Μέσα στην φύση τα πάντα τραγουδούν, τα πάντα δονούνται, κάθε ον εκπέμπει δονήσεις που διαδίδονται σαν μουσικά κύματα. Γι’αυτό μπορούμε να πούμε, ότι στην φύση τα πάντα είναι μουσική.
Μουσική υπάρχει στα ρυάκια που κυλάνε, στις πηγές που αναβλύζουν, στην βροχή που πέφτει, στον βόμβο των χειμάρων, στην ακατάπαυστη κίνηση των ωκεανών και των θαλασσών. Υπάρχει μουσική στο φύσημα του ανέμου, στο θρόισμα των φύλλων, στα τιτιβίσματα των πουλιών…
Advertisment
Η μουσική στη φύση συνεχώς αφυπνίζει το μουσικό αίσθημα στον άνθρωπο, τον παροτρύνει να εκφραστεί ο ίδιος με την βοήθεια ενός οργάνου ή με την φωνή του.
Είναι μια αναπνοή της ψυχής και της συνείδησης. Με την μουσική η ψυχή εκδηλώνεται στη γη.
Η αρμονική μουσική αφυπνίζει μέσα μας την ανάμνηση της Ουράνιας πατρίδας, τη νοσταλγία του χαμένου παραδείσου. Είναι από τα πιο ισχυρά μέσα γιατί είναι άμεσο, στιγμιαίο… Θυμάται κανείς δια μιάς ότι έρχεται από τον Ουρανό και στον Ουρανό πρέπει μια μέρα να ξαναγυρίσει. – Omraam Mikhael Aivanhov.
Advertisment
Έτσι απλά και αυθόρμητα, εμπνευσμένοι από την Διδασκαλία του Φωτός, 8 νέοι άνθρωποι βρέθηκαν και παίζουν μουσική. Το όνομα μας είναι “Mουσική Oμάδα του Αείφαρον” κι αυτό γιατί είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της μεγάλης οικογένειας που λέγεται Αείφαρον. Από εκεί αντλούμε έμπνευση, εκεί μαθαίνουμε πως να γίνουμε καλύτεροι, καθαρότεροι κι εκεί είναι πάλι που μοιραζόμαστε πρώτα, τα μουσικά μας δώρα.
Το μουσικό αυτό ταξίδι ξεκίνησε το 2011, όπου 2 από εμάς ο Απόστολος με την κιθάρα του και η Κατερίνα με την φωνή της ‘εκδήλωσαν’ το πρώτο τραγούδι με τίτλο “Κάθε μέρα διαφορετική”. Στην συνέχεια ακολούθησαν οι υπόλοιποι 6 μουσικοί, οι οποίοι εισερχόμενοι στην μουσική αυτή ομάδα, έδιναν και δίνουν το μοναδικό, μελωδικό και ρυθμικό τους στοιχείο. Συνδημιουργούμε γράφωντας τους στίχους και συνθέτoντας μελωδίες, με μουσικό αποτέλεσμα δεκάδες τραγούδια που μας εκφράζουν, μας δίνουν χαρά, μας στηρίζουν και μας εμπνέουν.
Με την γνώση πως τα κρουστά δρουν στη βούληση των ανθρώπων, τα πνευστά στην νόηση, τα έγχορδα στο συναίσθημα και με τη φωνή, που τα περιλαμβάνει όλα και εκφράζει τον λόγο, προσπαθούμε να εκδηλώνουμε αρμονική μουσική, λόγο και μελωδίες που να εμπνέουν, να προσφέρουν χαρά και ψυχαγωγία στους ανθρώπους.
Λίγα λόγια για τον καθένα μας…
Απόστολος Στάμος
Συνθέτει τις μελωδίες των τραγουδιών με την κιθάρα του.
Από πολύ μικρός παίζει ρυθμούς… Δεν ήξερε νότες όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να ταξιδέυει μέσα από τη μουσική και να εμπνέεται μελωδίες.
Το σημείο εκκίνησης, σύμφωνα με τον Απόστολο, είναι οι στίχοι που εκφράζουν την αλήθεια. Ακόμα κι όταν η μελωδία γράφεται πρώτη, η ουσία αυτού που δημιουργούν αναδύεται, εκδηλώνεται δια του λόγου και η άρρητη συμφωνία των μελών της ομάδας είναι να εναρμονίζονται για να τον μεταδώσουν στο κοινό, στον χώρο και στον χρόνο… Η μουσική είναι παντού και πάντα όπως λέει και ο ίδιος. Στην ερώτηση γιατί παίζεις μουσική απάντησε ’’ δεν έχω καταλάβει αν παίζω εγώ μουσική ή αν παίζει αυτή μαζί μου!’’
Η δυνατή σύνδεση των μελών της Μουσικής Ομάδας, κατά τον ίδιο, αποκαλύπτεται όταν τζαμάρουν, όταν παίζουν ελεύθερα και ο διάλογός τους γίνεται με νότες!
