Όταν ο σύντροφός μας νιώθει δυστυχισμένος, είναι συχνό φαινόμενο αυτά τα συναισθήματα να αρχίζουν να επηρεάζουν και εμάς. Ως άνθρωποι, τείνουμε να «παίρνουμε στην πλάτη μας» τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω μας. Οι ερευνητές το αποκαλούν αυτό «συναισθηματική μετάδοση». Συμβαίνει επειδή ασυνείδητα μιμούμαστε την σωματική γλώσσα και τις εκφράσεις του προσώπου ενός άλλου ατόμου.
Στη συνέχεια, μέσα από μια ποικιλία φυσιολογικών και νευρολογικών διαδικασιών, νιώθουμε πραγματικά τα συναισθήματα που μιμηθήκαμε και τα εκδραματίζουμε. Έτσι, για παράδειγμα, βλέποντας ότι κάποιος κατσουφιάζει, κατσουφιάζουμε κι εμείς. Κι επειδή κατσουφιάζουμε, αρχίζουμε να νιώθουμε και το αντίστοιχο συναίσθημα, δηλαδή ενόχληση.
Advertisment
Η στενή σχέση που μοιραζόμαστε με τον/τη σύντροφό μας μας κάνει ιδιαίτερα ευάλωτους στο να οικειοποιηθούμε τα συναισθήματά του. Γι’ αυτό ακριβώς είναι τόσο δύσκολο να παραμείνουμε θετικοί, όταν το πρόσωπο που αγαπάμε είναι θλιμμένο, στρεσαρισμένο, απαισιόδοξο ή περνά δύσκολα.
Συνήθως μάλιστα, δεν νιώθουμε σωστό εμείς να βρισκόμαστε στην αντίθετη διάθεση από εκείνη του συντρόφου μας, για τον οποίο νοιαζόμαστε βαθιά. Οι βαθιά ενσυναισθητικοί άνθρωποι μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στην οικειοποίηση των συναισθημάτων, σα να είναι αποκλειστικά δικά τους.
Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε αν νιώθουμε ότι η δυστυχία παρασέρνει κι εμάς; Αρχικά, χρειάζεται να δώσουμε την απαραίτητη προσοχή στο πώς η διάθεση του συντρόφου μας επηρεάζει. Η αυτεπίγνωση είναι κρίσιμης σημασίας σε αυτές τις καταστάσεις.
Advertisment
Για να το καταφέρετε αυτό, θα μπορούσατε να κάνετε μια μικρή παύση και να αναγνωρίσετε ότι νιώθετε ενοχλημένοι ή μπερδεμένοι με τη στάση και τα συναισθήματα του συντρόφου σας, αλλά παράλληλα να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι είναι φυσική αυτή η απόκριση και καθόλου κατακριτέα.
Στη συνέχεια, χρειάζεται να προσπαθήσουμε να ξεμπερδέψουμε τα συναισθήματα του άλλου από τα δικά μας. Τι είναι δικό του και τι δικό μας; Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να έχουμε αναπτύξει μια αυτοφροντίδα ώστε να ξέρουμε πώς να έρθουμε σε επαφή με το αυθεντικό συναίσθημα μέσα μας.
Στη συνέχεια, ένα πολύ σημαντικό βήμα είναι να μάθουμε ότι μπορούμε να στηρίξουμε τον σύντροφό μας χωρίς να πρέπει να πάρουμε πάνω μας τα αρνητικά του συναισθήματα. Είναι δυνατό να βρούμε μια μέση οδό χωρίς να παρασυρθούμε, κάτι που άλλωστε δεν θα βοηθούσε καθόλου.
Ίσως σε αυτή την περίσταση να είναι χρησιμότερο εμείς από τη μεριά μας επικυρώσουμε τα αρνητικά συναισθήματά του και να προσφέρουμε μια θετική αναπλαισίωση ή απλώς να ακούσουμε με ανοικτό μυαλό όσα έχει να μοιραστεί.
Κάτι άλλο που επίσης χρειάζεται να θυμόμαστε είναι πως είναι καλύτερο να αντισταθούμε στην έντονη παρόρμηση να διορθώσουμε το οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζει ο σύντροφός μας. Μην προσπαθείτε να βρείτε μια λύση μέσα σε όλο αυτό τον συναισθηματικό πανικό. Στο τέλος, θα καταλήξετε και οι δύο μπερδεμένοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι που παλεύουν συναισθηματικά, δεν θέλουν κάποιος να διορθώσει τον πόνο τους, αλλά θέλουν κυρίως να γίνουν κατανοητοί, να ακουστούν.
Αν νιώθετε πως δυσκολεύεστε και οι δύο να βρείτε έναν κοινό τόπο αλληλεπίδρασης σε συναισθηματικό επίπεδο, κάποιες συνεδρίες με επαγγελματία ψυχικής υγείας, θα σας ωφελήσουν ώστε να το διαχειριστείτε αποτελεσματικότερα και οι δύο.
Πηγή:
Με πληροφορίες από huffpost.com
