Αγαπημένε μου πατέρα!
Γράφει η συγγραφέας Ρίνα Σερέτη
Advertisment
Η ζωή μου χωρίς εσένα θα είχε μόνο ροζ. Είτε ήμουν κορίτσι, είτε αγόρι! Είσαι το πιο δυνατό μου γαλάζιο! Είσαι ο ουρανός που ανατέλλει τον ήλιο στην καρδιά μου, ο καθαρός ουρανός που διώχνει τα σύννεφα να μην δακρύσουν ποτέ τα μάτια μου! Κι όταν με παίρνεις αγκαλιά κρύβεις μέσα εκεί όλη τη δύναμη που αισθάνομαι από την καρδιά σου και είναι τόσο διαφορετική από της μαμάς!
Με μαθαίνεις τη ζωή με το μυαλό σου, είσαι πιο μεθοδικός, πιο λογικός και κάποιες φορές με σώζεις από την υπερπροστατευτικότητά της. Ξέρεις εσύ, τότε που θέλω να κυλιστώ στα χώματα και την στέλνεις να σου φέρει κάτι από το αμάξι για να κερδίσω χρόνο να κάνω μια βουτιά στη λακκούβα… Κι όταν εκείνη φωνάζει: «πω πω πώς έγινε έτσι το παιδί», εσύ της λες ψέματα πως έπεσα καταλάθος… Τι να πω για τις φορές που θέλω να φάω παχυντικές βλακείες και κρυβόμαστε και οι δύο σιωπηλά κάτω από το γραφείο σου και τρώμε! Έχεις φροντίσει βέβαια να της πεις πως έχεις πάρα πολύ δουλειά και να μη σε ενοχλήσει… Όταν θέλω να παίξω ώρες με τον υπολογιστή έρχεσαι κι εσύ και παίζεις μαζί μου πώς να μιλήσει εκείνη, δεν μπορεί… Σσς είναι το κοινό μας μυστικό!
Να ξέρεις πως σε θαυμάζω κι ας ντρέπομαι να στο πω κι ας φαίνεται κάποιες φορές πως αγαπώ περισσότερο τη μαμά, δεν είναι αλήθεια! Σε αγαπώ το ίδιο, απλά όταν αρχίζω να σου το λέω αισθάνομαι σα να σκληραίνεις λες και φοβάσαι μη σταματήσεις για κάποιο λόγο να το ακούς από τα χείλη μου…
Advertisment
Αχ μπαμπά! Εγώ τώρα που μεγάλωσα δεν ξεχνώ ποτέ τις φορές που σε ξύπνησα για να έρθεις να με πάρεις από την βραδυνή μου έξοδο! Πολλές φορές χωρούσαμε όλη η παρέα στριμωξίδι στο αμάξι και έκανες ξημερώματα διανομή στα σπίτια τους. Δεν ξεχνώ ποτέ το κρυμμένο δάκρυ σου όταν πήρα το πτυχίο μου, το χτύπημα στην πλάτη στο στρατό, τις ατελείωτες συμβουλές τα καλοκαίρια βράδυ στο μπαλκόνι!
Κι εσύ πατέρα που έφυγες νωρίς από τη ζωή μου να ξέρεις πως κακία δεν σου κρατώ γιατί οι ουρανοί πάντα κρατούν μια αγκαλιά για τους καλούς ανθρώπους… Μόνο εσένα πατέρα σκέφτομαι με πίκρα, εσένα που επειδή χώρισες με τη μαμά νόμιζες πως χώρισες κι από τα παιδιά σου! Τουλάχιστον έστω κι έτσι με έμαθες να μην τα παρατάω στις πρώτες δυσκολίες και να επιμένω γι’ αυτό που αγαπώ! Να το διεκδικώ με κάθε τίμημα!
Αγαπημένε μου πατέρα, μπαμπά, μπαμπάκα, μπαμπακούλι, Daddy! Ήσουν, είσαι και θα είσαι το πρότυπό μου και θα σε αγαπώ πάντα με τον μοναδικό μου τρόπο, αυτόν που ταιριάζει μόνο σε εσένα! Το παντοτινά παιδί σου!
- Άνθισε την ομορφιά σου πέρα από τον χρόνο - 3 Ιανουαρίου 2020
- Για να γνωρίσεις τη ζωή, χρειάζεται να υποστείς πολλούς θανάτους εντός της… - 29 Μαΐου 2019
- Αποχώρησε από τον πόνο! Άσε τον ελεύθερο και προχώρα! - 6 Μαΐου 2019
