Ο θεσμός του γάμου διαλύει την συγκρουσιακή φύση του ανθρώπου
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί διαλύονται τόσο συχνά και εύκολα πια οι γάμοι; Είναι κάτι καινούριο της εποχής μας ή συνέβαινε σε όλες τις περιόδους που έχει διανύσει ο θεσμός του γάμου;
Advertisment
Ίσως γενικότερα οι σχέσεις γάμου να διαλύονται τόσο εύκολα, γιατί από την αρχή χτίστηκαν εξαιρετικά πρόχειρα, αβασάνιστα και απροβλημάτιστα. Δύσκολα κάποιος θα μπει στην διαδικασία αξιολόγησης καταλληλότητας του ανθρώπου που επιλέγει να μοιραστεί την ζωή του και να επικοινωνήσει στην καθημερινότητα του, πόσο μάλλον να επικυρώσει όλα τα παραπάνω με το να μπει στην πραγματική διαδικασία του γάμου.
Advertisment
Για πολλούς, η προετοιμασία του γάμου εξαντλείται στη λίστα των καλεσμένων στο κτήμα, στο νυφικό και το δώρο της κουμπάρας. Ο γάμος αποτελεί μια νομιμοποιημένη από την πολιτεία και την θρησκεία συμβιωτική σχέση. Αυτό και μόνο, καθιστά την πράξη της τέλεσης του (του γάμου), μια κατ’ εξοχήν υπεύθυνη πράξη του ενήλικα και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν ένα χαζοχαρούμενο γεγονός. Βέβαια, ο άνθρωπος σαν σπονδυλωτό θηλαστικό, από την φύση του, ίσως είναι προορισμένος να συμβιώνει συντροφικά. Ίσως είναι προορισμένος να ζει αγελαία και όχι ζευγαρωτά δηλαδή αρσενικό και θηλυκό μαζί, αποκλειστικά και μακροχρόνια.
Η ζευγαρωτή συμβίωση, αποτελεί συμπεριφορά του καταστατικού των πτηνών την οποία ο άνθρωπος οικειοποιήθηκε αυθαίρετα. Ο γάμος λοιπόν είναι ένας κοινωνικοπολιτιστικός θεσμός, ο οποίος υποχρεώνει τον άνθρωπο σε μια παρα φύσιν συμπεριφορά, η οποία όμως τελικά είναι απαραίτητη ώστε το διαθέσιμο ερωτικό προϊόν να μοιραστεί ειρηνικά και δίκαια.
Αν λοιπόν ο άνθρωπος θέλει να ζει ζευγαρωτά κοινωνικά και πολιτισμένα, οφείλει να ξεπεράσει την φύση του. Βεβαίως από την φύση του είναι πολυγαμικός και αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Αυτήν ακριβώς την απείθαρχη πολυγαμική συγκρουσιακή μας φύση, έρχεται να ελέγξει ο θεσμός του γάμου.
- Γέμισε τα κενά σου με τα ιδανικά συστατικά που έχεις μέσα σου - 20 Φεβρουαρίου 2018
- Η ευτυχία του «τώρα» - 14 Απριλίου 2017
- Γιατί μπορώ! – από την Χριστίνα Μανιατάκου - 3 Απριλίου 2017
