Η ιστορία των δεινοσαύρων εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να προσελκύει το ενδιαφέρον μας. Για πάνω από 160 εκατομμύρια χρόνια υπήρξαν οι απόλυτοι κυρίαρχοι του γήινου οικοσυστήματος, ωστόσο πριν από 65 περίπου εκατομμύρια χρόνια εξαφανίστηκαν, κλείνοντας τον κύκλο ζωής τους στον πλανήτη μας.
Η ανακάλυψη του πρώτου δεινοσαύρου σημειώθηκε τον 19ο αιώνα. Παρά το γεγονός ότι οι δεινόσαυροι δε συνυπήρξαν ποτέ με τους ανθρώπους, αποτελούν μέρος του πολιτισμού μας καθώς διαθέτουν έντονη παρουσία στα κόμικ, στις ταινίες, στα παιχνίδια και σε μυθιστορήματα. Οι απολιθωμένοι σκελετοί τους κινούν την περιέργεια στα μουσεία όλου του κόσμου και τα παιδιά λατρεύουν να ρωτούν για αυτά τα σπονδυλωτά ζώα.
Advertisment
Οποιαδήποτε πληροφορία για τη ζωή των δεινοσαύρων γίνεται δεκτή με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Μάλιστα, πρόσφατα βρέθηκε μέσα σε ένα κεχριμπάρι ο μικρότερος δεινόσαυρος που ανακαλύφθηκε ποτέ. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες εντόπισαν το απολίθωμα του μήκους μόλις ενάμισι εκατοστού κρανίου του μικρότερου δεινοσαύρου στην ιστορία.
Πρόκειται για έναν δεινόσαυρο που περπάτησε στη γη πριν από 99 εκατομμύρια χρόνια και ο οποίος βρέθηκε στη βόρεια Μιανμάρ, μέσα σε ένα κεχριμπάρι. Οι επιστήμονες έκπληκτοι εντόπισαν τον μίνι δεινόσαυρο, που διαθέτει μέγεθος κολίμπρι, του μικρότερου πουλιού που συναντάται σήμερα, με βάρος μόλις δύο γραμμάρια.
Σύμφωνα με τη σχετική δημοσίευση που πραγματοποιήθηκε στο περιοδικό «Nature» από τους ερευνητές, με επικεφαλής την παλαιοντολόγο Τζινγκάμι Ο’Κόνορ του Ινστιτούτου Παλαιοντολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών στο Πεκίνο, φαίνεται πως το ιδιαίτερο απολίθωμα του κρανίου θα ανοίξει τον δρόμο για τον εντοπισμό της σύνδεσης που υπάρχει ανάμεσα στα μικρά πουλιά και τους δεινόσαυρους.
Advertisment
Οι πληροφορίες που έχουν μέχρι στιγμής αντληθεί για το νέο είδος, το οποίο ονομάστηκε «Oculudentavis khaungraee», είναι πως διέθετε πολύ καλή όραση. Η Ο’Κόνορ χαρακτήρισε, μάλιστα, το κρανίο του το πιο παράξενο απολίθωμα που έχει συναντήσει.
Αυτός ο χαρακτηρισμός πιθανότατα οφείλεται στα μάτια του, που κοιτούσαν πλάγια και προεξείχαν από το κεφάλι με έναν τρόπο άγνωστα για τα άλλα ζώα. Το νέο είδος είχε μήκος περίπου πέντε εκατοστά. Η οδοντοστοιχία του διέθετε 110 κωνικά και κοφτερά δόντια και αναζητούσε την τροφή του στα έντομα.
Ο ακριβής εντοπισμός της συσχέτισης του συγκεκριμένου δεινοσαύρου με τα πουλιά δεν είναι ακόμη εύκολος, αφού το μόνο στοιχείο που μέχρι στιγμής έχουν στα χέρια τους οι επιστήμονες είναι το κρανίο του. Υπάρχουν ανατομικά χαρακτηριστικά του κεφαλιού που μαρτυρούν την καταγωγή του από τους δεινοσαύρους, ωστόσο ορισμένα άλλα χαρακτηριστικά του παραπέμπουν σε εξελιγμένο πουλί.
Η εξέλιξη των δεινοσαύρων σε πουλιά, που συνέβη πριν από περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και οι επιστήμονες προσπαθούν συνεχώς να συλλέγουν στοιχεία που θα οδηγήσουν στην αποκωδικοποίηση της ακριβούς σχέσης ανάμεσα στα δύο είδη.
Μέχρι τότε εμείς μπορούμε να διαβάζουμε στα βιβλία για τους δεινόσαυρους, να τους φανταζόμαστε να ζωντανεύουν μέσα από τα παιχνίδια των παιδιών και να τους βλέπουμε να κυριαρχούν στις κινηματογραφικές ταινίες.
