Άρθρο του Sayer Ji
Ένα από τα πιο γνωστά «θαυματουργά φάρμακα» της σύγχρονης ιατρικής είναι τα στεροειδή. Ωστόσο, μια πρόσφατη διπλά τυφλή τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη έδειξε ότι το μέλι με καφέ είναι ανώτερο από την ουσία πρεδνιζολόνη στη θεραπεία των συμπτωμάτων του μεταλοιμώδη επίμονου βήχα.
Advertisment
Μια αξιοσημείωτη καινούρια μελέτη που εξέτασε τις φυσικές εναλλακτικές λύσεις έναντι των φαρμάκων βρήκε ότι σε σύγκριση με τα συστηματικά στεροειδή, ο συνδυασμός μελιού και καφέ ήταν αποτελεσματικότερος στη μείωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τον μεταλοιμώδη βήχα.
Ο μεταλοιμώδης βήχας είναι ο βήχας που παραμένει μετά από ένα κοινό κρυολόγημα ή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος για περισσότερες από 3 εβδομάδες και σε ορισμένες περιπτώσεις ως και αρκετούς μήνες. Η συμβατική θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει οποιοδήποτε αριθμό ισχυρών φαρμάκων, πολλά από τα οποία έχουν σοβαρές παρενέργειες. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται η κωδεΐνη και η δεξτρομεθορφάνη (τα λεγόμενα κεντρικώς δρώντα αντιβηχικά), τα αντιισταμινικά και τα βρογχοδιασταλτικά.
Η καινούρια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Primary Care Respiratory» διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Baqiyatallah στην Τεχεράνη από το 2008 ως το 2011. Σε αυτή συμμετείχαν 97 ασθενείς που υπέφεραν από μεταλοιμώδη βήχα για περισσότερες από 3 εβδομάδες και χωρίστηκαν με διπλά τυφλή μέθοδο σε 3 ομάδες:
Advertisment
1. Για την πρώτη ομάδα (ομάδα μελιού–καφέ) παρασκευάστηκε ένα μείγμα που έμοιαζε με μαρμελάδα και το οποίο αποτελούνταν από 20,8 γραμμάρια μελιού και 2,9 γραμμάρια στιγμιαίου καφέ.
2. Στη δεύτερη ομάδα χορηγήθηκαν 13.3 mg πρεδνιζολόνη (ομάδα με στεροειδή).
3. Στην τρίτη ομάδα χορηγήθηκαν 25 mg γουαϊφενεσίνης (ομάδα ελέγχου).
Οι ερευνητές περιέγραψαν το πρωτόκολλο θεραπείας των ασθενών ως εξής:
«Στους συμμετέχοντες δόθηκε οδηγία να διαλύσουν μια συγκεκριμένη ποσότητα του δικού τους προϊόντος σε ζεστό νερό και να πίνουν το διάλυμα κάθε 8 ώρες για 1 εβδομάδα. Όλοι οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν πριν από την αγωγή καθώς και 1 εβδομάδα μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας όσον αφορά τη μέτρηση της σοβαρότητας του βήχα τους. Η κύρια μέτρηση αφορούσε τη μέση συχνότητα του βήχα πριν και μετά τη θεραπεία της 1 εβδομάδας και υπολογίστηκε με ένα έγκυρο ερωτηματολόγιο».
