Ζήσε για το εκεί, το “τυχαίο” εκεί…

Όλα είναι να θες να τα δεις από την οπτική που όσο δύσκολο και να φαίνεται κάτι, εσύ θα πας γιαυτό που είναι κρυμμένο

Αγαπώ τα περίεργα… Αυτά που πολλοί ονομάζουν τρέλα, ανοησία, επιπολαιότητα! Εγώ τα ονομάζω ζωή! Να φτάνεις στην άκρη του γκρεμού επειδή είδες από κάτω ένα υπέροχο άγριο λουλούδι και επειδή θες οπωσδήποτε να το αγγίξεις, να αισθανθείς αυτή την ατίθαση ομορφιά του. Να κρέμεσαι στην κυριολεξία στο κενό μόνο και μόνο για να το νιώσεις, να γίνεις ένα με την φύση, ένα με την πηγαία, αέναη ενέργεια που αναβλύζει μέσα από το κάθετί που ζει στην επιφάνειά της.

Advertisment

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και βρίσκομαι εκεί να ακούω όλους τους μίζερους που δεν τόλμησαν ποτέ στην ζωή τους να μου λένε να μην το κάνω!

-Φύγε από εκεί είναι επικίνδυνα, θα πέσεις, θα σκοτωθείς!

Όχι “φίλοι” μου ούτε θα πέσω ούτε θα σκοτωθώ, θα ΖΗΣΩ! Θα ζήσω την στιγμή αυτή που θα νομίζω πως εκεί υπάρχει μόνο το ένα λουλούδι αλλά πιο πέρα θα είναι ένα άλλο ακόμη πιο όμορφο ακόμη πιο σπάνιο! Ζω γι’ αυτό το εκεί και ειδικά το “τυχαίο” εκεί!

Advertisment

Αγαπώ την φορά που ήμουν έγκυος 8 μηνών στο πρώτο μου παιδί και είχα την ευκαιρία να πάω στην Αλεξανδρούπολη με πληρωμένα τα έξοδα. Πήγα με αμάξι τόσες ώρες αφού δεν μπορούσα να μπω σε αεροπλάνο μόνο και μόνο για περάσω απέναντι με το σαπιοκάραβο να δω την Σαμοθράκη να αγγίξω τα Καβείρια μυστήρια! Ακόμη κρατώ στα σπλάχνα μου την ενέργεια να περπατώ μέσα στα αρχαία! Τον ήλιο να με γεμίζει φως κι εγώ να μην σταματώ να αισθάνομαι την μαγεία εκείνου του τόπου! Αδιάφορη με είπαν, επικίνδυνο άτομο, δεν σκέφτομαι το παιδί που κουβαλώ, ακόμη θυμάμαι το “αυτά που κάνεις είναι τρελά!”. Όχι “αγαπημένοι” αυτά που κάνω είναι ζωή!

Γιατί να θυμάμαι τον σπασμένο μου αστράγαλο με πίκρα και θυμό για το κακό που μου συνέβη; Πώς να ξεχάσω όταν με κρατούσε στα χέρια ο καλός μου φίλος μόνο και μόνο για να βγούμε με την παρέα βράδυ έξω. Πώς να ξεχάσω εκείνο το δυνατό κράτημα! Αυτό που ξέρεις πως σε αγαπά και θέλει τόσο το χαμόγελο και την κουβέντα σου που δεν τον πειράζει να ξεμεσιαστεί προκειμένου να είσαι εκεί, στην παρέα! Στην παρέα που γελά, που χαίρεται, που ζει με την ψυχή της!

Έχω να μιλήσω τόσα παραδείγματα γιατί έχω επιλέξει να την ζω την ζωή μου, να την νιώθω, να μην ριγώ για το επικίνδυνό της αλλά να τρέμω από λαχτάρα γιαυτό το υπέροχο που κρύβεται σε αυτό που φαίνεται περίεργο! Όλα είναι να θες να τα δεις από την οπτική που όσο δύσκολο και να φαίνεται κάτι, εσύ θα πας γι’ αυτό που είναι κρυμμένο όταν θα φτάσεις στο εκεί! Κι αγαπώ όλα τα εκεί που βρήκα έτσι, “τυχαία”…