Μου χρωστάς ένα ταξίδι στη θάλασσα
Είναι τόσο κοντά, μα μου φαίνεται χιλιόμετρα μακριά να βαδίσω το δρόμο προς τη θάλασσα μαζί σου. Μην ξεχνάς όμως ότι μου το χρωστάς. Ήδη χτυπάει αλαφιασμένη η καρδιά μου. Οι δυο μας ξυπόλητοι να περπατάμε στην αμμουδιά, η θάλασσα γαλήνια να καθρεφτίζει το φεγγάρι που σίγουρα θα μας χαμογελά.
Διαβάστε επίσης από τη Τάμι Γκεκτσιάν
Μου χρωστάς αυτό το ταξίδι και ας διαρκέσει έστω και λίγα λεπτά. Ήδη νιώθω την άμμο στα πόδια μου, τον αέρα να ανεμίζει τα όπως πάντα ατίθασα μαλλιά μου. Ήδη βλέπω το χαμόγελό σου την ώρα που θα λιώνει το παγωτό και θα στο δίνω άτσαλα για να προφτάσω να μην λερωθώ. Ήδη νιώθω το άγγιγμα σου απαλά στην πλάτη για να με προφυλάξεις από το να σκοντάψω.
Θέλω να μιλάμε για ώρες ∙ όχι για τις ζωές μας αλλά για αυτά που ζήσαμε μαζί. Δε με ενδιαφέρει η προαγωγή που πήρες αν δεν ήμουν εκεί για να σε συγχαρώ. Δε με νοιάζει το καινούριο αμάξι που πήρες αν δεν ήμουν ο πρώτος συνοδηγός. Δε με νοιάζει τίποτα που να μην είμαι μέσα που να μην έχω συμμετοχή. Δεν είναι εγωισμός, είναι ο φόβος πως δε θα αντέξω να είμαι ακροατής μιας ζωής που ήμουν πρωταγωνιστής.
Μου χρωστάς ένα ταξίδι στη θάλασσα ∙ έχω κόψει ήδη τα εισιτήρια και ας μην είναι διάρκειας αλλά στιγμής.
