Απόσπασμα από ημερολόγιο του Κρισναμούρτι. Μετάφραση από Αγγλικά: Μάρω Παπαμιχαήλ
Είναι ένα δέντρο γεμάτο με πράσινα γυαλιστερά φύλλα, ήσυχo μέσα στην αγνότητα και την αξιοπρέπεια του, περικυκλωμένο από σπίτια σε δυσανάλογους αριθμούς, με ανθρώπους που δεν το έχουν ποτέ κοιτάξει – ούτε καν ένα του φύλλο. Αλλά κερδίζουν χρήματα, πάνε σε γραφεία, πίνουν, γεννούν παιδιά και τρώνε υπερβολικά.
Advertisment
Υπήρχε ένα φεγγάρι από πάνω του εψές και όλη η υπέροχη σκοτεινιά ήταν ζωντανή. Και ξυπνώντας προς την αυγή, η μαγεία του φωτός ήταν διαλογισμός, αφού «το άλλο» ήταν εκεί σε αυτό το άγνωστο δωμάτιο. Ήταν εκεί , μια εσώτερη και επείγουσα ειρήνη – όχι η ειρήνη των πολιτικών ή των ιερέων ή των εφησυχασμένων. Ήταν υπερβολικά μεγάλη για να χωρέσει σε χώρο και χρόνο, για να πάρει μορφή μέσω της σκέψης ή των αισθήσεων.
Ήταν το βάρος της γης και όλων των πραγμάτων επί της γης. Ήταν οι ουρανοί και πέρα απ’ αυτούς. Ο άνθρωπος πρέπει να παύσει για να μπορέσει αυτό να υπάρξει.
Advertisment
