Οι αθλητές προπονούν το σώμα τους ώστε να τρέχουν γρηγορότερα, να πηδούν ψηλότερα και να πετούν πιο μακριά την μπάλα– γιατί λοιπόν δεν προπονούν επίσης και το μυαλό τους; Ο πασαδόρος των Σιάτλ Σίχοκς Ράσελ Γουίλσον μιλά για την δύναμη της «ουδέτερης σκέψης», η οποία τον βοηθά να αντεπεξέρχεται υπό πίεση (μέσα και έξω από το γήπεδο)– και δείχνει πώς μπορείς να αποκτήσεις αυτήν τη νοοτροπία ώστε να κάνεις τις σωστές κινήσεις στη δική σου ζωή.
Advertisment
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την ομιλία
00:13
8 Ιουνίου, 2010, Ράσελ Γουίλσον, επιλέξιμος τέταρτου γύρου στο μπέιζμπολ για τους Κολοράντο Ρόκις. Είμαι κατενθουσιασμένος, απ’ τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Το όνειρο κάθε παιδιού να μπει στο ντραφτ μιας καλής ομάδας μπέιζμπολ. 8 Ιουνίου, 2010.
00:28
9 Ιουνίου, 2010
00:31
(Μίμηση ήχου επίπεδης γραμμής)
Advertisment
00:33
Η γραμμή γίνεται επίπεδη. Πεθαίνει ο πατέρας μου. Από τα ψηλά στα χαμηλά. Έτσι απλά. Ο πατέρας ξαπλωμένος στο νεκροκρέβατό του, δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου, ξέρεις, τι θα κάνω μετά; Το μυαλό μου τρέχει, αναμνήσεις, αναδρομές, στιγμές, στα πρωινά, που σηκωνόμουν, που έπιανα και πετούσα την μπάλα που έτρεχα κι έπαιζα με τον πατέρα και τον αδερφό μου, στις βόλτες με το αυτοκίνητο στην Αθλητική Ένωση, στον πατέρα μου που ήταν προπονητής τρίτης βάσης.
01:05
Μετά στην καλύτερη στιγμή της νίκης του πρωταθλήματος, κρατώντας το τρόπαιο Λομπάρντι, τα συναισθήματα κι ο ενθουσιασμός όλου αυτού, μπλε και πράσινο κομφετί παντού, να ξέρεις ότι μόλις κέρδισες το πρωτάθλημα, ένα χρόνο αργότερα, η πίεση του παιχνιδιού, η μπάλα στη μια γραμμή του γηπέδου, αυτή είναι η ευκαιρία να κερδίδεις το παιχνίδι, αλλά δεν έγινε έτσι. Παρόλα αυτά, πολλά εκατομμύρια άνθρωποι, από όλο τον κόσμο, παρακολουθούν. Πρέπει να παρουσιαστώ στα ΜΜΕ και τι να πω μετά, τι να κάνω, τι να σκεφτώ;
01:34
Παντρεύτηκα σε μικρή ηλικία, μόλις είχα τελειώσει το κολέγιο και τα υπόλοιπα, σύντομα ήρθαν τα προβλήματα στον γάμο και συνειδητοποίησα ότι, ξέρεις κάτι; Η ζωή συμβαίνει. Η ζωή συμβαίνει σε όλους μας. Απώλεια συγγενών, διαζύγιο, φόβος, πόνος, κατάθλιψη, έννοιες, ανησυχίες. Όταν σκέφτεσαι να είσαι θετικός, όντως είμαι θετικός άνθρωπος, αλλά το να είσαι θετικός δεν συμβαίνει πάντα, γιατί όταν χάνεις 16-0 σε έναν αγώνα για το πρωτάθλημα, και σου λένε, «Ρας, δεν θα κερδίσουμε τον αγώνα, είναι δύσκολη περίπτωση». ή όταν έχεις καρκίνο, ή άλλα πράγματα να αντιμετωπίσεις, ή οικονομικά προβλήματα, πώς να τα αντιμετωπίσεις; Είναι δύσκολο να παραμείνεις θετικός. Αυτό που ήξερα σίγουρα ήταν το εξής: ότι η αρνητικότητα είναι συνεχώς παρούσα. Δεν θα έβγαζε όμως πουθενά.
02:22
Άρχισα να λέω κάθε πρωί, «Μέγα το έλεος του», νέα ξεκινήματα, νέες αρχές. Και παρά τις δυσκολίες, τον πόνο και τις ανησυχίες και το πότε θα τελειώσει και το «Πώς θα τα καταφέρω;», άρχισα να σκέφτομαι ένα αυτοκίνητο. Ξέρεις, όπως όταν οδηγείς ένα αμάξι με λεβιέ ταχυτήτων και θέλεις να βάλεις νεκρά; Βάζεις πρώτη, δευτέρα, ως την πέμπτη. Πρέπει να ξέρεις πώς να βάλεις νεκρά. Κι έπρεπε να βάλω νεκρά αμέσως, πριν τρακάρω.
