Η σεληνόσκονη μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της αύξησης της θερμοκρασίας της Γης και την κλιματική αλλαγή

Η ιδέα της εξόρυξης του φεγγαριού σίγουρα ακούγεται σαν κάτι βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας

Επιστήμονες από το Χάρβαρντ αποκάλυψαν μια προσέγγιση γεωμηχανικής που έχει τη δυνατότητα να επιβραδύνει τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη χρησιμοποιώντας διαστημική σκόνη. Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι η σκόνη που εξορύσσεται και εκτοξεύεται από το φεγγάρι θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στη ροή της ηλιακής ακτινοβολίας, επιβραδύνοντας τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Η εργασία, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό PLOS Climate, προτείνει ότι μια τεχνητή ζώνη σκόνης μεταξύ της Γης και του ήλιου στο «Σημείο Lagrange» θα δημιουργούσε ένα είδος ηλιακής ασπίδας. Το Κέντρο Αστροφυσικής Harvard & Smithsonian και το Πανεπιστήμιο της Γιούτα ηγήθηκαν της μελέτης της έννοιας μετά από μελέτη του σχηματισμού πλανητών γύρω από αστέρια.

Advertisment

Η ιδέα της χρήσης αντικειμένων και οθονών για την παρεμπόδιση της ηλιακής ακτινοβολίας και την επιβράδυνση του τρέχοντος ρυθμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη υπάρχει στη θεωρία εδώ και δεκαετίες, αλλά η τελευταία ιδέα αποκαλύπτει ότι οι θεμελιώδεις ιδιότητες της σεληνόσκονης είναι ιδανικές για χρήση στο σενάριο της ηλιακής ασπίδας.

Είναι εκπληκτικό να αναλογιστούμε πώς η σεληνόσκονη – η οποία χρειάστηκε πάνω από 4 δισεκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί – μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της αύξησης της θερμοκρασίας της Γης, ένα πρόβλημα που μας πήρε λιγότερο από 300 χρόνια για να δημιουργήσουμε.

Scott Kenyon, Συν-Συγγραφέας Μελέτης, U of U’s Center for Astrophysics

Τα σωματίδια της σεληνιακής σκόνης έχουν το σωστό μέγεθος και σχήμα για να εκτρέψουν την ηλιακή ακτινοβολία και το ηλιακό φως μακριά από τη Γη, αλλά απαιτείται περαιτέρω σκέψη για να δημιουργηθεί η απαραίτητη ασπίδα σκόνης στο προτεινόμενο σημείο Lagrange.

Η εκτόξευση της σκόνης από τη Γη στο διάστημα δεν θα ήταν εφικτή από άποψη κόστους και υλικοτεχνικής υποστήριξης. Αυτό οδήγησε την ομάδα της Γιούτα στην ιδέα της χρήσης βαλλιστικών συσκευών στο ίδιο το φεγγάρι για να εκτοξεύσει τη σεληνόσκονη για να δημιουργήσει το είδος του νέφους σκόνης που χρειάζεται για να διασκορπίσει το ηλιακό φως εξοικονομώντας ενέργεια και κόστος

Advertisment

Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι ο ήλιος, η Γη και η σελήνη βρίσκονται ακριβώς στη σωστή διαμόρφωση για να επιτρέψουν αυτού του είδους τη στρατηγική μετριασμού του κλίματος.

Scott Kenyon, Συν-Συγγραφέας Μελέτης, U of U’s Center for Astrophysics

Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις, ωστόσο, είναι η διασφάλιση της επαναληψιμότητας αυτής της διαδικασίας – η σεληνόσκονη θα πρέπει να εκτοξεύεται επανειλημμένα προς το σημείο Lagrange για να διατηρηθούν οι ιδιότητες αποκλεισμού του ήλιου της ασπίδας. Η ακτινοβολία του ήλιου θα διασκορπίζει τα σωματίδια κάθε λίγες μέρες. Συνεπώς, θα ήταν απαραίτητη η συνεπής αναπλήρωση.

Παρά το ποσό της εργασίας και των χρημάτων που απαιτούνται για την πραγματοποίηση αυτής της διαδικασίας, η ιδέα εξακολουθεί να αξίζει να μελετηθεί, καθώς η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα δεν θέλει να αφήσει κανένα λιθαράκι πάνω στο θέμα της αντιμετώπισης της κλιματικής έκτακτης ανάγκης.

Εξόρυξη της Σελήνης

Η ιδέα της εξόρυξης του φεγγαριού σίγουρα ακούγεται σαν κάτι βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος της εξόρυξης ορυκτών σε τέτοια κλίμακα εδώ στη Γη είναι κάπως αντίθετος με τη λύση που προσπαθεί να προσφέρει η ομάδα .

Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της εξόρυξης και της εκτόξευσης από το φεγγάρι σε σύγκριση με την εκτόξευση από τη Γη περιλαμβάνει το γεγονός ότι το φεγγάρι έχει μια έτοιμη δεξαμενή σεληνόσκονης που απαιτεί πολύ λιγότερη κινητική ενέργεια για να επιτευχθεί μια προστατευτική τροχιά από την εκτόξευση πόρων με βάση τη Γη. , όπως η σκόνη άνθρακα και το αλάτι που ήταν και τα δύο υπό εξέταση.

Ενώ η μελέτη έτυχε θερμής υποδοχής, η ομάδα φάνηκε να επιδεικνύει προσοχή, καθώς η έρευνα της ομάδας διερεύνησε μόνο την πιθανή επίδραση που θα είχε αυτό το σενάριο στον μετριασμό των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Η ιδέα παραμένει ως τώρα μια ιδέα του φεγγαριού και η έμφαση παραμένει στην προσπάθεια μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η οποία απαιτεί κοινωνικοοικονομικές μεταβάσεις και λύσεις βασισμένες στην ενέργεια για να απομακρυνθούμε από την επίγεια εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Θέλω να γράψω μα με πονάνε οι λέξεις... κι ας μην έχουν ακόμη ειπωθεί
Σχολικός εκφοβισμός: Η δύναμη της εκπαίδευσης και της συλλογικής δράσης για την αντιμετώπισή του
…Φλούδες μανταρίνι
«Το 2013 πέθανα και ξαναγεννήθηκα» | Μαθήματα ζωής από τον άστεγο Μιχάλη Σαμόλη

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση