Αν έχετε μπει σε αυτό το άρθρο με σκοπό την ανάγνωσή του, τότε το πιθανότερο είναι ότι ήδη ασχολείστε με κάποιο είδος άσκησης. Ίσως νιώθετε καλά με το σώμα σας τις περισσότερες φορές, όμως υπάρχουν και στιγμές που έχετε μια αίσθηση δυσφορίας.
Είτε λόγω κάποιου παλαιότερου τραυματισμού είτε λόγω επαναλαμβανόμενων κινήσεων, συχνά νιώθουμε πιασμένοι σε ορισμένα σημεία του σώματός μας. Και όσο κι αν κάνουμε διατάσεις, δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτή τη χρόνια ενόχληση.
Advertisment
Σε όλη μας τη ζωή, μας έλεγαν ότι κατά τη διάρκεια των διατάσεων χρειάζεται να φτάσουμε μέχρι εκεί που πονάμε λίγο και σκοπός τους ήταν κάθε φορά να πιέζουμε λίγο παραπάνω. Όμως αυτή η έννοια των διατάσεων έχει πια αλλάξει.
Αυτές οι γνωστές φράσεις ενθάρρυνσης (χαλάρωσε όταν κάνεις διατάσεις και πίεσε λίγο πιο πολύ) μπορεί τελικά να μας βλάπτουν αντί να μας βοηθούν. Φαίνεται ότι το στατικό, παθητικό stretching δεν είναι απόλυτα αποτελεσματικό ως προς την ανακούφιση από το πιάσιμο και ίσως να το παρακάνουμε. Οι πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι μάλλον θα πρέπει να μην το παρακάνουμε και να αλλάξουμε τρόπους.
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε;
Πρώτα, χρειάζεται να κάνουμε μια διάκριση ανάμεσα στην υπερ- κινητικότητα (με τον αθλητικό όρο) και στην πραγματική ευελιξία. Η πραγματική ευελιξία σημαίνει ότι ο ιστός μας είναι ενυδατωμένος, ελαστικός και έτοιμος να κινηθεί. Στις περιπτώσεις της υπερ- κινητικότητας, οι αρθρώσεις είναι συνήθως πολύ χαλαρές, αλλά οι μυϊκές ομάδες που τις συνοδεύουν είναι πολύ σφιχτές.
Advertisment
Για παράδειγμα, μπορεί να κατεβαίνετε πολύ χαμηλά στη δίπλωση – μπορεί ακόμα και να μπορείτε να αγκαλιάσετε τα δάχτυλα των ποδιών σας – αλλά αν η μέση σας πονά, μάλλον πιέζετε τις αρθρώσεις σας ουσιαστικά. Και τι συμβαίνει με τον ιστό ανάμεσα στις αρθρώσεις; Αν δεν είναι ευλύγιστος, υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού. Αν οι ιστοί γύρω από τις αρθρώσεις τραβηχτούν πολύ, αποτυγχάνουν να τις προστατεύσουν, λειτουργούν σαν χαλασμένο λάστιχο.
Οι έρευνες τώρα δείχνουν ότι το overstretching (όταν δηλαδή το παρακάνουμε κατά τις διατάσεις) μπορεί να σκίσει ή να αποδυναμώσει τον ιστό μας και φυσικά αυτό σημαίνει μηδέν ευλυγισία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το σώμα σας προσπαθεί να αυτό-επουλωθεί, δημιουργώντας πιο σταθερό ιστό, που έχει ως αποτέλεσμα την αίσθηση του πιασίματος την επόμενη μέρα.
Πώς να είμαστε βέβαιοι ότι κάνουμε διατάσεις με το σωστό τρόπο
– Προστασία: Δουλέψτε με μικρότερο εύρος κίνησης για να μην ασκείτε πίεση στις αρθρώσεις. Αν έχετε συνηθίσει το overstretching, μπορεί να νιώθετε έναν περιορισμό στην αρχή, γι’ αυτό έχετε υπόψη σας να ελέγξετε μετά από λίγες μέρες πώς νιώθει το σώμα σας. Το πιθανότερο είναι ότι θα νιώθετε λιγότερο πιασμένοι.
– Ενεργοποίηση: Δοκιμάστε τις ενεργητικές διατάσεις αντί για την παθητική, στατική μορφή τους. Ενεργοποιήστε τον μυ που δουλεύετε καθώς κάνετε τη διάταση. Αυτό επίσης θα λειτουργήσει προστατευτικά. Και προσπαθήστε να μη φτάνετε τελείως στα όρια του πόνου και του τραβήγματος, αλλά λίγο πιο πριν.
Δυσκολεύεστε να καταλάβετε πώς να ακολουθήσετε τις παραπάνω συμβουλές; Να ένας τρόπος να το αντιληφθείτε: είναι όπως όταν τα ζώα τεντώνονται. Φανταστείτε μια γάτα ή έναν σκύλο να τεντώνεται καθώς σκύβει προς τα εμπρός ή πώς χασμουριέστε φυσικά το πρωί.
Τα ζώα τεντώνονται για να ξεπιαστούν και όχι για να γυμναστούν, οπότε δεν πιέζουν περισσότερο το σώμα τους απ’ όσο χρειάζεται. Δοκιμάστε κάτι παρόμοιο. Όσο για το ενεργητικό κομμάτι, δοκιμάστε να κάνετε τις διατάσεις σας με επαναλήψεις για να δημιουργήσετε οξυγόνωση και θερμότητα στην περιοχή με στόχο να μην πιαστείτε χειρότερα.