Τα αποτελέσματα της μελέτης συνοψίζονται στον παρακάτω πίνακα:
| Πίνακας 2. Διαφορές ανάμεσα στις θεραπείες και ορισμένες επεξηγηματικές μεταβλητές |
| Μεταβλητές Ομάδα ΜΚ Ομάδα Σ Ομάδα Ε Αξιολόγηση |
| Ηλικία (σε έτη) 42,3 (13,3) 36,1 (11,9) 42,0 (11,8) 0,10 (ΑΣ) |
| Βάρος (σε κιλά) 76,1 (12,9) 77,1 (8,8) 73,9 (9,9) 0,534 (ΑΣ) |
| Διάρκεια 3,0 (2,9) 2,9 (1,5) 2,9 (2,7) 0,973 (ΑΣ) ασθένειας (σε μήνες) |
| Συχνότητα βήχα: Πριν από τη θεραπεία 2,9 (0,3) 3,0 (0,0) 2,8 (0,4) 0,082 (ΑΣ) Μετά από τη θεραπεία 0,2 (0,5) 2,4 (0,6) 2,7 (0,5) <0,001 (Σ) |
| Ε =ομάδα ελέγχου, ΜΚ =μέλι και καφές, Σ =στεροειδή, ΑΣ =άνευ σημασίας, Σ =σημαντικό |
Όπως μπορείτε να δείτε από τον παραπάνω πίνακα, η ομάδα που κατανάλωσε μέλι με καφέ είδε τον βαθμό συχνότητας του βήχα να μειώνεται από 2,9 σε 0,2 μετά τη θεραπεία, ενώ η ομάδα που έλαβε πρεδνιζολόνη μείωσε το ποσοστό μόνο από 3,0 σε 2,4 μετά τη θεραπεία.
Τα αποτελέσματα αναλυτικά:
Υπήρξαν 97 ενήλικες ασθενείς (οι 55 ήταν άντρες) που συμμετείχαν σε αυτή τη μελέτη με μέση ηλικία τα 40,1 έτη. Η μέση (+/-) διαφορά στη συχνότητα του βήχα πριν και μετά από τη θεραπεία ήταν: ομάδα ΜΚ 2,9 (0,3) πριν από τη θεραπεία και 0,2 (0,5) μετά τη θεραπεία (<0,001), ομάδα με στεροειδή (Σ) 3,0 (0,0) πριν από τη θεραπεία και 2,4 (0,6) μετά τη θεραπεία (<0,05), ομάδα ελέγχου (Ε) 2,8 (0,4) πριν από τη θεραπεία και 2,7 (0,5) μετά τη θεραπεία (> 0,05). Η ανάλυση αυτής της διακύμανσης έδειξε σημαντική διαφορά ανάμεσα στη μέση συχνότητα του βήχα πριν και μετά από τη θεραπεία στην ομάδα ΜΚ έναντι της ομάδας Σ (<0,001). Το μέλι με καφέ βρέθηκε ότι ήταν η πιο αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας για τον μεταλοιμώδη βήχα.
Σχετικά με τις επιπτώσεις των ευρημάτων τους, οι ερευνητές ανέφεραν τα εξής:
«Κάθε χρόνο, δαπανώνται δισεκατομμύρια δολάρια για τον έλεγχο και τη θεραπεία του βήχα, ενώ η πραγματική επίδραση των αντιβηχικών φαρμάκων δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικη.1,45 Ακόμα κι αν ο μεταλοιμώδης βήχας φαίνεται να αντιπροσωπεύει μόνο το 11-25% όλων των περιπτώσεων χρόνιου βήχα8 και δεν συνδέεται με αναπηρία και θνησιμότητα, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα και ιατρικά έξοδα…13
Το μέλι και ο καφές αποτελούν φυσικές βρώσιμες ουσίες κι είναι ασφαλείς, ευχάριστες, λιγότερο ακριβές απ’ ό,τι τα φάρμακα και μπορούν να βρεθούν εύκολα. Επιπλέον, αποδείχτηκαν αποτελεσματικές σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική ασφάλεια και τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του μελιού και του καφέ σε σχέση με την πρεδνιζολόνη, αυτή η μελέτη προσθέτει περισσότερες αποδείξεις στις Βιοϊατρικές Έρευνες αποδεικνύοντας ότι οι φυσικές ουσίες συμπεριλαμβανομένων των μπαχαρικών, των βιταμινών και των τροφίμων, είναι συχνά ανώτερες σε αποτελεσματικότητα από τα συνθετικά φάρμακα ενώ διαθέτουν πολύ υψηλότερα επίπεδα ασφάλειας.