Κατερίνα Ρίττερ
Η Κατερίνα γράφει τους στίχους και τραγουδά.
Όταν ξεκίνησαν με τον Απόστολο δεν μπορούσε να φανταστεί όλο αυτό το μουσικό μεγαλιώδες ταξίδι που θα ακολουθούσε. “Ένας, ένας από τα παιδιά που μας πλαισίωσαν, όπως λέει και η ίδια, εμπλούτισαν και εμπότισαν τα τραγούδια με πολύ αγάπη, έμπνευση και Ιερότητα. Είμαι ευγνώμων που συμμετέχω σε όλο αυτό”, καταθέτει. Από πάντοτε της άρεσε να τράγουδα….
Χωρίς κάποιες ιδιαίτερες σπουδές στο τραγούδι, απλώς εμπνέεται, γράφει και τραγουδά από την ψυχή της. Αφού έτσι και αλλιώς η μουσική υπάρχει παντού στο σύμπαν, εύχεται για όλα τα μέλη της μουσικής αυτής ομάδας, να είναι όλο και πιο αγνοί και καθαροί στην ψυχή, έτσι ώστε, η μουσική αρμονία να ‘συμβαίνει’ να εκφράζεται μέσα από αυτούς όλο και πιο καθαρή, όλο και πιο τέλεια.
“Είναι πολύ όμορφο να μπορεί κανείς να μοιράζεται όλα τα δώρα της μουσικής και της πνευματικής του ζωής, όπως αυτό συμβαίνει με τα παιδιά της Ομάδας, με την Συλλογικότητα του Αείφαρον, με όλον τον κόσμο’’, μας λέει και χαμογελά.
Ερμηέλ Κρασσιμίρα Τζάνεβα
Όταν ηχεί το φλάουτο, σε τόπους μαγικούς μας ταξιδεύει και την γαλήνη του Ουρανού στο νου μας φέρνει!
Ασχολείται με την μουσική από την ηλικία των 6 ετών. Ξεκίνησε παίζοντας πιάνο και στα 9 της χρόνια άρχισε να μαθαίνει φλάουτο για να μπει πιο εύκολα στο μουσικό σχολείο της Βάρνας! Όπως κι έγινε… Η μουσική υπήρξε για κείνη ο πρώτος της δάσκαλος. Η εμπειρία να παίζει με όλους μαζί είναι ιδιαίτερη, γιατί σε άλλες παρόμοιες μουσικές ομάδες που είχε συμμετέχει, δεν υπήρχε πνευματικό υπόβαθρο.
Σημασία για αυτήν έχει, η αγάπη που έχει ο καθένας τους για την μουσική, αλλά και μεταξύ τους. Η αγάπη είναι το συστατικό στοιχείο που κάνει την ομάδα της να ξεχωρίζει μέσα της! Είναι πιο σημαντική από οποιαδήποτε τεχνική.
Μιχάλης Πυθαγόρειος Χατζηνικολάου
Το όργανο του είναι το μπουζούκι και μελετά μουσική από πολύ μικρός.
Οι πρώτοι του δάσκαλοι στη μουσική, ενώ ζούσε στην Κρήτη, δεν ήταν εμπνευσμένοι και έτσι τον έκαναν να το απωθήσει προσωρινά. Όμως δεν έμεινε εκεί….
Το 2000 γνώρισε στην Αθήνα εκείνον που τον «μύησε» στο μουσικό όργανο της καρδιάς του. Στην ομάδα τον έφερε το τραγούδι της «Ροής» που άκουγε να ερμηνεύουν ο Απόστολος με την Κατερίνα και ευθύς εξαρχής ένιωσε ότι «θα πάνε μπροστά».
Η ποιότητα του οργάνου του, μα και η καθαρότητα της ψυχής του Πυθαγόρειου, μας δίνει την χαρά να ακούμε αυτό το όργανο που τόσο πολύ αγαπάμε, στις πιο υψηλές δονήσεις και μελωδίες. Είναι μεγάλο δώρο για εμάς να το ακούμε να εκδηλώνει την χαρά, αφού κυρίως είχε συνδεθεί με τον πόνο και την στεναχώρια. Αυτό που νιώθει ότι τους μαθαίνει η μουσική μέσα στην Ομάδα του Αείφαρον είναι, όπως λέει, «να ζούμε μεταξύ μας, να ζούμε με τους άλλους» για να βιώνουν ότι γίνονται από Ομάδα, Μονάδα.
Μίνωας Σφηνιάς
Ένας από τους κρουστούς της μουσικής αυτής ομάδας.
Ηχεί ένα ιδιαίτερο όργανο, ένα “udu” ή αλλιώς μια “στάμνα” όπως λέγεται. Πρίν μερικά χρόνια, επισκεπτόμενος έναν φίλο του δάσκαλο κρουστών, την είδε στον χώρο μεταξύ άλλων οργάνων και του άρεσε τόσο πολύ ο ήχος της, που επιθύμησε να την ηχεί ο ίδιος. Δεν ήξερε τίποτα για αυτό το κρουστό, που σήμερα παίζει στην Μουσική Ομάδα.
