νοημοσύνη και μπορείτε να αναγνωρίσετε συναισθήματα
– Αν επαναλαμβάνετε το μοτίβο προσελκύοντας συναισθηματικά απρόσιτους φίλους και ερωτικούς συντρόφους.
Η επούλωση των πληγών είναι δυνατή, αν και χρειάζεται χρόνο και προσπάθεια. Επιτυγχάνεται καλύτερα δουλεύοντας με έναν καλό ψυχοθεραπευτή/ ψυχοθεραπεύτρια.
[toggle title="Πηγές"]
https://www.psychologytoday.com/us/blog/tech-support/201906/recovering-the-emotionally-unavailable-mother?fbclid=IwAR3CD8tEyeAymihicUCMT3qEpWXJedvG22g66DzXSFO8CjsCCwTmaTBC8BA
[/toggle]
