Στη φυσιολογική όραση, ο ρόλος των φακών είναι να εστιάζει το φως στο πίσω μέρος του ματιού, εκεί όπου τα νεύρα αντιλαμβάνονται εικόνες και τις μεταδίδουν στον εγκέφαλο. Αλλά όταν εμφανίζεται καταρράκτης, αυτοί οι φακοί θολώνουν, εμποδίζοντας και διαστρεβλώνοντας το φως που μπαίνει στο μάτι. Το αποτέλεσμα είναι κακή και θολή όραση, σύμφωνα με την Αμερικάνικη Ακαδημία Οφθαλμολογίας.
Ο καταρράκτης είναι γενικά μια πάθηση που εμφανίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Το 70% των ασθενών είναι πάνω από 75 ετών. Πολλοί άνθρωποι με καταρράκτη εμφανίζουν επίσης και άλλες οφθαλμικές παθήσεις, όπως γλαύκωμα ή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.
Advertisment
Πώς και γιατί αναπτύσσεται καταρράκτης
Ο καταρράκτης που σχετίζεται με την ηλικία εμφανίζεται με δύο τρόπους:
– Πρωτεϊνικές μάζες εμφανίζονται στους φακούς, δημιουργώντας θολή όραση. Η θολότητα αυτή δυσκολεύει το φως το φτάσει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Οι περισσότερες περιπτώσεις καταρράκτη ακολουθούν αυτή τη διαδικασία.
– Οι φακοί λειτουργούν λιγότερο και θαμπώνουν. Δημιουργείται ένα κίτρινο ή καφέ χρώμα στους άλλοτε καθαρούς φακούς. Η όραση αποκτά ένα καφέ ή κιτρινωπό φίλτρο που σύντομα δυσκολεύει το άτομο να διαβάσει, να αντιληφθεί τις λεπτομέρειες ή να διαχωρίσει τα χρώματα.
Advertisment
Οι ερευνητές έχουν συνδέσει ορισμένες συμπεριφορές με την ανάπτυξη του καταρράκτη. Αυτές περιλαμβάνουν το κάπνισμα, την μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και την υπερέκθεση στο φως του ήλιου. Επίσης, οικογενειακό ιστορικό καταρράκτη και παχυσαρκίας αυξάνουν και τα δύο τον κίνδυνο. Ο καταρράκτης μπορεί επίσης να αναπτυχθεί λόγω των παρακάτω παραγόντων:
– Χειρουργείο για άλλα οφθαλμικά προβλήματα, όπως γλαύκωμα
– Παθήσεις όπως διαβήτη ή υπέρταση
– Τραυματισμοί στο μάτι
– Έκθεση σε ακτινοβολία
– Χρήση στεροειδών για μεγάλες χρονικές περιόδους.
5 συνηθισμένα συμπτώματα του καταρράκτη
– Θολή όραση
– Ξεθωριασμένα χρώματα, δυσκολία να ξεχωρίσουμε τα χρώματα, κιτρινωπή όραση
– Έντονη αντίδραση σε λάμψη και φως
– Δυσκολία στην ικανότητα να δούμε το βράδυ
– Διπλή όραση
Η Αμερικάνικη Ακαδημία Οφθαλμολογίας συστήνει τακτικές εξετάσεις μετά τα 40 χρόνια ζωής (κάθε δύο χρόνια περίπου). Μετά τα 65 ο κίνδυνος αυξάνεται, οπότε χρειάζεται ετήσιος έλεγχος. Η διάγνωση του καταρράκτη περιλαμβάνει μια προσεκτική εξέταση, όπου:
– Ο γιατρός καταγράφει το ιατρικό ιστορικό
– Εξετάζει πόσο ισχυρή είναι η όρασή μας
– Βυθοσκόπηση (εξέταση οφθαλμών με διαστολή της κόρης)
– Έλεγχος της πίεσης του ματιού
Πώς θεραπεύεται ο καταρράκτης
Οι πρώιμες περιπτώσεις καταρράκτη θεραπεύονται με ισχυρότερα γυαλιά, εντονότερο φωτισμό στο σπίτι και μεγεθυντικούς φακούς. Αυτά μπορούν να βελτιώσουν την όραση, αλλά δεν αντιμετωπίζουν άμεσα στον καταρράκτη. Δεν υπάρχουν ωστόσο φάρμακα για την απομάκρυνση της πάθησης.
Αν ο καταρράκτης επιδεινωθεί τόσο που να επηρεάζει σημαντικά την όρασή μας – ή ακόμα και να τυφλωνόμαστε – τότε χρειαζόμαστε επέμβαση καταρράκτη. Σε αυτή, οι θολοί φακοί απομακρύνονται και αντικαθίστανται από τεχνητούς.
Οι γιατροί συστήνουν να υποβαλλόμαστε σε τέτοια επέμβαση μόνο αν ο καταρράκτης έχει προκαλέσει έντονη απώλεια της όρασης, η οποία να επιδρά σημαντικά στην ποιότητα της ζωής – ή αν εμποδίζει τη θεραπεία άλλου οφθαλμολογικού προβλήματος.
Η επέμβαση είναι ασφαλής και έχει υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Οι ασθενείς μετά από αυτή μπορούν να δουν αρκετά καλά και να συνεχίσουν την καθημερινότητά τους μετά από ελάχιστες μέρες ανάρρωσης, αν και η όρασή τους θα συνεχίζει να βελτιώνεται στις επόμενες εβδομάδες. Βεβαιωθείτε ότι ακολουθείτε τις οδηγίες του γιατρού σας για φροντίδα και φαρμακευτική αγωγή.
Πηγή: www.everydayhealth.com
