Η οικονομική κρίση φέρνει απελπισία και κατάθλιψη, καθώς ο κόσμος γύρω μας καταρρέει.
Υπάρχει τρόπος να πολεμήσουμε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα;
Στην ομιλία που παραθέτουμε, ένας σύγχρονος φιλόσοφος, ο Έκχαρτ Τόλε, αναφέρεται στη στάση που πρέπει να κρατήσουμε απέναντι στην οικονομική κρίση.
Advertisment
Στην ομιλία του αυτή, την οποία ο Έκχαρτ Τόλε έκανε στις 27 Αυγούστου 2009, υποστηρίζει ότι αντί να μας πιάνει κατάθλιψη και πανικός από την καθημερινή κατάρρευση των παλιών δομών και αξιών γύρω μας, θα έπρεπε να αποδεχτούμε το γεγονός ως μέρος της εξελικτικής διαδικασίας.
Οι παλιές δομές καταρρέουν, η ζωή μας μπαίνει σε ανεπιθύμητη τροχιά και επικρατεί αβεβαιότητα για το αύριο, επειδή όλα όσα μας περιβάλλουν στηρίζονται σε παλιά πρότυπα ζωής που πήγαζαν από τον εγωκεντρισμό. Αντί λοιπόν να αντιστεκόμαστε στο καινούριο που έρχεται, είναι προτιμότερο να αγκαλιάσουμε την αβεβαιότητα, που έτσι κι αλλιώς έχει γίνει κομμάτι της ζωής μας.
«Πολλοί άνθρωποι την περίοδο αυτή βιώνουν δυσκολίες ή περιορισμούς που εμφανίζονται στη ζωή τους, καθώς πολλές δομές, πολλές από τις εξωτερικές δομές του κόσμου, κλονίζονται και κάποιες έχουν ήδη καταρρεύσει.
Advertisment
»Αν θυμάστε, στο βιβλίο μου «Η Νέα Γη» μιλώ για την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ, κάτι που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει τότε και μιλώ επίσης για την επικείμενη καταστροφή πολλών από τις δομές που έχουν σαν βάση το «Εγώ» που είναι δηλαδή οι εξωτερικές αντανακλάσεις μιας εσωτερικής συνειδητότητας, αυτής που είναι το «Εγώ».
»Και αυτές οι παλιές δομές, οι οποίες βέβαια συμπεριλαμβάνουν οικονομικές και άλλες δομές, αρχίζουν τώρα να καταρρέουν και κάτι εντελώς καινούριο θα αναδυθεί. Πόσο θα διαρκέσει αυτή η κατάρρευση δεν μπορώ να το πω, αλλά όλοι μπορούν να τη δουν καθαρά και ακόμη και οι ειδικοί μιλούν για συστημική –ακούω αυτή τη λέξη πολύ συχνά στο ραδιόφωνο– μιλούν για «συστημική κρίση» ή κάτι παρόμοιο.
»Με άλλα λόγια, η κρίση δεν έχει να κάνει με αυτό ή το άλλο στην επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά αφορά την ίδια τη δομή αυτών των οργανισμών, με την ίδια έννοια που το ανθρώπινο μυαλό, τα προβλήματα του ανθρώπινου μυαλού δεν έχουν να κάνουν με το περιεχόμενο, με το οποιοδήποτε περιεχόμενο του μυαλού σου, αλλά με την ίδια τη δομή του ανθρώπινου μυαλού που πρέπει να αλλάξει.
»Έτσι, σε πολλούς ανθρώπους έρχονται στη ζωή τους περιορισμοί με οποιαδήποτε μορφή, αλλά αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα –όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης– κάτι τρομακτικό.
Οι προκλήσεις που συναντούν πολλοί άνθρωποι αυτή την περίοδο, είναι στην πραγματικότητα αυτό που θα τους σπρώξει σε μια νέα κατάσταση συνειδητότητας και αυτή η πιθανότητα περικλείει μια υπόσχεση.
Κάθε φορά που αντιμετωπίζετε μια κρίση είτε προσωπική είτε συλλογική, υπάρχει η υπόσχεση της εισόδου σε μια νέα κατάσταση ύπαρξης, αλλά αυτή την ευκαιρία δεν σημαίνει ότι θα την αγκαλιάσουν όλοι.
»Πρέπει λοιπόν καταρχήν να μην πιστεύετε όλα αυτά που ακούτε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ότι πρέπει να είμαστε όλοι σε μια κατάσταση φόβου, ότι η μοναδική πραγματική αντίδραση, η μόνη φυσική αντίδραση σε αυτά που συμβαίνουν είναι μια κατάσταση φόβου. Αυτή είναι μια ασυνείδητη αντίδραση.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η αλλαγή είναι απολύτως απαραίτητη σε αυτό τον κόσμο και η διάλυση των δομών που έχουν εγωιστική βάση είναι απολύτως απαραίτητη προκειμένου να επιβιώσει ο πλανήτης και η ανθρωπότητα.
»Έτσι, αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν είναι αναγκαστικά κακό. Αυτό που συμβαίνει πρέπει να συμβεί. Η ολότητα, η ευφυΐα πίσω από τα φαινόμενα, είναι αυτή που το κάνει. Είναι λοιπόν κάτι καλό, παρ’ όλο που έρχονται προκλήσεις στη ζωή σας, πράγμα που σημαίνει περιορισμούς, οικονομικούς περιορισμούς, που σημαίνει ότι ίσως πρέπει να μετακομίσετε, ότι ίσως πρέπει να κατεβείτε μερικά σκαλιά, ότι η αβεβαιότητα μπορεί να εμφανιστεί στη ζωή σας.
»Θα πει κανείς: «Ω, αυτό δεν θα ’πρεπε να συμβαίνει. Θα έπρεπε να ξέρω τι θα μου συμβεί για τα επόμενα 20 ή 30 χρόνια της ζωής μου». Λοιπόν, δεν μπορείτε να το ξέρετε πια. Και αυτό είναι υπέροχο, το ότι υπάρχει ξαφνικά μια είσοδος προς την αβεβαιότητα.
Μπορείτε να αγκαλιάσετε την αβεβαιότητα και να μην απαιτείτε να γνωρίζετε τι θα σας συμβεί στη ζωή; Γιατί αυτό χρειάζεται: να αγκαλιάσετε το γεγονός ότι δεν γνωρίζετε, να αγκαλιάσετε την αβεβαιότητα».
