Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου φαίνεται πως εντόπισαν ένα από τα βασικά κλειδιά της πρόωρης γήρανσης: τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα. Η έρευνα ήταν διεθνούς εμβέλειας και έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου και του Ινστιτούτου Αντιγήρανσης και Βιολογίας Max Planck. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications.
Οι ερευνητές εστίασαν σε τρεις βασικούς παράγοντες με τους οποίους μετράται η βιολογική γήρανση: στη διάρκεια ζωής, στα χρόνια ζωής χωρίς ασθένεια/-ες και στη μακροζωία. Χρησιμοποίησαν δεδομένα από δείγμα σχεδόν 60.000 ηλικιωμένων ανθρώπων μέσω τριών δημοσίων βάσεων πληροφοριών.
Advertisment
Με τα ερευνητικά τους εργαλεία εντόπισαν 10 περιοχές του γονιδιώματος, τα οποία σχετίζονται με μακροζωία και υγεία. Στη συνέχεια παρατήρησαν ότι τα γονίδια που σχετίζονται με τον σίδηρο υπερεκφράζονταν στην ανάλυση και για τους τρεις βασικούς παράγοντες.
Για να επιβεβαιώσουν αυτό το στοιχείο χρησιμοποιήσαν το στατιστικό μοντέλο της Μενδελιανής τυχαιοποίησης. Σύμφωνα με αυτό, τα γονίδια που συμμετέχουν στον μεταβολισμό του σιδήρου στο αίμα είναι κατά ένα τμήμα υπεύθυνα για τη μακροζωία.
Ο Dr. Paul Timmers από το Ινστιτούτο Usher στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο τα συμπεράσματα της έρευνας: «Είμαστε ενθουσιασμένοι με τα ευρήματα, καθώς δείχνουν ότι τα υψηλά επίπεδα σιδήρου στο αίμα μειώνουν τα υγιή χρόνια ζωής και η διατήρηση αυτών των επιπέδων εντός φυσιολογικών ορίων θα μπορούσε να αποτρέψει βλάβες σχετιζόμενες με την ηλικία. Υποθέτουμε ακόμη ότι τα ευρήματά μας σχετικά με τον μεταβολισμό του σιδήρου ενδεχομένως να εξηγούν γιατί η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος πλούσιου σε σίδηρο έχει συνδεθεί με νοσήματα φθοράς όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις».
Advertisment
Αυτό σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να διατηρούμε τα επίπεδα σιδήρου σε φυσιολογικά επίπεδα στο αίμα μας, ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητες υγιούς γήρανσης, ακόμα και μακροζωίας. Τα επίπεδα αυτά ρυθμίζονται από τη διατροφή και όταν διαταράσσονται, αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης παθήσεων που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως νόσος του Πάρκινσον, ηπατικές νόσοι και η μείωση της ικανότητας του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις σε μεγαλύτερη ηλικία.
