… Αν είχαμε όσα θέλαμε, τι θα μας έλειπε;
… Και αν δεν μας έλειπε τίποτα, τι θα επιθυμούσαμε;
… Και τι αξία θα είχε η ζωή χωρίς επιθυμίες;
Μενέλαος Λουντέμης
Να επιθυμείς.. να επιθυμείς αυτά που σου έχουν λείψει, γιατί ίσως τώρα καταλαβαίνεις την αξία τους.. γιατί ίσως τώρα δεν τα θεωρείς δεδομένα.. γιατί ίσως τώρα αντιλαμβάνεσαι την σημαντικότητά τους στη ζωή σου..
Να επιθυμείς αυτό που λαχταράς και να το προσφέρεις στον εαυτό σου απλόχερα, γιατί πρέπει να φροντίζουμε τον ψυχισμό μας…
Και ακόμα και αν δεν στο μάθανε, να το μάθεις εσύ στον εαυτό σου… να μην παραπονιέσαι, να προσπαθείς να βρεις λύσεις, γιατί έτσι θα δείξεις σε σένα τον ίδιο, σε σένα την ίδια ότι αγαπάς τον εαυτό σου..
Να το προσφέρεις εσύ απλόχερα στον εαυτό σου, γιατί αν δεν δώσεις εσύ αξία σε σένα τον ίδιο, σε σένα την ίδια, δεν μπορείς να περιμένεις από τους άλλους να στην δώσουν.. και ακόμα και αν στην δώσουν, ποτέ δεν θα μπορέσεις να την συνειδητοποιήσεις..
Να επιθυμείς.. να επιθυμείς τις μικρές στιγμές ευτυχίας, τα αρώματα, τις γεύσεις, τα διαβάσματα, τα χαμόγελα.. όσο χρονών και να είσαι… γιατί δεν πρέπει να βάζεις ταμπέλες στον εαυτό σου και γιατί θα πρέπει να νιώθεις πάντα ότι έχεις τη ζωή μπροστά σου.. και να την γράφεις με Ζ κεφαλαίο έχουμε πει.. γιατί της αξίζει να της δίνουμε αξία…
Να επιθυμείς και να ονειρεύεσαι, πράγματα που θέλεις να αποκτήσεις, να νιώσεις, να γευτείς, στιγμές που θέλεις να ξαναβιώσεις.. γιατί η Ζωή χωρίς επιθυμίες, χωρίς όνειρα, χωρίς σχέδια, χωρίς αγκαλιές, χωρίς πράγματα να περιμένουμε και να αναπολούμε, μας πονάει.. Και αν σε πονάει, να σηκώσεις τα μανίκια σου και να προσπαθήσεις να αλλάξεις..
Να μην αποφεύγεις, όσο και αν σε πονάει αυτό.. γιατί η αποφυγή είναι μόνο προσωρινή λύση..
Να μην περιμένεις από τους άλλους την αλλαγή, που δεν γίνεσαι εσύ για τον εαυτό σου..
Και αν δεν μπορείς μόνος, αν δεν μπορείς μόνη, να ζητήσεις βοήθεια, να αναζητήσεις συμμάχους..
Και αν σου κάποιος ότι δεν αλλάζουμε, να του πεις… ότι όλοι αλλάζουμε… αρκεί να το επιθυμούμε.. Και τι αξία θα είχε η ζωή χωρίς επιθυμίες;
