Εσύ; Πώς αγαπάς;
Αγαπάμε τη συμπεριφορά μας!
Αυτό που ο απέναντί μας, μας βγάζει να είμαστε!
Το ότι θέλουμε να προσπαθούμε για το καλύτερο και είμαστε αληθινοί σ’αυτόν τον απέναντι που τον νοιαζόμαστε, λαχταρώντας τη μορφή του…
Αυτό που σε έχει αγκαλιά και το μόνο που σε νοιάζει είναι να μη σε αφήσει…
Αυτή η συμπεριφορά μας σ’αυτόν τον απέναντι που εκτιμά και σέβεται το χαρακτήρα μας και αυτό που είμαστε μαζί του… Αυτός ο απέναντι που επιλέγουμε να έχουμε και να ζούμε μαζί στη ζωή…
Με σχέδια και στιγμές απλές που μας γεμίζουν τόσο…
Αυτό που ο απέναντί μας δίνει δεν είναι αγάπη αλλά συμπεριφορά!
Είναι συμπεριφορά που φιλτράρεται με την ομορφιά που αναπτύσσουμε μέσα μας γι’αυτόν!
Στην ουσία λέμε ότι αγαπάμε τη συμπεριφορά μας απέναντι σε όποιον επιλέγουμε και του το δείχνουμε… με συμπεριφορά!
Σκέψου μόνο πόσες φορές κάποιοι έδειξαν το αντίθετο!
Το να μη αγαπάς κάποιον δεν είναι γιατί δε σου το βγάζει αλλά γιατί η συμπεριφορά μας επιλέγει το αντίθετό της, γιατί κάτι άλλο περίμενες ή δεν είχε τη σωστή συμπεριφορά! (απιστία, ψέμα, εκμετάλλευσή κτλ)
Έτσι, η αγάπη δεν έχει να κάνει με τον άλλον, αλλά με το πώς του συμπεριφερόμαστε εμείς.
Αυτό αγαπάμε, τον τρόπο που φερόμαστε στον απέναντί μας!
Στο κάτω κάτω εμείς ορίζουμε πως θα φερθούμε…
Α! Και ό,τι δίνεις παίρνεις… ανάλογα πώς θα φερθούν!
Ε.ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ
