Από τα πολλά και σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή, η άνοδος της θερμοκρασίας της θάλασσας μπορεί να είναι το πιο καταστροφικό. Οι θερμότεροι ωκεανοί σημαίνουν άνοδο της στάθμης του νερού, λιώσιμο των πάγων και πιο ακραία καιρικά φαινόμενα, μεταξύ των οποίων και τυφώνες.
Όμως, μια νορβηγική εταιρεία ισχυρίζεται ότι έχει έναν τρόπο να μετριάσει αυτό το τελευταίο, με όπλο της τις φυσαλίδες. Η OceanTherm, που ιδρύθηκε από τον Olav Hollingsæter, έναν πρώην αξιωματικό του ναυτικού, αναπτύσσει ένα σύστημα που χρησιμοποιεί φυσαλίδες για να ψύχει την επιφανειακή θερμοκρασία της θάλασσας αντλώντας κρύο νερό από τα βάθη των ωκεανών.
Advertisment
Οι τυφώνες δημιουργούνται όταν θερμός και ψυχρός αέρας συναντώνται πάνω από θερμά ωκεάνια ύδατα θερμοκρασίας 26,5°C ή υψηλότερης. Όσο θερμότερα είναι τα νερά, τόσο πιο ισχυρός μπορεί να γίνει ένας τυφώνας. Όμως, τα νερά κάτω των 26,5°C δεν έχουν ούτε τη θερμότητα ούτε τα επαρκή επίπεδα εξάτμισης για να τροφοδοτήσουν έναν τυφώνα, και έτσι είτε θα μειώσουν την ισχύ του (και τις πιθανότητες να φτάσει στην ξηρά) είτε θα αποτρέψουν τον σχηματισμό του εξαρχής.
Η ιδέα της OceanTherm είναι να κατεβάσει διάτρητους σωλήνες βαθιά μέσα στον ωκεανό, μέσω των οποίων θα διοχετεύεται πεπιεσμένος αέρας. Ο αέρας θα δημιουργεί φυσαλίδες που θα τραβούν το ψυχρότερο νερό στην επιφάνεια και θα μειώνουν τη θερμοκρασία του κάτω από τους 26,5°C. Οι σωλήνες θα αναπτυχθούν από ένα στόλο πλοίων που θα περιπολούν σε περιοχές με πιθανό σχηματισμό τυφώνων – για παράδειγμα στον Κόλπο του Μεξικού – και θα δημιουργούν μια «κουρτίνα φυσαλίδων» στην πορεία ενός τυφώνα για να τον μειώσουν, αν όχι να τον εξαλείψουν εντελώς.
Πρόκειται για μια νέα εφαρμογή μιας παλιάς ιδέας – η Νορβηγία χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια κουρτίνες φυσαλίδων για να αποτρέψει το πάγωμα των φιόρδ το χειμώνα (μόνο που σε αυτή την περίπτωση οι φυσαλίδες φέρνουν θερμότερο νερό σε μια επιφάνεια που ψύχεται από τον κρύο αέρα του χειμώνα).
Advertisment
Η φιλόδοξη πρόταση της OceanTherm για την προσαρμογή του συστήματος βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο του σχεδιασμού και δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί σε τυφώνα, αλλά υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι είναι ένα πολύ μεγάλο εγχείρημα για την αποτελεσματική ανάπτυξη της τεχνολογίας. «Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ της διατήρησης ενός φιόρδ από τον παγετό και της αποδυνάμωσης ενός τροπικού κυκλώνα με την ισχύ πολλών χιλιάδων πυρηνικών βομβών και με διάμετρο έως και χιλίων χιλιομέτρων ή και περισσότερο», λέει ο Bill McGuire, ομότιμος καθηγητής Γεωεπιστημών στο University College του Λονδίνου.
Οι πρακτικές λεπτομέρειες μιας τέτοιας πρότασης (ο αριθμός των πλοίων που απαιτούνται, η μεταφορά τους στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή), για να μην αναφέρουμε το κόστος (εκτιμάται ότι θα είναι 500 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία και πάνω από 80 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη λειτουργία), φαίνεται να είναι απαγορευτικές. Αν και, ίσως λιγότερο, αν σταθμιστεί σε σχέση με το αναμενόμενο κόστος των ζημιών από τυφώνες (54 δισ. δολάρια ετησίως, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου της κυβέρνησης των ΗΠΑ).
Ωστόσο, υπάρχουν φθηνότερες εναλλακτικές λύσεις. «Ο τρόπος μετριασμού των συνεπειών ενός τυφώνα που φτάνει στην ξηρά μπορεί να γίνει μέσω της καλύτερης πρόβλεψης, του βελτιωμένου σχεδιασμού χρήσεων γης, των πιο ανθεκτικών κατασκευών, των τοπικών τεχνικών λύσεων και των βελτιωμένων συστημάτων συναγερμού και εκκένωσης. Και μέσω της μείωσης των εκπομπών, ώστε η υπερθέρμανση του κλίματος και του ωκεανού να μην οδηγήσει σε πιο ισχυρές και πιο υγρές καταιγίδες», λέει ο McGuire.
Πηγή:
www.sciencefocus.com/news/hurricanes-blowing-bubbles-ocean
