Τι χρώμα έχει το κάθε γράμμα του αλφαβήτου; Ποια είναι η υφή μιας συμφωνίας του Μότσαρτ; Τι γεύση μπορεί να έχει το ουράνιο τόξο; Αν για τον πολύ κόσμο οι ερωτήσεις αυτές ακούγονται παράλογες, υπάρχει ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που μπορεί να δώσει απαντήσεις.
Κάπως έτσι προσδιορίζονται οι διαστάσεις της συναισθησίας, η οποία αποτελεί ένα νευρολογικό φαινόμενο ανάμειξης των αισθήσεων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα συναισθητικά άτομα μπορούν να ακούσουν τις οσμές, να μυρίσουν τους ήχους ή και να συνδυάσουν αυτόματα γράμματα και αριθμούς με συγκεκριμένα χρώματα.
Advertisment
Ετσι, «ο ήχος του φλάουτου φέρνει στο νου μια μοβ ομίχλη, το γράμμα “J” μπορεί να είναι θηλυκό και ντροπαλό, ενώ ο Απρίλης έχει άρωμα μήλου».
Οπως εξηγεί στη βρετανική εφημερίδα «Independent», η Χόλι Γουίλιαμς, που βίωνε ανέκαθεν τη συναισθησία ως μια απολύτως φυσιολογική εμπειρία, μέχρι να έρθει σε επαφή με άλλους ανθρώπους που ερμήνευαν το περιβάλλον τους με ανάλογο τρόπο, ήξερε απλώς ότι «η Δευτέρα είναι κόκκινη και η Τρίτη ροζ…».
Επιστημονικά έχουν αναγνωριστεί γύρω στους 70 διαφορετικούς τύπους συναισθησίας, κι ενώ κάποιοι απ’ αυτούς είναι σπάνιοι, κάποιοι άλλοι είναι ιδιαιτέρως συνηθισμένοι. Οπως εξηγούν ερευνητές, μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όσο το να περιγράφει κανείς τις εικόνες που του έρχονται στο μυαλό ακούγοντας ένα μουσικό κομμάτι.
Advertisment
Αν και η συναισθησία αποτελούσε δημοφιλές θέμα επιστημονικών συζητήσεων κατά τον 19ο αιώνα, στο μεγαλύτερο μέρος του 20ού αμφισβητήθηκε, μέχρι τη δεκαετία του 1980, όταν με τη βοήθεια μαγνητικών τομογραφιών διαπιστώθηκε ότι το νευρολογικό αυτό φαινόμενο είναι υπαρκτό.
Από τους πλέον γνωστούς συναισθητικούς θεωρούνται ο Ρώσος καλλιτέχνης Βασίλι Καντίνσκι, που εμπνεόταν τα έργα τους από «εικόνες μουσικής», ο Γάλλος ποιητής Αρθούρος Ρεμπό, ο συγγραφέας Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ και πολλοί σύγχρονοι δημιουργοί από διάφορους χώρους.
Οι επιστήμονες επιχειρούν σήμερα με εκθέσεις πολυμέσων και σειρά εκδηλώσεων να καταγράψουν τις διαστάσεις της συναισθησίας και να προχωρήσουν σε καλύτερη ερμηνεία της τονίζοντας πως «η τεχνολογία μάς βοηθά ούτως ή άλλως να έχουμε μια πολυ-αισθητηριακή εμπειρία, κάτι που καλλιεργεί την κουλτούρα της συναισθησίας».
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΑΒΑΡΑ – www.enet.gr
