Είτε είναι το ενήλικο παιδί σας που δυσκολεύεται να πάρει αποφάσεις, είτε έχετε έναν συνάδελφο που φοβάται την απόρριψη κάθε είδους, σίγουρα θα βρείτε ανθρώπους στη ζωή σας που χρειάζονται ένα χέρι βοηθείας. Και είναι σκληρό να παρακολουθούμε κάποιον που αγαπάμε να παλεύει με τις σκέψεις και τους φόβους του. Αλλά πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον να χτίσει εκείνη την ψυχική αντοχή που θα τον βοηθήσει να ξεδιπλώσει όλη του τη δυναμική;
Για κάποιους ανθρώπους, είναι δελεαστικό να προσπαθήσουμε υπερβολικά πολύ, τόσο που να χάσουμε τη δική μας ψυχική αντοχή. Για άλλους, αυτή η σχέση που αναπτύσσεται, ξετυλίγεται πιο φυσικά και χωρίς απώλειες. Αυτό που σίγουρα δεν μπορούμε να κάνουμε είναι να τους «επιβάλλουμε» συγκεκριμένες ασκήσεις ψυχικής δύναμης. Υπάρχουν όμως ορισμένα βήματα μέσω των οποίων έχουμε τη δυνατότητα να στηρίξουμε τις προσπάθειές τους – αν εκείνοι είναι πρόθυμοι να προσπαθήσουν.
Advertisment
Τι είναι καλύτερο να μην κάνουμε
Δεν κάνουμε κήρυγμα και δεν του υποδεικνύουμε τι να κάνει. Σίγουρα ο άλλος το γνωρίζει ήδη. Το πιθανότερο είναι να αντιδράσει και αμυντικά σε αυτή την περίπτωση. Οπότε ασχέτως του πόσο νομίζετε ότι ένας άνθρωπος χρειάζεται αλλαγή, αποφύγετε το κήρυγμα.
Μην προσπαθείτε να αλλάξετε το άλλο άτομο. Δεν μπορείτε να το καταφέρετε αν δεν το θέλει ο ίδιος. Επίσης, δεν έχει καμία ουσία η διευκόλυνση. Ο στόχος μας δεν είναι να στρώσουμε με ροδοπέταλα τον δρόμο που έχει να περπατήσει, αλλά να τον βοηθήσουμε να επιλέξει τα κατάλληλα εφόδια για να βγει από την άλλη πλευρά αλώβητος και δυνατός.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Ο πρώτος μας στόχος είναι να ακούμε με σεβασμό και να κάνουμε ερωτήσεις. Αντί να βγάλουμε αυθαίρετα συμπεράσματα και να προσφέρουμε γενικές οδηγίες, ας ακούσουμε την προσωπική ιστορία του και ας δείξουμε ενδιαφέρον για τα συναισθήματα που θέλει να μοιραστεί. Ύστερα, μπορούμε να ενδιαφερθούμε να μάθουμε τι σκοπεύει να κάνει. Να ρωτήσουμε «Τι λες να κάνεις γι’ αυτό;» ή «Ποιες είναι οι επιλογές σου;»
Advertisment
Έχουμε επίσης τη δυνατότητα να μοιραστούμε μια δική μας εμπειρία για το τι μας βοήθησε σε αντίστοιχη περίπτωση, χωρίς όμως να πολυλογούμε και να εστιάζουμε σε εμάς. Αυτή η ιστορία μπορεί να του δώσει κάποια στοιχεία, τα οποία να προσαρμόσει στη δική του περίπτωση.
Άλλος ένας στόχος είναι να θέσουμε υγιή όρια. Αν και είναι σημαντικό να ακούμε, δεν χρειάζεται να συμμετέχουμε σε εκφράσεις όπως «Κρίμα» και «Τι σου έτυχε!» Επίσης, αν νιώθετε ότι το παρακάνει με την γκρίνια και τα παράπονα, μπορείτε να θέσετε ευγενικά τα όρια, λέγοντας πως είστε διατεθειμένοι να μιλήσετε για το πρόβλημά του, αλλά μόνο αν κι εκείνος είναι πρόθυμος να προχωρήσει με μια αλλαγή.
Τέλος, άλλος ένας τρόπος είναι να δώσετε εσείς το καλό παράδειγμα, να δείξετε τη δική σας ψυχική αντοχή και δύναμη. Απλά βεβαιωθείτε ότι δείχνετε πραγματικά ψυχική, εσωτερική δύναμη αντί να υποκρίνεστε ότι είστε σκληροί και άτρωτοι. Όταν οι άλλοι δουν ότι προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε κι εσείς τους φόβους σας, να μάθετε από τα λάθη σας και να ανακάμψετε από την αποτυχία, τότε κάτι θα ενεργοποιηθεί μέσα τους και θα εμπνευστούν να κάνουν το ίδιο.
Amy Morin, κοινωνιολόγος
