Λίγο πριν κάνεις τη βουτιά, λίγο πριν ρισκάρεις, λίγο πριν αρπάξεις την ευκαιρία… Υπάρχει αυτό το μικρό κενό. Είναι στο χέρι σου αν θα το αφήσεις να μεγαλώσει και αν θα σε αφήσει πίσω από αυτά που θέλεις να κατακτήσεις και να προσπαθήσεις. Λίγο πριν τη μεγάλη βουτιά, λίγο πριν την κίνηση που πάντα ήθελες, αρχίζουν να σε πλησιάζουν όλοι οι φόβοι σου. Όσο πιο κοντά είσαι στο να αποδεσμευτείς από αυτούς, τόσο πιο σφιχτά κρατιούνται από πάνω σου.
Όμως, πρέπει να γνωρίζεις. Πρέπει να ξέρεις πως και οι πιο τολμηροί προχώρησαν αγκαλιά με τον φόβο. Ήρθε η ώρα να συγχωρέσεις τον εαυτό σου για αυτά που σε πλήγωσαν και που σε έκαναν έρμαιο των φόβων. Ήρθε η ώρα να δεχθείς όλα εκείνα τα τραύματα και τα αλλεπάλληλα χτυπήματα που σε έκαναν να φοβάσαι και να είσαι επιφυλακτικός.
Advertisment
Είναι απλά η ανάμνηση του παρελθόντος που σε κάνει να είσαι διστακτικός. Αλλά δε θα είναι πάντα έτσι. Είναι λογικό να φοβάσαι αλλά μη μείνεις εκεί. Κάνε το βήμα και πάρε ανάσα. Κάνε το μέλλον πιο λαμπρό στο τώρα. Άσε το παρελθόν πίσω με τα καλά και τα κακά του. Είναι ευλογημένο που σε έφερε ως εδώ.
Οι φόβοι είναι τα κατάλοιπα των περιπετειών σου από τις οποίες πέρασες και βγήκες δυνατότερος. Να εμπιστεύεσαι τη ζωή και να πιστεύεις τον εαυτό σου. Το αξίζεις. Όρμα. Αν κολυμπάς με έρωτα στα νερά σου, αυτά ξέρουν πού θα σε βγάλουν, έχει πει ο Δημήτρης Αποστολάκης. Μήπως όμως πρέπει να θυμηθούμε λίγο τι είναι όλα αυτά που μας γέννησαν φοβίες;
«Αγαπημένε μου εαυτέ, μου αρέσει πολύ όταν σε συναντάω. Θα ήθελα να τα λέμε πιο συχνά. Δε σε ξέχασα ποτέ. Ήμουν πάντα εδώ για σένα. Θέλω να σου πω πως θα έρθουν καλύτερες μέρες. Δε φταις εσύ για όσα σε τραυμάτισαν. Μόλις συγχωρέσεις τον εαυτό σου, θα συγχωρέσεις και αυτά που σε τραυμάτισαν.
Advertisment
Δεν πειράζει που φοβάσαι. Σου υπόσχομαι πως θα είμαι εδώ για σένα. Για την ακρίβεια, ήμουν πάντα εδώ για σένα και το ξέρεις. Δε σου υπόσχομαι ότι θα είναι όλα ρόδινα, το ξέρεις. Όμως, πάντα θα βρίσκουμε τον ήλιο στο τέλος, όπως κάναμε μια ζωή. Ήρθε η ώρα να σου απλώσω το χέρι και να σε αγκαλιάσω. Είσαι πολύ δυνατός. Είμαι χαρούμενος και περήφανος για σένα. Σε αγαπώ.»
Όλα όσα ζήσαμε, είναι οι οδηγοί μας. Υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται στο φως και πηγαίνουν στο φως. Και υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται στο σκοτάδι και πηγαίνουν και αυτοί στο φως.
- Ώρα να ανάψουμε τα φώτα… - 24 Μαρτίου 2020
- Λίγο πριν κάνεις το επόμενο βήμα, υπάρχει εκείνο το κενό… είναι στο χέρι σου αν θα το αφήσεις να μεγαλώσει - 30 Ιανουαρίου 2020
- Η ζωή είναι μικρή για να μη γίνεις αυτό που είσαι - 16 Οκτωβρίου 2019
