Η Νόσος του Πάρκινσον ή τρομώδης παράλυση, πήρε το όνομά της από τον Άγγλο γιατρό James Parkinson που περιέγραψε για πρώτη φορά τη νόσο, το 1817. Πρόκειται για μια εκφυλιστική διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Τα κινητικά προβλήματα που εμφανίζονται κατά τη νόσο Πάρκινσον οφείλονται στο θάνατο των ντοπαμινεργικών κυττάρων της μέλαινας ουσίας (το στρώμα εκείνο φαιάς ουσίας που διαχωρίζει την καλύπτρα του μεσεγκεφάλου από το εγκεφαλικό στέλεχος).
Στα πρώτα στάδια της νόσου, τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι κινητικά, ενώ αργότερα εμφανίζονται και ψυχιατρικά προβλήματα, με την κατάθλιψη να κυριαρχεί και την άνοια να ακολουθεί. Η νόσος Πάρκινσον εμφανίζεται συνήθως στην τρίτη ηλικία ενώ υπολογίζεται ότι, περίπου το 1% του γενικού πληθυσμού άνω των 65 ετών πάσχει από αυτήν.
Advertisment
Οι σύγχρονες θεραπείες είναι αποτελεσματικές κυρίως, στον περιορισμό των πρώιμων κινητικών συμπτωμάτων της νόσου ή στην αντιμετώπιση των ψυχιατρικών συμπτωμάτων. Πρόσφατα, όμως, μια νέα μέθοδος που άρχισε να δοκιμάζεται σε πειραματόζωα στις ΗΠΑ, δίνει ελπίδες για την αναστροφή και την εξαφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου.
Η πρωτοποριακή μέθοδος στηρίζεται στη μετατροπή των μη νευρωνικών εγκεφαλικών κυττάρων σε νέους λειτουργικούς νευρώνες, που αντικαθιστούν τους κατεστραμμένους από την εκφύλιση νευρώνες.
Ερευνητές από την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, με επικεφαλής τον καθηγητή Χιαν Ντογκ Φου δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους στο περιοδικό Nature, που έδειξε ότι τόσο σε ανθρώπινα όσο και σε κύτταρα ποντικιών, στο εργαστήριο, τα συμπτώματα της νόσου μπορούν να αναστραφούν και να εξαφανιστούν.
Advertisment
Οι επιστήμονες κατάφεραν να μετατρέψουν τα βοηθητικά νευρογλοιακά εγκεφαλικά κύτταρα, τα λεγόμενα αστροκύτταρα, σε λειτουργικούς ντοπαμινεργικούς νευρώνες, μπλοκάροντας την πρωτεΐνη PTΒP1, την οποία παράγουν τα αστροκύτταρα και είναι αυτή που τα εμποδίζει να γίνουν νευρώνες.
Με αυτό τον τρόπο, τα αστροκύτταρα μετατρέπονται σε νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη, τα επίπεδα της ντοπαμίνης επανέρχονται στα φυσιολογικά τους επίπεδα και η κινητικότητα αποκαθίσταται. Τουλάχιστον αυτό έγινε στα ποντίκια, όπου ο αριθμός των νευρώνων στον εγκέφαλό τους αυξήθηκε κατά 30%, η κινητικότητά τους επανήλθε σε φυσιολογικό επίπεδο, τρεις μήνες μετά την εφάπαξ θεραπεία που έλαβαν, και μέχρι το θάνατό τους, δεν παρουσίασαν ξανά, συμπτώματα της νόσου.
Η νέα μέθοδος, γεννά πολλές ελπίδες, όχι μόνο για τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον αλλά και γενικά, των νευροεκφυλιστικών παθήσεων, όπως είναι η νόσος Αλτσχάιμερ, νόσος Χάντιγκτον, τα εγκεφαλικά κ.λ.π.
Σε δηλώσεις του, ο Δρ Φου είπε ότι: «ασφαλώς τα ποντίκια δεν είναι άνθρωποι και το ζωικό μοντέλο που χρησιμοποιήσαμε, δεν περιλάμβανε όλα τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της νόσου Πάρκινσον. Όμως η μελέτη μας έδειξε ότι, μια θεραπεία είναι εφικτή».
