Όλη η ύπαρξη αποτελείται από συστήματα αλληλένδετα, εφαπτόμενα γειτονικά, ή μεταξύ τους μακρινά, που λίγο ή πολύ το ένα επηρεάζει και επηρεάζεται από το άλλο. Παραφράζοντας τον αγαπημένο Carl Sagan, τα πάντα είναι συνδεδεμένα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αυτό που δεν μας είναι πλήρως γνωστό, ακόμα, είναι ο τρόπος και οι νόμοι που διέπουν αυτή τη σύνδεση.
Σε ένα κόσμο που η μόνη σταθερά είναι η αλλαγή και η αστάθεια, το μόνο που επιβιώνει είναι ό,τι διέπεται από σταθερές αξίες αρετές κι εξελισσόμενες ποιότητες. Κι αν συνδέεται ομαδικά υπό κοινές αξίες, ποιότητες, θέλω και ιδανικά με κάτι άλλο, εξελικτικά και σε βάθος χρόνου έχει πολύ πιο δυνατές πιθανότητες επιβίωσης, δύναμης και αναβάθμισης. Κατ’ επέκταση και ευδαιμονίας ειρήνης και πληρότητας. Τόσο συλλογικά όσο και ατομικά. Αν αυτά είναι ισχυρά, μπορούν μέχρι και να επιβληθούν σ’ ένα βαθμό ακόμα και στο εξωτερικό περιβάλλον.
Advertisment
Υπάρχουν μετοχές χαμηλού ρίσκου οι οποίες είναι σταθερές, καθοδικές, ανοδικές ανά συγκεκριμένη περίοδο ή ένα χρονικό διάστημα. Και υπάρχουν μετοχές υψηλού ρίσκου, φούσκες ή ασταθείς. Επηρεαζόμενες ασφαλώς από δύο δυνάμεις: το εσωτερικό και το εξωτερικό περιβάλλον. Το που επενδύεις τα χρήματα σου (ενέργεια, χρόνο, συναίσθημα) έχει να κάνει με τη γνώση που έχεις ή που νομίζεις πως έχεις, το αν σε πιάνουν κορόιδο, το αν είσαι τζογαδόρος, το αν βλέπεις ή προβλέπεις κι επιλέγεις σωστά.
Κι εφόσον αυτά τα χρήματα και πόροι που διαθέτεις είναι συγκεκριμένα, και θα τα στερήσεις από εσένα, γιατί τα σπαταλάς και τα ρισκάρεις σε μετοχές (σχέσεις – καταστάσεις) που είναι ασταθείς κι αβέβαιες όπως ο τρελαμένος καιρός της εποχής μας;
Μπορεί όπου υπάρχει καπνός να μην υπάρχει πάντα φωτιά, αλλά κάποια πράγματα φαίνονται από μακριά, κι από νωρίς. Είναι ο λόγος που δεν επενδύουμε τα πάντα απ’ την αρχή, και είναι ο λόγος που δε πάμε ούτε να ρεφάρουμε, ούτε να συνεχίσουμε να επενδύουμε σε κάτι που μέσα μας ξέρουμε πως πάει προς την άβυσσο. Το να πετάς χρήματα, συναισθήματα λόγια και λεπτά σε κάτι που δε θέλει να σωθεί ή δε μπορεί, είναι τουλάχιστον αμαρτία (ψυχική αστοχία). Αυτό λέγεται αλόγιστη σπατάλη, αδυναμία ταύτιση ή εθισμός, όχι επένδυση. Και η μόνη του πορεία είναι προς τη δύση του καθώς και τη δική σου, για όσο παραμένεις εκεί από ένα σημείο κι έπειτα. Παρόλα αυτά, μπορείς να το διορθώσεις.
Advertisment
Ο χρόνος δείχνει πάντα την αλήθεια, και η αλήθεια αποκαλύπτεται κάτω από το φως του ήλιου της διάκρισης. Η διάκριση προέρχεται από την εμπειρία (εν – πυρ, η φλόγα της συνείδησης μέσα σου), την διανόηση και την διαίσθηση, ή, τον βαθύ και παρατεταμένο πόνο. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε, αν τιμούσαμε τον χρόνο, τα όρια και τις αντοχές πριν γίνουν κλωστές, καθώς και τον εαυτό που μας έχει δοθεί, ή μερικώς δημιουργήσαμε.
Σε μια μεγαλύτερη κλίμακα, είσαι ο δημιουργός και διαχειριστής του δικού σου Ηλιακού συστήματος. Είσαι ο Ήλιος και γύρω σου υπάρχουν οι διάφορες σχέσεις, από οικογενειακές μέχρι ερωτικές, φιλικές και εργασιακές. Να σε ρωτήσω κάτι; Άνθρωποι που επιλέγουν στη ζωή σου να είναι κομήτες, γιατί τους δίνεις προνομιακή θέση ζωφόρου πλανήτη σταθερής τροχιάς δίπλα σου; Για ποιο λόγο συνεχίζεις και τους δίνεις θέση όχι απλά εντός του συστήματός σου αλλά και κοντά σου; Για αυτούς, δεν είσαι προτεραιότητα.
Είναι οι άνθρωποι που θα εμφανίζονται και θα εξαφανίζονται χωρίς προειδοποίηση, πλάνο, ενημέρωση ή προγραμματισμό. Είναι άνθρωποι πάνω στους οποίους δεν μπορείς να βασιστείς ή να περιμένεις κάτι, ή είναι μέχρι εκεί, όταν και αν. Κι αν ακόμα εξαρτάσαι από την προσδοκία, δε θα μπορέσουν να σου ικανοποιήσουν καμία. Και το ξέρεις. Δεν είναι οι φίλοι που τους βλέπεις μετά από ένα χρόνο και είναι “σαν να μη πέρασε μια μέρα”.
Ούτε “τ’ αστέρια” που μπορεί να μη τα βλέπεις συχνά, αλλά σαν τα χρειαστείς είναι πάντα εκεί. Είναι απλά κομήτες, κι άλλοι μετακινούμενες μαύρες τρύπες που καταπίνουν ό,τι βρεθεί κοντά τους. Και μάλιστα από εκείνους κι εκείνες που δεν συνάπτουν σχέσεις ζωής επιλογής ή έστω χρονικά προσωρινής αξίας, αλλά κινούνται καθαρά βάση της εσωτερικής τους τέρψης ανάγκης ή ορέξεως
Αυτό το γιατί σου είναι από εκείνα που θα ‘πρεπε να σε απασχολούν και να απαντηθούν. Από εσένα. Άρα. Απελευθέρωσε και εσένα και την όποια “κρατημένη” θέση, ώστε να μπορεί να είναι διαθέσιμη σ’ έναν άνθρωπο σχέση ή κατάσταση που έχετε παρόμοια θέλω και ποιότητες, αρχές ιεραρχίες κι αρετές. Όπως ακριβώς πετάς ή χαρίζεις τα παλιά σου ρούχα ώστε να κάνεις χώρο για τα νέα. Όπως αφήνεις ένα βιβλίο που δε σου κάνει, για να διαβάσεις εκείνο που θα σε συναρπάσει και θα ταξιδέψετε, μαζί.
Ή, αν δυσκολεύεσαι με την απελευθερωτική αποκοπή, τουλάχιστον αντί να συνεχίζεις απλά να δίνεις το είναι και τις εσωτερικές σου θέσεις και χώρους εκεί, προσπάθησε να καταλάβεις ποιες αλυσίδες είναι αυτές που σε αιχμαλωτίζουν. Χωρίς την θέληση ή άδεια σου, κανένας και καμία κατάσταση δε μπορούν να σε κρατήσουν. Κι όταν τις βρεις, βγάλ’ τις από πάνω σου και δεσ’ τις στα παπούτσια σου ώστε να μη γλιστρήσεις πάλι. Μέχρι να σκαρφαλώσεις και να φύγεις απ’ τους τοίχους που ως τώρα επέτρεπες να σ’ εγκλωβίζουν.
Αλυσίδες, που πέρασες απ’ το λαιμό χέρια και πόδια σου νομίζοντας κάποτε πως είναι κόσμημα για την ψυχή. Μα έμεινες εκεί. Ώρα να κάνεις αυτό που πρέπει. Και ναι, οι άνθρωποι δεν είναι ρούχα, μετοχές ή πράγματα να επενδύσεις, ούτε αντικείμενα να τα τοποθετήσεις. Αλλά ψυχές να συναντήσεις, να γνωρίσεις, να ζήσεις ν’ αγαπήσεις. Κι αν χρειαστεί, να βοηθήσεις, ή και να βοηθηθείς από αυτές. Άρα λοιπόν, καθώς τα πέπλα πέφτουν ενώ το βλέμμα σου σιγά σιγά ανατέλλει, ξεκίνα την τακτοποίηση, την οριοθέτηση και το ξεκαθάρισμα. Πρώτα μέσα σου, κι έπειτα άσ’ το να αντανακλάσει έξω και γύρω σου. Το μπαμπάκι, είναι προαιρετικό. Το δίκαιο και το ορθόν απαραίτητο.
Κάνοντάς τα, να σαι σίγουρος και σίγουρη πως το νέο δικό σου σύστημα, όσο και αρκετά άλλα παρόμοια, συμβατά και αλληλοβοηθούμενα, βρίσκονται εκεί έξω και σε περιμένουν να τα συναντήσεις. Μάρτυρες θύτες και θύματα έχουμε πολλά. Ήρωες θέλουμε και Ηρωίδες.
- Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι - 12 Ιουνίου 2023
- «Ο Τροχός της Ζωής»: Μια άσκηση αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης (βίντεο) - 13 Μαρτίου 2022
- «Πυθαγόρεια Ανασκόπηση»: Άσκηση για να επανεξετάζουμε την ημέρα μας και να γίνουμε παρατηρητές του εαυτού μας - 24 Φεβρουαρίου 2022
