Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα των ανθρώπων που άφησαν το στίγμα τους στην ανθρωπότητα και οι οποίοι κατέγραφαν τις σκέψεις τους, τις οργάνωναν καλύτερα μέσα από τη χρήση σημειωματαρίου ή ημερολογίου. Σύμφωνα με τη Massachusetts Historical Society, ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Άνταμς χρησιμοποίησε πάνω από πενήντα ημερολόγια κατά τη διάρκεια της ζωής του. Το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και το Einstein Papers Project (EPP) στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (Caltech) δημοσίευσαν 80.000 έγγραφα με σημειώσεις του Αϊνστάιν. Το Thomas Edison National Historical Park έχει πάνω από 3.000 σημειωματάρια του Τόμας Έντισον, καθένα από τα οποία έχει περίπου 280 σελίδες.
Στην εξηντάχρονη καριέρα του γέμισε με τη μελάνη του περίπου πέντε εκατομμύρια σελίδες. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι γέμισε δεκάδες χιλιάδες σελίδες με σχέδια και ιδέες του. Ο Μπετόβεν κουβαλούσε πάντα μαζί του ένα σημειωματάριο. Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού του με το πλοίο Beagle (Ιχνηλάτης) ο Δαρβίνος κρατούσε ημερολόγιο και έγραφε σημειώσεις που τον οδήγησαν στη θεωρία της εξέλιξης.
Advertisment
Ο Χέμινγουεϊ έχει πει το περίφημο «Ανήκω σε αυτό το σημειωματάριο και σε αυτό το μολύβι». Η εταιρεία Moleskine περήφανα διακηρύσσει ότι τα σημειωματάριά της τα χρησιμοποιούσαν καλλιτέχνες και διανοούμενοι όπως ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, ο Πικάσο και ο Χέμινγουεϊ.
Η καταγραφή σκέψεων είναι σημαντική για διάφορους λόγους: Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Όταν γράφεις για κάτι, ταυτόχρονα ασχολείσαι με αυτό, κι έτσι συχνά έρχονται ιδέες που δεν περίμενες ότι θα μπορούσες ποτέ να γεννήσεις. Η εξήγηση γι’ αυτό βρίσκεται στον δεύτερο λόγο.
Συνδυάζεις περισσότερες σκέψεις. Οι σπουδαίες ιδέες είναι συνήθως συνδυασμός πιο απλών ιδεών. Δύο μακριά ξύλα με ενδιάμεσα μικρότερα φτιάχνουν μια σκάλα. Όταν σκέφτεσαι, θυμάσαι την τελευταία, την προηγούμενη, άντε και την τρίτη από το τέλος σκέψη. Όταν τις γράφεις, μπορείς να τις διαβάσεις μετά και να δημιουργήσεις κάτι νέο συνδυάζοντας την πρώτη και τη χιλιοστή όγδοη σκέψη.
Advertisment
Θυμάσαι αυτά που πρέπει να κάνεις. Για να φτάσεις σε έναν μακρινό προορισμό, συνήθως χρειάζεται και να κάνεις πολλά και να μάθεις πολλά. Ο τρόπος για να εφαρμόσεις τη γνώση είναι να μπορέσεις να την υπενθυμίσεις στον εαυτό σου. Ο τρόπος να την υπενθυμίσεις στον εαυτό σου είναι να την έχεις καταγράψει. Αν καταγράψεις όσα έχεις να κάνεις, απελευθερώνεις χώρο στη μνήμη σου τον οποίο μπορείς να χρησιμοποιήσεις για δημιουργική σκέψη. Χαλαρώνεις και μπορείς να σκεφτείς νέες ιδέες. Αν τις καταγράψεις και αυτές, μπορείς να σκεφτείς κι άλλες. Υλοποιώντας τες μετά καταλήγεις να γίνεις πολλαπλάσια πιο παραγωγικός.
Ουσιαστικά, όταν γράφεις, από ένα σημείο και πέρα παίρνει τα ηνία το ασυνείδητο, ο βαθύς εαυτός σου, το «πραγματικό εγώ», ο ιδανικός εαυτός σου. Η καταγραφή σε βοηθάει να συγκεντρώνεσαι σε ένα πράγμα – προφανώς, σε αυτό που γράφεις. Είναι η άγκυρα που δένει το μυαλό με μία σκέψη. Αποφεύγεις τους περισπασμούς, άρα φτάνεις στη σκέψη των ευφυών αυτού του κόσμου. Μία από τις ικανότητες που καλλιεργούν οι ευφυείς άνθρωποι είναι ακριβώς αυτή. Να συγκεντρώνονται σε μία σκέψη για πολλή ώρα.
Όταν γράφεις, η σκέψη μεταφέρεται από το μυαλό στο χέρι και το χαρτί. Είναι η πρώτη φορά που από σκέψη γίνεται πράξη. Μπαίνεις στη διαδικασία υλοποίησής της. Χαρακώνεις το χαρτί, χύνεις μελάνι, παράγεις έργο, επιδράς στο περιβάλλον σου, καμπυλώνεις τον χωροχρόνο, όπως θα έλεγε ο Αϊνστάιν. Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα, όταν γράφεις έναν στόχο σου, έχεις ήδη μπει στη διαδικασία υλοποίησής του. Κάτι που ήταν στο μυαλό σου αέρας και σπαρτά, εντελώς αόριστο, άρχισε να γίνεται συγκεκριμένο.
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο “Γράψε τη δική σου ιστορία” του Νικόλα Σμυρνάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
