Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο δομημένο όργανο, η χρησιμότητα του διαφέρει πολύ από αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι. Η πιο ουσιαστική του λειτουργία είναι άλλη από την σκέψη που πιστεύουν οι περισσότεροι. Μάλιστα μπορεί να λειτουργεί και ως αγχολυτικό.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ταυτίζουν την σκέψη με την βασική λειτουργία του μυαλού. Μάλιστα πολύ κατατάσσουν τον άνθρωπο στην κορυφή της αλυσίδας ζωής του πλανήτη λέγοντας ότι, αυτή ακριβώς είναι η βασική διαφορά του από τα υπόλοιπα έμβια όντα. Τα πολύ μεγάλα επιτεύγματα της ανθρωπότητας έχουν επιτευχθεί χάρη σε αυτή την ικανότητα της σκέψης του μυαλού.
Advertisment
Οι ανακαλύψεις των επιστημόνων όμως είναι τέτοιες που αμφισβητούν το αξίωμα ότι η βασική λειτουργία του εγκεφάλου είναι να σκέφτεται, ανατρέποντας όλα όσα πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Οι ειδικοί της νευροεπιστήμης αναφέρουν στην πράξη ότι, ο εγκέφαλος αποτελεί τον κύριο συντονιστή της λειτουργίας του σώματος μας και μετά έπεται η ικανότητα του να σκέφτεται.
Η διακεκριμένη νευροεπιστήμων καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Northeastern και στην Ιατρική Σχολή του Harvard, Dr Lisa Feldman Barrett, είναι εκείνη που συγκέντρωσε όλες τις απαντήσεις στο ερώτημα: Γιατί εξελίχθηκε ο ανθρώπινος εγκέφαλος; Στο βιβλίο της Seven and a Half Lessons About the Brain εξηγεί ότι, ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν προορίζεται βασικά για τη σκέψη και δεν είναι η σκέψη το πρωταρχικό μέλημά του.
Ο εγκέφαλος και η λειτουργία της σκέψης.
Ο εγκέφαλος μας αναπτύχθηκε ώστε να μας βοηθήσει κυρίως για να επιβιώσουμε και η ενέργεια του εγκεφάλου πρέπει να λειτουργεί απόλυτα σωστά για τον σκοπό αυτό. Τα κύτταρα των προγόνων μας εκατομμυρίων ετών στο παρελθόν, ήταν εκείνα που τον καθοδήγησαν ώστε να μην γίνουν τροφή από άλλα είδη ζώων και αντίθετα εκείνα να γίνουν για εμάς, ώστε να υπάρξει η επιβίωση και εξέλιξη τόσο του ανθρώπινου είδους όσο και του εγκεφάλου του. Με την εξέλιξη ο εγκέφαλος μετατράπηκε σε ένα όργανο έλεγχου της ενέργειας του ανθρώπινου σώματος δεν επέτρεψε να συνεχίσει να την σπαταλά σε κυνήγια επιβίωσης ή προσπάθειας να αποφύγει την επίθεση από άλλα είδη.
Advertisment
Βασικός ρόλος του εγκεφάλου είναι η ρύθμιση της ενέργειας του οργανισμού.
Σε κάθε μας προσπάθεια ξοδεύουμε ενέργεια είτε κολυμπώντας, είτε τρέχοντας, είτε ξοδεύοντας ενέργεια για την επίτευξη κάποιου στόχου. Έτσι αφαιρούμε ενέργεια από τον οργανισμό μας όπως μια τραπεζική ανάληψη χρήματος. Ρόλος του εγκεφάλου είναι να παρακολουθεί σωστά τους δείκτες που συντελούν στην παραγωγή ενέργειας όπως το νερό, την γλυκόζη, το άλας για να μπορεί το σώμα να αναπληρώσει είτε μέσο της τροφής, είτε του ύπνου. Την σωματική επαναφόρτιση με απλά λόγια για να μην ξεμείνουμε από ενέργεια που αποτελεί την βασική πηγή λειτουργίας των βασικών για την ζωή οργάνων μας, ο εγκέφαλος κάνει μια σειρά από υπολογισμούς πριν από κάθε προσπάθεια μας για να μην υπάρξει σπατάλη για να εξασφαλίσει την επάρκεια της, ενώ παράλληλα την αποταμιεύει. Αυτό είναι πράγματι μια πολυσύνθετη επεξεργασία στοιχείων.
Ο εγκέφαλος πρέπει ανά πάσα στιγμή να επεξεργάζεται δεκάδες οργανικές λειτουργίες, όπου για παράδειγμα επιβλέπει την λειτουργία 600 μυών ενώ ταυτόχρονα εξετάζει την παραγωγή και απελευθέρωση δεκάδων ορμονών μέσα από ένα σύστημα παλίνδρομης ρύθμισης τους. Όλα αυτά γίνονται μέσα από έναν έλεγχο ροής του αίματος μας όπου αντλούνται 3,5 λίτρα το λεπτό, ενώ παράλληλα πρέπει να ρυθμίζει την ενέργεια που χρειάζονται δισεκατομμύρια κύτταρα που αποτελούν τον εγκέφαλο για να λειτουργήσουν αρμονικά μια ολόκληρη ζωή χωρίς το παραμικρό διάλειμμα.
Συμπερασματικά και σύμφωνα με όλα τα παραπάνω η βασική λειτουργία του μυαλού δεν είναι η σκέψη μας. Η βασική του δουλειά είναι να διαχειρίζεται αποτελεσματικά και ισορροπημένα την ενέργεια που παράγει και ξοδεύει ο ανθρώπινος οργανισμός ώστε έτσι, να μπορέσει να αναπτυχθεί και να αφιερωθεί στο βασικό ρόλο του ανθρώπου που είναι η αναπαραγωγική του διαδικασία για να εξασφαλιστεί η διαιώνιση του είδους και την μετάδοση του γονιδιώματος του ανθρωπίνου γένους από την μια γενιά στην επόμενη συμβάλλοντας στην εξέλιξη.
Ψυχή και εγκέφαλος
Υπάρχει μια παρανόηση στην τοποθέτηση ότι η εξέλιξη του εγκεφάλου έχει συντελεστεί με μοναδικό σκοπό να μπορεί να σκέφτεται καλύτερα. Αυτό όμως δεν είναι μια ορθή προσέγγιση αν σκεφτεί κανείς το πώς επιδρά ψυχολογικά ο υποθυρεοειδισμός στην δημιουργία της κατάθλιψης ή και ότι ακόμα και ένας θυμός μπορεί να επέρχεται εξαιτίας άλλων φυσικών γεγονότων.
Καλό θα ήταν να δίνουμε άλλη διάσταση και να ψάχνουμε προς άλλη κατεύθυνση για λύσεις όταν για παράδειγμα μας έρχεται η σκέψη «δεν αντέχω άλλο». Να αναρωτιόμαστε αν έχουμε κάνει πρώτα σωστά όλα εκείνα που πρέπει, ώστε να έχουμε παράγει και αποταμιεύσει ενέργεια πριν την έχουμε ξοδέψει ολοκληρωτικά. Να αναρωτηθούμε αν έχουμε τραφεί σωστά. Αν έχουν καταναλώσει την απαραίτητη ποσότητα των απαραίτητων για το σώμα υγρών. Αν δώσαμε σωστές ανάσες ψυχαγωγίας μέσω μιας βόλτας, αν θα ήταν ενεργειακά θετικό να επικοινωνήσουμε με φίλο. Όλα ή και κάποια από όλα τα παραπάνω μπορεί να μας βοηθήσουμε στην αύξηση και πάλι της ενέργειας μας.
Η επιστημονική αυτή προσέγγιση είναι πολύ διαφορετική από εκείνη των ανατολικών φιλοσοφιών, όπου μέσω του διαλογισμού διαχωρίζει την σκέψη από το μυαλό θα μπορούσε όμως να υπάρξει κάποιος συνδυασμός μεταξύ των δυο στην λειτουργία του εγκεφάλου ώστε έτσι να επιτευχθεί η μείωση του καθημερινού άγχους.