02:46
Καθώς καθόμουν μετά το πρωτάθλημα, έπρεπε να πάρω μια απόφαση: Θα το αφήσω να καθορίσει την καριέρα και τη ζωή μου; Οπωσδήποτε όχι. Κατάλαβα το εξής: ότι η στάση ζωής, είναι ικανότητα. Μπορεί να διδαχθεί και να μαθευτεί. Πριν δέκα χρόνια άρχισα να προπονώ το μυαλό μου, με τον Τρέβορ Μοαγουάντ, τον δάσκαλο ψυχικής υγείας. Είναι μαζί μου δέκα χρόνια και είμαστε καλοί φίλοι και συνεργάτες από τότε. Ως αθλητές, προπονούμε το σώμα, να είμαστε γρηγορότεροι, να ρίχνουμε μακρινές βολές, να πηδάμε ψηλά και να κάνουμε κι άλλα πολλά, αλλά γιατί όχι και το μυαλό μας; Πώς θέλεις να είναι η ζωή σου; Γράψ’ το, μίλησε γι’ αυτό, πες το. Ποια είναι η γλώσσα μας; Πώς μοιάζει; Πρόσεξε αυτά τα στοιχεία Ράσελ, όταν θα είσαι στα καλύτερα σου. Πώς σου φαίνεται αυτό; Να είσαι έτσι, να ζεις, να μιλάς. Οι καλύτεροι σουτέρ, δεν ανησυχούν για τη βολή που μόλις έχασαν. Σκέφτονται αυτή τη βολή, αυτό το συρτό χτύπημα, αυτή τη βολή στο έδαφος.
03:36
Μετά γνώρισα έναν νέο 19 χρονών, τον Μίλτον Ράιτ που αντιμετώπισε τον καρκίνο τρεις φορές. Την μέρα που τον επισκέφθηκα, ήταν απογοητευμένος, «Ρας, τελείωσε, δεν μπορώ άλλο, είναι ώρα να φύγω». Άρχισα να του λέω την ιστορία για τον πατέρα μου, πως συνήθιζε να λέει, «Γιε μου, γιατί όχι εσύ; Γιατί δεν αποφοίτησες νωρίς, να παίξεις επαγγελματικό ποδόσφαιρο και μπέιζμπολ; Γιατί όχι εσύ; Γιατί;» Του είπα, «Μίλτον, γιατί όχι εσύ; Αν δοκίμασες θεραπεία με τ-κύτταρα, δοκίμασες αυτό και εκείνο και δεν δούλεψε, δεν θα το θυμάσαι». Έτσι ο Μίλτον χαμογέλασε και είπε, «Έχεις απόλυτο δίκιο. Ναι, έχω καρκίνο Ρας. Αλλά είτε μπορώ να το αφήσω να με σκοτώσει, όχι μόνο σωματικά, αλλά να το αφήσω να με σκοτώσει και συναισθηματικά και ψυχικά. Έχω μια επιλογή τώρα, εν μέσω του προβλήματος, εν μέσω της καταιγίδας, να αποφασίσω ότι θα το ξεπεράσω».
04:23
Μία από τις ερωτήσεις που δέχομαι σχετικά με την ουδέτερη σκέψη είναι: «Αυτό σημαίνει να μην έχω κανένα συναίσθημα;» Πάντα απαντώ πως σίγουρα όχι. Ναι, έχουμε συναισθήματα, έχουμε πραγματικές καταστάσεις, πράγματα να αντιμετωπίσουμε. Αλλά αυτό που πρέπει να μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε συγκεντρωμένοι και όχι υπερευαίσθητοι. Καλό είναι να έχουμε συναισθήματα, αλλά να μην είμαστε συναισθηματικοί.
04:46
Όταν με κοιτάζουν οι άνθρωποι, με βλέπουν ως τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στο NFL, βλέπουν πως έχω το κορίτσι μου την Σιάρα, ότι έχω την οικογένειά μου κι άλλα πολλά. Όμως κι εγώ αντιμετωπίζω δυσκολίες στη ζωή. Όπως όλοι μας. Όλοι βιώνουμε λύπη και πόνο και κατάθλιψη, ανησυχίες και φόβο. Δεν έφτασα εδώ έτσι απλά. Ποια είναι η αλήθεια και πώς τα κατάφερα καλύτερα; Αυτό αφορά κυρίως το πώς άρχισε να αλλάζει το μυαλό μου. Δεν εξαρτώταν μόνο από την επιτυχία ή την αποτυχία, αλλά έγινε στην πορεία. Ποιο είναι το επόμενο βήμα, πώς να το κάνω αυτό τώρα;
05:21
Πρέπει να πάρουμε μια απόφαση στη ζωή. Εγώ, όταν ήμουν μικρός και δεν είχα πολλά, πήρα μια απόφαση. Αποφάσισα πως θα πιστεύω, πως θα συμβούν σπουδαία πράγματα, πως θα έβαζα το μυαλό μου σε τάξη και θα χρησιμοποιούσα τη σωστή γλώσσα και θα σκεφτόμουν τα σωστά πράγματα, που με προετοίμασαν για το σήμερα. Επειδή είμαι απλά άνθρωπος. Μπορώ απλώς να πετάω μακριά την μπάλα και να τρέχω, πραγματοποιώντας καλές βολές και να κάνω τους ανθρώπους να χαμογελούν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι νιώθω πίεση, έχω ανησυχίες και φόβους, έχω σχέδια που περιμένω να πραγματοποιηθούν. Ακόμα βιώνω την απώλεια.
05:54
Η πολλή θετική στάση μπορεί να κρύβει κινδύνους. Αλλά και η αρνητική επίσης. Ποτέ δεν ήθελα να ζήσω με αρνητική στάση ζωής, έτσι επέλεξα την ουδετερότητα. Έβαλα νεκρά. Έτσι έζησα, κι έτσι συνεχίζω να ζω.
