, ,

Οι μικρές σκέψεις – Της Μαρίας Χριστίνας Δουλάμη

Οι μικρές σκέψεις είναι που μας πεθαίνουν. Αυτές που έρχονται σποραδικά, αναπάντεχα, και σου κατακλύζουν το μυαλό. Αυτές που ξέρεις πως θα έπρεπε να

Είναι κάτι σκέψεις που καταφθάνουν σχεδόν στα κρυφά. Που δεν καταλαβαίνεις ότι σε έχουν οχυρώσει μέχρις ότου σε καταβάλουν ολόκληρο. Αυτές οι σκέψεις οι μικρές που ξαφνικά γίνονται τεράστιες και σε κατατρώνε εκ των έσω.

Οι μικρές σκέψεις είναι που μας πεθαίνουν. Αυτές που έρχονται σποραδικά, αναπάντεχα, και σου κατακλύζουν το μυαλό. Αυτές που ξέρεις πως θα έπρεπε να αγνοήσεις, αλλά δεν το κάνεις. Και τις αφήνεις να πληθαίνουν ώστε να γίνονται μεγάλες και να σε καταπίνουν ολόκληρες.

Advertisment

Αυτές οι μικρές σκέψεις είναι που μας τρελαίνουν. Οι σκέψεις που κάνεις μόνος σου το βράδυ, ή καθώς περιμένεις το ραντεβού σου, τις ώρες που περνάς στο μετρό και στα λεωφορεία, όταν βαδίζεις για τον προορισμό σου, ή όταν βρίσκεσαι κάτω από το ντους. Τις στιγμές που έχεις δυο λεπτά για να αφήσεις το μυαλό σου να τρέξει ελεύθερο και να αναλογιστεί όλα αυτά που σου συμβαίνουν. Εκείνες οι στιγμές είναι και οι πιο επικίνδυνες.

Οι μικρές σκέψεις - Της Μαρίας Χριστίνας Δουλάμη

Γιατί σου πλημμυρίζουν το μυαλό με όλα αυτά που προσπαθείς κατά βάθος να αγνοήσεις. Τους προβληματισμούς για το τι συμβαίνει και τι θα επέλθει στο μέλλον. Όλα αυτά που σε γεμίζουν φόβο και ανησυχία. Αυτά τα σοβαρά που σου αφαιρούν τη χαρά και την ανεμελιά μιας ευχάριστης ημέρας.

Είναι και μερικές άλλες μικρές σκέψεις που πρέπει να τις κρύβεις, να τις κρατάς για σένα. Γιατί τα όνειρα που αντιπροσωπεύουν μπορούν να γίνουν το αντικείμενο της ζήλιας και του φθόνου στα μάτια κακών ανθρώπων. Είναι αυτές οι σκέψεις που θέλεις να κάνεις πράξη. Αυτές με τις οποίες περνάς μέρες, εβδομάδες, μήνες έχοντας τες στο μυαλό σου, αλλά κατά κάποιον περίεργο τρόπο συνεχώς αναβάλλεις να εκπληρώσεις. Ίσως να είναι ο φόβος πως η υλοποίηση τους θα απέχει πολύ από αυτό που δημιούργησες μέσα στο μυαλό σου.

Advertisment

Και έτσι έρχονται και οι σκέψεις που γίνονται απωθημένα, που μένουν ανεκπλήρωτες να σου μαυρίζουν την ψυχή με ερωτήσεις τύπου «κι αν», «κι αν δεν», και «ίσως». Τελικά το πιο δύσκολο δεν είναι να καταστρώνεις σχέδια στο μυαλό σου – αυτό εύκολο κι απλό είναι – η δύναμη φαίνεται στην αποφασιστικότητα που εναποθέτεις στην εκπλήρωσή τους.

Διαβάστε από τη Μαρία Χριστίνα Δουλάμη

Γιατί μένουμε όταν όλοι φεύγουν;

Πάψε πια να περιμένεις

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Οι άνθρωποι που «ενοχλούν»... εκείνοι που δεν στριμώχτηκαν για να εξαγοράσουν λίγα ψίχουλα αγάπης
Μήπως ασκώ υπερβολική κριτική στους άλλους; Πώς θα το καταλάβω και πώς μπορώ να το διορθώσω;
Ν. Καζαντζάκης: Η λαχτάρα της λευτεριάς
Χάνουμε χρόνο όταν επενδύουμε σε αυτούς που δεν έχουν χρόνο για εμάς

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση