Ποτέ δεν είμαστε βέβαιοι πότε κάποιος με τον οποίο δεν έχουμε οικειότητα, θα αποφασίσει ότι, ναι, σήμερα είναι η κατάλληλη μέρα για να μας σφίξει στην αγκαλιά του. Σε αυτή την περίπτωση, δεν έχουμε πολλές επιλογές παρά να σφίξουμε τα δόντια και να το αντέξουμε, ή να δοκιμάσουμε να την γλυτώσουμε με κάποιο τρόπο – ίσως με ένα γρήγορο φιλί ή με μια χειραψία.
Αλλά ασχέτως του αν είμαστε δεκτικοί ή όχι σε μια αγκαλιά, μια έρευνα μας εξηγεί γιατί ορισμένοι άνθρωποι απεχθάνονται τις αγκαλιές. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ανατροφή και η παιδική ηλικία είναι τα βασικά κλειδιά για να εξηγήσουν τη στάση κάποιου απέναντι στην αγκαλιά.
Advertisment
Η Suzanne Degges-White, καθηγήτρια συμβουλευτικής και σύμβουλος εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο του Βόρειου Illinois, αναφέρει: «Η τάση μας να εμπλεκόμαστε σε οποιαδήποτε μορφή σωματικής επαφής – είτε αγκαλιάς, είτε ένα άγγιγμα στην πλάτη, είτε να πιαστούμε αγκαζέ με έναν φίλο – αποτελεί συχνά προϊόν των πρώιμων παιδικών μας εμπειριών».
Μια μελέτη του 2012 βρήκε ότι οι άνθρωποι, των οποίων οι κηδεμόνες αγκάλιαζαν, είχαν περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσουν αυτή την παράδοση. Η μελέτη επίσης επιβεβαίωσε ότι «η αγκαλιά είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού».
Η Degges-White υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι που δεν αγκαλιάζονταν από τους γονείς τους συχνά ως παιδιά νιώθουν άβολα στη σκέψη της αγκαλιάς. «Σε μια οικογένεια που δεν ήταν ιδιαίτερα εκδηλωτική σωματικά, τα παιδιά θα μεγαλώσουν και θα ακολουθήσουν το ίδιο μοτίβο και με τα δικά τους παιδιά».
Advertisment
Ωστόσο, και το αντίθετο φαινόμενο μπορεί να έχει παρόμοια αποτελέσματα, οι συχνές δηλαδή αγκαλιές. «Κάποια παιδιά μεγαλώνουν και νιώθουν ¨πεινασμένα¨ άγγιγμα και επιζητούν συνεχώς κοινωνικά την αγκαλιά. Έτσι, καταλήγουν να μην μπορούν να χαιρετήσουν έναν φίλο χωρίς μια αγκαλιά ή έστω ένα άγγιγμα στον ώμο».
Υπάρχει επίσης και ένα πολιτισμικό στοιχείο σε αυτό το ζήτημα. Οι κάτοικοι στην Αμερική και στην Αγγλία αγκαλιάζονται και αγγίζονται πολύ λιγότερο από τους κατοίκους της Γαλλίας ή του Πουέρτο Ρίκο, σύμφωνα με έρευνα του 2010.
Πώς μπορούμε να αντιδράμε όταν κάποιος δεν θέλει την αγκαλιά
Είναι καλύτερο να παραλείψουμε την αγκαλιά με τους άλλους, εκτός κι αν έχουμε πιο στενές σχέσεις και έχουμε εγκαθιδρύσει έναν πιο βαθύ δεσμό. Και αν και μπορεί να νιώθουμε άνετα με αυτό, δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη.
Η Samantha Hess διαθέτει ένα κέντρο υπηρεσιών που διδάσκει στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν περισσότερο τη σωματική επαφή. Η ίδια λέει ότι είναι σημαντικό να προσέχουμε τη γλώσσα σώματος των άλλων ανθρώπων.
«Όλοι έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν τι συμβαίνει στο σώμα τους. Πολλοί από τους πελάτες μου δεν είναι άνετοι ούτε με τη χειραψία, όταν πρωτοφτάνουν εδώ», δηλώνει. Προσθέτει ότι μπορεί να πάρει πολύ χρόνο για να νιώσουμε αρκετά άνετα ώστε να απολαύσουμε την αγκαλιά με έναν νέο άτομο.
Τα επιστημονικά οφέλη της αγκαλιάς
Φυσικά, δεν υπάρχει τίποτα λάθος στο να μην μας αρέσει η αγκαλιά και κανείς δεν πρέπει να νιώθει πίεση ότι χρειάζεται οπωσδήποτε να αγγίξει τον άλλο, αν δεν το θέλει. Ωστόσο, υπάρχουν έρευνες που αποδεικνύουν πως υπάρχει ένας καλός λόγος για να δοκιμάσετε την αγκαλιά: έχετε λιγότερες πιθανότητες να αρρωστήσετε.
Σε μια έρευνα του 2015, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon διερεύνησαν τις επιδράσεις που έχουν η αγκαλιά και άλλα είδη τρυφερότητας στο ανοσοποιητικό σύστημα. Συγκεκριμένα, οι ειδικοί θέλησαν να μάθουν αν οι άνθρωποι που ένιωθαν ότι αγαπιούνται περισσότερο ήταν λιγότερο ευάλωτοι στο κοινό κρυολόγημα – και πράγματι ήταν: το 32% της τόνωσης του ανοσοποιητικού προερχόταν από τις ανακουφιστικές επιδράσεις της αγκαλιάς.
Photo: Author/Depositphotos
[toggle title="Πηγές"]
https://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/02.17.21.CP.1.13
https://www.apa.org/monitor/2014/06/neglect
https://www.cmu.edu/news/stories/archives/2014/december/december17_hugsprotect.html
https://www.ajicjournal.org/pb/assets/raw/Health%20Advance/journals/ymic/AJIC_Aug14_PR_Mela_Fist_bump_FINAL.pdf
[/toggle]