Θεωρεί την μουσική έναν δρόμο για να βιώνει την ελευθερία μέσα του. Η συμμετοχή του στην μουσική ομάδα του δίνει αληθινή χαρά, έμπνευση και μαθήματα για να εξελίσεται ως ψυχή.
Νιώθει ότι όσο πιο πολύ συνδέονται τα παιδιά της Μουσικής Ομάδας, τόσο το συλλογικό υπερτερεί του ατομικού. Όσο πιο ομαδικά δρουν, τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα και τότε, είναι από τις ωραιότερες στιγμές της ζωής του. “Είναι υπέροχο να συμμετέχεις σε μια τέτοια κατάσταση”, δηλώνει.
Μάνος Μιχαλίτσης
Στην μουσική αυτή ομάδα μας συνοδεύει με το κρητικό λαούτο του.
Ακούγοντας το, αισθάνεσαι μια γλύκα σαν να επιστρέφεις στην πατρίδα και νιώθεις πως όλα θα κυλήσουν εύκολα, αρκεί να ζεις στη στιγμή.
Είναι αυτοδίδακτος ως επί το πλείστον. Προσέγγισε την μουσική το 1996. Κάνοντας μια νέα αρχή στη ζωή του, άρχισε να παίζει μουσική θέλοντας να εμπνέει τις ψυχές των ανθρώπων, ώστε να γίνονται «καθαρότερες και καλύτερες ως προς τον εαυτό τους».
Του δόθηκε σαν «θείο δώρο» και «από τότε είμαστε ένα», όπως λέει.
Η μουσική τον έχει βοηθήσει να εξελιχθεί, να σταθεί στα πόδια του και να προοδεύσει. Συμπορεύεται και συνταυτίζεται με τις ανάγκες της μουσικής ομάδας, που μέσα σε αυτό το σχήμα όλες οι εμπνεύσεις των μελών της παίρνουν σάρκα και οστά ως ένα συλλογικό έργο αξιοποιώντας και προωθώντας τον κοινό στόχο, την εξάπλωση της Διδασκαλίας του Φωτός.
Παναγιώτης Στάμος
Παίζει κρουστά.
Αισθάνεται ότι παίζοντας ή ακούγοντας μουσική τείνει προς την απελευθέρωση. Τι είναι απελευθέρωση γι’αυτόν; Το να εκφράζεται χωρίς να βάζει το νοητικό στη μέση, να γίνει δηλαδή σαν τα παιδιά ή ένας βαθιά φιλοσοφών άνθρωπος.
Με τον αδελφό του Απόστολο, τον οποίο θαυμάζει και θεωρεί εξαιρετικό μουσικό, έπαιζε μουσική από πολύ νέος – είχε βιώσει την ομορφιά του «να παίζεις μαζί». Όμως, όταν πρωτοάκουσε το τραγούδι “Κάθε μέρα διαφορετική” από τον Απόστολο και την Κατερίνα, έκλαψε από σεβασμό.
Έτσι, ένιωθε μέλος της ομάδας πριν γίνει εμπράκτως και επισήμως. Η καρδιά μιλά πρώτη. Χάρη στην Ομάδα έχει πιάσει ξανά τον μίτο της μουσικής και δεν σκοπεύει να τον αφήσει πια!
Δήμητρα Αναστασία Σακελλαροπούλου
Η Δήμητρα, Αναστασία Σακελλαροπούλου τραγουδά.
Από μικρή ασχολήθηκε με την μουσική, συμμετέχοντας στις χορωδίες των σχολείων της, μαθαίνοντας πιάνο και μετά βιολί… Τραγουδούσε μόνη της στο σπίτι, με προσοχή μην την ακούσει κανείς, μέχρι που κατά τύχη την άκουσε η μητέρα της και την παρότρυνε να σπουδάσει τραγούδι. Μετά τα 18, αφού ενηλικιώθηκε, άρχισε να μελετά συστηματικά με μαθήματα μονωδίας σε ωδείο. Σπουδάζει λυρικό τραγούδι, είναι mezzosoprano και σήμερα βρίσκεται στην ανωτέρα.
Το τραγούδι είναι η μεγάλη της αγάπη και δεν μπορεί να του… αντισταθεί. Είναι μεγάλη η χαρά της και η τιμή που νιώθει με το να είναι μέλος αυτής της μικρής και συνάμα μεγάλης οικογένειας.
Η Μουσική Ομάδα του ΑΕΙΦΑΡΟΝ ηχογραφεί αυτή την περίοδο το πρώτο της CD. Εμφανίζεται σε συναυλίες και φεστιβάλ και είναι ανοιχτή σε προτάσεις και συνεργασίες.
Ακολουθήστε τους στο Facebook : https://www.facebook.com/AeifaronMousikiOmada/
Ή επικοινωνείτε στο τηλέφωνο: 6980467780
