Η αγάπη και το μίσος ειναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος
«Σε αγάπησα με όλη μου την καρδιά και σε μίσησα με όση δύναμη είχε το μυαλό μου», της είπε, αγκαλιάζοντάς την για μία τελευταία φορά. Όλος του ο εαυτός εκεί, παραδομένος στα χέρια της. Οι δυο πλευρές του, γονατισμένες στα πόδια της. Ο καλός και ο κακός λύκος μέσα του, ο παράδεισος και η κόλαση του είχαν δαμαστεί από τον έρωτα της.
Advertisment
Διαβάστε επίσης από τη Χαρά Βλαχοδήμου
Κανείς δεν τον είχε προειδοποιήσει, εκείνη την πρώτη μέρα που την αντίκρισε, πως επιλέγοντας να την αγαπήσει, επέλεγε και να την μισήσει ταυτόχρονα. Αγάπη και μίσος, δύο έννοιες που μέχρι τώρα θεωρούσαμε πως είναι αντιφατικές. Τι και αν ήταν οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος; Τι και αν ήξερες πως κάθε που «μισούσες» κάποιον, δεν ήσουν μακριά από την αγάπη σου γι’ αυτόν. Μια λεπτή γραμμή είναι και αν την περάσεις, να είσαι σίγουρος πως εκπλήρωσες ακόμα έναν στόχο σε αυτή τη ζωή. Ένιωσες στα άκρα, αγάπησες ολοκληρωτικά.
«Μα γιατί, τι είναι το μίσος;», θα ρωτήσεις. Το μίσος είναι η απουσία της αγάπης. Είναι η έκπτωτη αγάπη σου. Αυτή που προοριζόταν για κάποιον αλλά πλέον έχασε το αντικείμενο της. Μισούν όσοι δεν μπορούν να προσφέρουν την αγάπη τους εκεί όπου θέλουν. Μισούν όσοι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Που νομίζεις θα πήγαινε όλο εκείνο το συναίσθημα;
Δε φεύγει, δε χάνεται. Δεν απαλλάσσεσαι από αυτό έτσι απλά. Μεταμορφώνεται. Έχει την ιδιότητα να κάνει τους αγγέλους, δαίμονες. Η απουσία βλέπεις, η ανημποριά σου να δώσεις όσα έχεις μέσα σου, σε πνίγουν, σε θυμώνουν, σε κάνουν να νιώθεις αδύναμος. Δε θέλει πολύ. Φτάνεις στο σημείο να μισήσεις για να αντέξεις να στέκεσαι όρθιος. Να αντέξεις να συνεχίσεις την καθημερινότητα σου χωρίς να σε στοιχειώνει αυτός που πια, δεν είναι εκεί. Στο δικό σου εκεί.
Μισείς με το μυαλό γιατί η καρδιά σου έχει χάσει πια τον προορισμό της. Μισείς και αυτό σημαίνει ότι ακόμα, αγαπάς. Με λάθος τρόπο, αλλά και ποιος θα σου πει τι είναι σωστό και λάθος. Σε παρακαλώ, ξέρω. Άσε αυτούς με τις προβαρισμένες ευγένειές τους, τα αποστειρωμένα αντίο τους και κάτι μέτριες αγάπες που τελειώνουν με κάτι ψεύτικα «καλά να περνάς» και να προσέχεις. Όποιος αγαπάει κύριε δυνατά, μιας και είμαστε άνθρωποι και έχουμε αδυναμίες, δεν αντέχει να αγαπάει με αξιοπρέπεια και καθωσπρεπισμούς. Στην υποψία ότι ο άλλος φεύγει, ή ότι ο άλλος τον προδίδει, σπάνε τα πάντα μέσα του και γύρω του. Όποιος αγαπάει είναι καταδικασμένος να μισήσει και για λίγο. Το λίγο το έβαλα, ξέρεις, για να παρηγορήσω τον άρρωστο.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα αγαπάμε και θα χαιρόμαστε με την ευτυχία του άλλου. Θα αγαπάμε τον άλλον ακόμα και όταν δεν τον έχουμε δίπλα μας. Ίσως φτάσουμε σε αυτό το σημείο ακόμα και τώρα αλλά όταν αγαπήσεις αληθινά, θυμήσου με… θα δεις πως το άλλο πρόσωπο της αγάπης σου θα είναι το κτητικό, απόλυτο, κυριαρχικό μίσος. Το μίσος του μυαλού, αυτό που θέλει τόσο απεγνωσμένα να εξαφανίσει όσα έζησε, όσα δεν μπορεί να αγαπάει πια. Όσα τον αναγκάζουν να μην μπορεί να αγαπάει. Το μίσος αυτό που σε καίει με το να προσπαθείς να μηδενίσεις, να απομυθοποιήσεις, να καταστρέψεις ότι έχτισες κάποτε.
Η καρδιά φτιάχτηκε για να μετράει αγάπες και το μυαλό για να μηδενίζει τον κόσμο όλο. Στην αγάπη σου κρύβεται όλη η τρυφερότητα της ύπαρξης σου αλλά στο μίσος σου φανερώνεται η δύναμη του μυαλού σου. Η δύναμη αυτή που σε ακινητοποιεί και σε καθιστά ανίκανο να ξεμπλοκάρεις από τις σκέψεις σου για τον άνθρωπο που σε άφησε μόνο λίγο πριν.
Ο «εχθρός» της αγάπης δεν είναι το μίσος αλλά η αδιαφορία. Μόνο όταν φτάσεις στο να μη σε νοιάζει η ζωή του άλλου καταλαβαίνεις πως είσαι έτοιμος να προχωρήσεις μακριά από τα συντρίμμια σου. Μόνο τη στιγμή που θα δεις τον άνθρωπο που στεκόταν κάποτε δίπλα σου και νιώσεις την συγκαταβατικότητά του «όπου είναι, αρκεί να είναι καλά», τότε μόνο έχεις ξεφύγει από την αγάπη σου για εκείνον. Μέχρι τότε, μην αναρωτιέσαι από πού προέρχεται το μίσος και που πήγε η αγάπη. Όλα είναι στη θέση τους και περιμένουν το σύνθημα για να εκδηλωθούν. Μην τρομάζεις και απόλαυσε τα. Είσαι ζωντανός θνητός και έχεις κάθε δικαίωμα να ζεις ως το μεδούλι τα συναισθήματά σου. Νιώσε τυχερός. Αυτοί που σε αγάπησαν, αυτοί που σε μίσησαν, είναι κατά μία έννοια, δικοί σου για πάντα.
- Τα διπλά κρεβάτια που κοιμίζουν δύο ξένους… - 18 Απριλίου 2018
- Αν θες να γίνεις γονέας… - 17 Απριλίου 2018
- Στην αφαίρεση κρύβεται η μαγεία - 18 Οκτωβρίου 2017
