Το να έχετε τη δύναμη της αποπλάνησης δεν προϋποθέτει ολική μεταμόρφωση του χαρακτήρα σας ή οποιουδήποτε είδους βελτίωση της εμφάνισής σας. Η αποπλάνηση είναι ένα παιχνίδι ψυχολογίας, όχι ομορφιάς, και είναι στο χέρι κάθε ανθρώπου να γίνει ειδήμονας στο παιχνίδι. Το μόνο που απαιτείται είναι να δείτε τον κόσμο διαφορετικά, μέσα από τα μάτια του αποπλανητή. Ο αποπλανητής βλέπει όλη τη ζωή σαν ένα θέατρο, όλους τους ανθρώπους σαν ηθοποιούς. Οι περισσότεροι νιώθουν ότι έχουν περιορισμένο ρόλο στη ζωή κι αυτό τους κάνει δυστυχείς. Ο αποπλανητής, απεναντίας, μπορεί να γίνει τα πάντα και να αναλάβει πολλούς ρόλους.
Ο αποπλανητής χαίρεται να δίνει παράσταση και δεν τον περιορίζει η ταυτό- τητά του, ούτε κάποια ανάγκη να είναι ο εαυτός του ούτε να είναι φυσικός. Η ελευθερία του, η ρευστότητα του σώματος και του πνεύματος, τον καθιστά ελκυστικό. Αυτό που στερούνται οι άνθρωποι στη ζωή τους δεν είναι περισ- σότερη πραγματικότητα αλλά ψευδαισθήσεις, φαντασιώσεις, παιχνίδια. Τα ρούχα που φοράει ο αποπλανητής, τα μέρη που σας πηγαίνει, τα λόγια και οι πράξεις του είναι κάπως τονισμένα – δεν είναι υπέρμετρα θεατρικά, αλλά έχουν μια απολαυστική χροιά μη πραγματικότητας, σαν να ζούσατε οι δυο σας σε ένα βιβλίο ή σαν να ήσαστε πρόσωπα σε μια ταινία.
Advertisment
Η αποπλάνηση είναι ένα είδος θεάτρου στην πραγματική ζωή, το αντάμωμα της ψευδαίσθησης με την πραγματικότητα.
Καθυστερήστε την ικανοποίηση
Η ικανότητα να καθυστερούμε την ικανοποίηση είναι η απόλυτη τέχνη της αποπλάνησης – όσο περιμένουμε, το θύμα είναι μαγεμένο. Οι κοκέτες, λέξη που στη Γαλλία δηλώνει τις γυναίκες που φλερτάρουν συστηματικά, είναι εξαιρετικές γνώστριες αυτού του παιχνιδιού και μεθοδεύουν μια κίνηση μπρος-πίσω μεταξύ ελπίδας και απογοήτευσης. Χρησιμοποιούν ως δόλωμα την υπόσχεση της ανταμοιβής – την ελπίδα της σωματικής ηδονής, της ευτυχίας, της έμμεσης φήμης, της εξουσίας· όμως όλα αυτά αποδεικνύονται άπιαστα κι εντούτοις αυτό απλώς κάνει τον στόχο τους να τις κυνηγά ακόμα περισσότερο. Οι κοκέτες δείχνουν να είναι εντελώς αυτάρκεις: μοιάζουν να σας λένε «Δεν σε χρειάζομαι» και ο ναρκισσισμός τους αποδεικνύεται διαβολικά ελκυστικός.
Advertisment
Θέλετε να τις κατακτήσετε, αλλά αυτές έχουν όλα τα ατού. Η στρατηγική της κοκέτας είναι να μην προσφέρει ποτέ πλήρη ικανοποίηση. Μιμηθείτε την εναλλαγή θέρμης και ψυχρότητας της κοκέτας και οι αποπλανημένοι θα σας ακολουθούν κατά πόδας. Πρέπει να καταλάβετε μια κρίσιμη ιδιότητα της αγάπης και του πόθου: όσο πιο προφανές είναι ότι κυνηγάτε ένα πρόσωπο, τόσο πιο πιθανό είναι να το διώξετε. Η υπερβολική προσοχή μπορεί για ένα διάστημα να είναι ενδιαφέρουσα, αλλά σύντομα κουράζει και τελικά γίνεται ασφυκτική και προκαλεί φόβο. Δείχνει αδυναμία και εξάρτηση, έναν συνδυασμό διόλου γοητευτικό. Πόσο συχνά κάνουμε αυτό το σφάλμα, νομίζοντας ότι η επίμονη παρουσία μας είναι καθησυχαστική.
Αλλά οι κοκέτες έχουν μια έμφυτη κατανόηση αυτής της συγκεκριμένης δυναμικής. Είναι ειδήμονες της επιλεκτικής απόσυρσης, υπαινίσσονται ψυχρότητα, εξαφανίζονται κάποιες φορές για να κάνουν το θύμα τους να νιώθει αβεβαιότητα, έκπληξη, έξαψη. Η εξαφάνισή τους τις κάνει μυστηριώδεις και μέσα στη φαντασία μας τους δίνουμε μεγάλες διαστάσεις. (Από την άλλη μεριά, η οικειότητα υποσκάπτει αυτό που δημιουργήσαμε.) Ένα διάστημα απομάκρυνσης υποδαυλίζει κι άλλο τα συναισθήματα· αντί να θυμώσουμε, αισθανόμαστε ανασφάλεια. Ίσως στην πραγματικότητα δεν τους αρέσουμε, ίσως έχασαν το ενδιαφέρον τους για εμάς. Από τη στιγμή που διακυβεύεται η ματαιοδοξία μας, υποτασσόμαστε στην κοκέτα απλώς για να αποδείξουμε ότι είμαστε ακόμη ποθητοί.
Η ουσία της κοκέτας δεν βρίσκεται στο πείραγμα και στον πειρασμό, αλλά στο κατοπινό βήμα οπισθοχώρησης, στη συναισθηματική απόσυρση. Αυτό είναι το κλειδί για να υποδουλώσετε τον πόθο.
Απόσπασμα από το βιβλίο “Καθημερινοί νόμοι” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Δείτε περισσότερα εδώ.
