Γράφει ο Βασίλης Γατσάς – Διδάκτωρ Εγκληματολογικής Ψυχολογίας
Σημαδιακή η σημερινή ημέρα που είναι αφιερωμένη στην εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και έκρινα σκόπιμο να απευθυνθώ στους φίλους μου με τις παρακάτω σκέψεις:
Advertisment
«Κάθε φύλο είναι ανώτερο στη δική του κυριότητα και ίσο σε αξία και ευγένεια»! – Πυθαγόρας ο Σάμιος
Τα παιδιά ανακυκλώνουν τη βία, που βιώνουν είτε τα ίδια, είτε σε βάρος της μητέρας τους! Η ζήλεια αποτελεί θανάσιμη πληγή και για τα δύο μέρη, δεν λύνει κανένα απολύτως πρόβλημα… τουναντίον μάλιστα! Προσπαθώντας να ελέγξεις τον ερωτικό σου σύντροφο, καταδικάζεις στο άγχος και τη δυστυχία όχι μόνο τον σύντροφο σου, αλλά και τον ίδιο σου το εαυτό! Άσε τους άλλους να ζήσουν και ζήσε για τον εαυτό σου! Ο έρωτας, η πίστη και ο σεβασμός, δεν επιβάλλονται και δεν μπορείς να τα αποκτήσεις με τη βία. Για να είναι αληθινά πρέπει να εμπνέονται!
Ο πιο ασφαλής τρόπος για να χάσεις έναν αγαπημένο είναι να τον ζηλεύεις και βέβαια, να ασκείς όποιας μορφής βία ή απειλή βίας. Τον σπρώχνεις στην ξένη αγκαλιά, με βεβαιότητα που αγγίζει τα όρια του βέβαιου και όχι μόνο αυτό, αλλά το ευχαριστιέσαι κιόλας, απλά γιατί συμφωνεί με όσα πίστευες και επιβεβαιώνουν τους φόβους σου (αυτοεκπληρούμενη προφητεία)!
Advertisment
Η κατοχή και η ζήλια που περιβάλλουν τον Γάμο, υποδουλώνουν το πνεύμα και εξουσιάζουν τον άνθρωπο. Ευχή να έλθει μια εποχή που άνδρες και γυναίκες δεν θα υποφέρουν ο καθένας από τις αδυναμίες του άλλου. Σίγουρα δεν ελέγχουμε το παιχνίδι σε κανένα επίπεδο. Ο Σοπενχάουερ, είχε υποστηρίξει ότι: μας κυβερνούν βαθιές βιολογικές δυνάμεις κι εμείς στη συνέχεια εξαπατούμε τον εαυτό μας ότι επιλέγουμε συνειδητά τις δραστηριότητες μας!
Γονίδια καθορίζουν τον ερωτισμό μας, την σεξουαλική κατεύθυνση, την ένταση του ερωτισμού, αν θα έχουμε προδιάθεση στο ποτό, στο τσιγάρο και τόσα άλλα, που αν είχαμε τη δυνατότητα μακροσκοπικής θέασης, εκτιμώ ότι θα γελούσαμε με τα καμώματα μας ή θα κλαίγαμε με το χάλι μας!
Αναλογίσου ότι και συ πέφτεις σε πολλά σφάλματα κι είσαι άλλος ένας σαν κι αυτούς που κατηγορείς. Κάποια σφάλματα μπορεί να μην τα κάνεις, έχεις όμως μια κλίση και προς αυτά -έστω και αν μένεις μακριά από δειλία, ή ματαιοδοξία ή κάποιο παρόμοιο ελάττωμα! Το δίχως άλλο, πέφτεις κι εσύ σε πολλά σφάλματα και ληστής γίνεσαι και ικανός για όλα (Μ. Αυρήλιος)!
Συγχώρεση, δεν σημαίνει να πεις ότι αυτά που σου συνέβησαν δεν έχουν σημασία ή ότι δεν πειράζει που κάποιος σε κακομεταχειρίστηκε. Σημαίνει απλά να απελευθερωθείς από τα αρνητικά συναισθήματα που τρέφεις γι’ αυτό το γεγονός και τα πρόσωπα που αναμείχθηκαν. Ο μόνος τρόπος για να σώσει κανείς το γάμο του, είναι να τον εγκαταλείψει! Για να σχετισθεί κανείς με έναν άλλο άνθρωπο πρέπει πρώτα να σχετισθεί με τον εαυτό του. Αν δεν μπορούμε να αγκαλιάσουμε την μοναχικότητα μας, απλά χρησιμοποιούμε τον άλλον σαν ασπίδα απέναντι στην απομόνωση.
Μόνο όταν μπορούμε να ζήσουμε σαν το αετό-χωρίς καθόλου κοινό να μας παρατηρεί- μπορούμε να στραφούμε ο ένας προς τον άλλο με αγάπη. Μόνο τότε μπορεί κανείς να νοιαστεί για την μεγέθυνση της ύπαρξης του άλλου. Αν κάποιος δεν μπορεί να εγκαταλείψει ένα γάμο τότε αυτός ο γάμος είναι καταδικασμένος.
Τέλος, ο Προυστ έλεγε ότι: «Δεν μπορούμε να γιατρέψουμε έναν πόνο παρά μόνο αν τον φανερώσουμε»! Έτσι, καλείται η γυναίκα που ζει νιώθοντας σε όλη της την ύπαρξη την βία, να αντλήσει κάπου από μέσα της το κουράγιο να μιλήσει. Άμα γίνει η αρχή όλα θα πάρουν τον δρόμο τους!
Με τιμή
Βασίλης Γατσάς
Διδάκτωρ Εγκληματολογικής Ψυχολογίας
