«Πιστεύω πως η ζωή χωρίς στόχους, είναι ένα ταξίδι χωρίς προορισμό. Έτσι λοιπόν, τώρα νιώθω ιδιαίτερα περήφανος και χαρούμενος που έναν από αυτούς τους στόχους, σήμερα τον κατέκτησα». Αυτή ήταν η ανάρτηση που έκανε ο Λευτέρης Ζυγούρας στο προφίλ του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης για να ανακοινώσει ότι αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο 23χρονος απόφοιτος γεννήθηκε με ένα πρόβλημα στην όραση και στα 10 χρόνια ζωής την έχασε ολοκληρωτικά.
Τα εμπόδια όμως που του έβαλε η ζωή δεν τον έριξαν κάτω. Με πείσμα, προσπάθεια αλλά και με την πολύτιμη βοήθεια των φίλων του κατάφερε να τα υπερπηδήσει. Καθώς από μικρός είχε δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πολιτική, την ιστορία και τις διεθνείς σχέσεις, επέλεξε να σπουδάσει στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών.
Advertisment
Όπως δηλώνει ο ίδιος, το προσωπικό του ΑΠΘ και οι καθηγητές ήταν κατά 90% απόλυτα συνεργάσιμοι μαζί του. Εντούτοις, υπήρξαν αρκετές δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει. Το Πανεπιστήμιο δεν είχε υποδομές για τα άτομα με αναπηρίες και καθηγητές/προσωπικό δεν είχαν πολλές γνώσεις πάνω στο θέμα της αναπηρίας. Μιλώντας στο vice.com αναφέρει συγκεκριμένα «…δηλαδή δεν ήξεραν τον τρόπο να μου εξηγήσουν ορισμένα πράγματα, όπως τι βιβλία πρέπει να μου δώσουν, πού θα τα βρω, πώς να διαβάσω. Μπορεί κάποιος καθηγητής να είναι εξαιρετικός στο αντικείμενό του, αλλά οι περισσότεροι δεν έχουν συνεργαστεί ξανά με τυφλούς».
Ο Λευτέρης Ζυγούρας επαναλαμβάνει πως αν δεν υπήρχαν τόσοι άνθρωποι δίπλα του, κατά πάσα πιθανότητα η ιστορία δεν θα είχε εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο. Τόσο οι συμφοιτητές όσο και η παρέα του από τη σχολή τον βοηθούσαν με τα emails, την επικοινωνία με τους καθηγητές, αλλά και με το διάβασμα.
Ο ίδιος δηλώνει ότι έζησε τη φοιτητική ζωή όπως και οι υπόλοιποι φοιτητές, δεν στερήθηκε εξόδους, παρέες και ταξίδια. Όμως, δεν ζουν όλα τα τυφλά άτομα το ίδιο: πολλά απομονώνονται, κλείνονται στον εαυτό τους και ακόμα κι όταν σπουδάζουν δεν κοινωνικοποιούνται, στερούμενοι σημαντικές εμπειρίες.
Advertisment
Στη συνέντευξή του στο vice.com αναφέρει κάποιες από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα τυφλό άτομο και συγκεκριμένα φοιτητής: ένα άτομο με αναπηρίες είναι σχεδόν αδύνατο να προσεγγίσει όλα τα κτήρια, καθώς δεν υπάρχει οδηγός τυφλών μέσα σε αυτά. Οι σχολές εκτείνονται σε ορόφους και τα μαθήματα γίνονται σε διαφορετικές αίθουσες, με αποτέλεσμα να χρειαζόταν πάντα κάποιον για να πηγαίνει στο μάθημά του. Επιπλέον, η δυσκολία για εκείνον ξεκινούσε πριν καν φτάσει στο πανεπιστημιακό συγκρότημα. Έπρεπε κάθε πρωί να περνά την Εγνατία χωρίς ηχητικό σηματοδότη. Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόταν να περιμένει κάποιον περαστικό ώστε να περνά με ασφάλεια μαζί του.
Οι πολιτικές επιστήμες όμως δεν είναι το μόνο ενδιαφέρον του Λευτέρη Ζυγούρα. Παράλληλα με τις σπουδές ασχολείται και με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με το στίβο, ως αθλητής σφαιροβολίας και δυσκοβολίας στο αθλητικό σωματείο του Ηφαίστου. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της καραντίνας άρχισε να ασχολείται και με τη ραπ μουσική. Τον τελευταίο καιρό βρίσκεται στην Αθήνα, σε ένα διετές πρόγραμμα μαθητείας του ΟΑΕΔ, μέσω του οποίου ασχολείται με τη λογιστική, τη φορολογία και τους υπολογιστές, με στόχο να μπορέσει να ενταχθεί στην αγορά εργασίας.
Οι μέρες του Λευτέρη Ζυγούρα είναι γεμάτες, ο ίδιος έχει αποδείξει ότι είναι ένας δραστήριος και δυναμικός άνθρωπος με θέληση και όρεξη. Μεταφέρει το μήνυμα της συμπερίληψης και της ανάγκης κοινωνικοποίησης των τυφλών ατόμων παντού.
Πηγές:
Με πληροφορίες από vice.com και iefimerida.gr
