Αγάπη είναι η αλήθεια σου!
Μια φορά έπεσε από τον αέρα ένας μικρός σπόρος, σε ένα έρημο οικόπεδο που κανένα χορτάρι δεν φύτρωνε… Το σποράκι αυτό βασανίστηκε πολύ ανάμεσα στις πέτρες και τον πηλό, μονάχα ο άνεμος σεργιάνιζε στον εγκαταλειμμένο κήπο. Στο εύφορο χώμα οι σπόροι έδιναν λουλούδια και χορτάρια, όμως στις πέτρες και στον πηλό πέθαιναν.
Advertisment
Μια όμορφη κοπέλα πέρασε τυχαία από τον εγκαταλειμμένο κήπο… περπατούσε χαρούμενη και έψαχνε λουλούδια να μαζέψει. Το βλέμμα της συναντά το μικρό σπόρο… και τότε, μέσα στην πάχνη, το σποράκι άνοιξε στα δυο, αφέθηκαν από μέσα του λεπτές τριχούλες από ρίζες και με αυτές τρύπησε την πέτρα και τον πηλό, άρχισε ν’αναπτύσσεται.
Έτσι άρχισε να ζει στον κόσμο το μικρό εκείνο λουλουδάκι. Δεν είχε τίποτα να τραφεί, μονάχα από τις σταγόνες της βροχής που έπεφταν από τον ουρανό!… Μα, εκείνο το βλέμμα του ερωτευμένου κοριτσιού τον βοήθησε να μεγαλώσει. Πλέον ύψωνε τα φύλλα του ενάντια στον άνεμο. “Πότε άραγε θα ξανάρθει η ερωτευμένη;” σκεφτόταν και εκτός από τη λύπη, ένιωθε πως δεν έχει πια δυνάμεις να μεγαλώσει… Την άλλη μερα το κορίτσι ξαναπέρασε… Μένει έκπληκτη βλέποντας το μικρό σπόρο, ένα πανέμορφο λουλούδι! Το κοιτάει. Ντροπαλή αρχίζει και του μιλάει…
Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται, όποιος κοιτάζει μέσα του ξυπνάει!
Advertisment
– Πολύ όμορφο είσαι και δεν το πρόσεξα καθόλου, λέει το κορίτσι, θαυμάζοντας το στεφάνι με πέταλα γεμάτα φωτεινό χρώμα, διαυγές και έντονο. Το λουλούδι λαμπύριζε σαν ζωηρή φλόγα… Θα μπορούσε να ήταν ορατό ακόμα και στη νύχτα.
– Σ’ευχαριστώ!… Ακούστηκε μια απαλή και γεμάτη χαρά, την κοιτάει στα μάτια. Σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Η σιωπή απλώνεται… Ταυτόχρονα γεμίζει το σύμπαν ένα πανέμορφο συναίσθημα.
– Η ομορφιά σου με κάνει να νιώθω ότι ζω! Είσαι σαν ένα κομμάτι του Παράδεισου, λέει συγκινημένη η κοπέλα. Πώς σε λένε?
– Για μένα, εσύ μου έδωσες τη δύναμη να ζω! Όσο για την ομορφιά, απλώς αντανάκλασή σου είμαι…! απάντησε το λουλουδάκι.
– Μα πως…;
– Αγάπη είναι το όνομα μου… Όταν ο Θεός έπλασε τη φύση, όρισε όλα τα φυτά να τραφούν με φως και νερό. Εμένα, εξ’αρχής μου είπε ότι από Αγάπη έπλασε τα πάντα, αλλά εγώ εκτός από την ύλη, έχω ανάγκη και από συναίσθημα για να μεγαλώσω. Και έτσι, όταν ο άνθρωπος είναι ερωτευμένος -σαν ένας καθρέπτης της ψυχή του- μεγαλώνω, ομορφαίνω… Το βλέμμα σου, γεμάτο χαρά και ευτυχία, τροφή είναι για μένα. Και η αγάπη σου με ομορφαίνει.
Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ την Αγάπη. Σχέση στοργής και χαράς που βοηθάει τον άλλον να είναι ότι το πιο όμορφο έχεις στη ζωή σου! Η αγάπη που δίνεις στον σύντροφο σου είναι αυτή που του δίνει δύναμη, θάρρος, χαρά, γαλήνη, ομορφιά, αυτοπεποίθηση. Σε αυτούς τους καιρούς που όλοι δίνουν συμβουλές αναλύοντας τα πάντα, θελω να σε παρακαλέσω να βιώσεις το συναίσθημα. Να το ακούς, να το υπακούς… Δεν είναι συνταγή, είναι η αλήθειά σου. Δεν νομίζω ότι υπάρχει σωστό και λάθος, αλλά ξέρω σίγουρα ότι υπάρχει αλήθεια και ψέμα. Άρα, η αλήθεια είναι ότι θέλουμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Χρειάζεσαι δύναμη να αγαπάς ή η Αγάπη σου δίνει δύναμη να ζεις…;
Δυστυχώς με τόσες αναλύσεις που γίναν για την αγάπη, έχω την εντύπωση πως έχει καταλήξει “πνευματική σύγχυση” πλέον, και όχι απλώς βίωμα της ζωής. Δεν ξέρω ποιος φταίει, όμως σου θυμίζω ότι δεν υπάρχει σωστό ή λάθος! Ίσως να φοβόμαστε περισσότερο απ’ότι νομίζουμε, επειδή στη ζωή μπορεί να κάναμε “λάθος” επιλογές, ίσως να μην έχουμε την δύναμη τώρα να αγαπήσουμε, ίσως να μην ξέρω να εκφράσω το συναίσθημά μου… Δεν έχει σημασία τι μας κρατάει μακριά από την αγάπη όσο περιμένω εκείνο το βλέμμα, το χάδι, το λουλούδι.
Να χαίρεσαι για τα μαθήματα που πήρες από τη ζωή
Ξέρω ότι “αγαπώ” σημαίνει “ζω”!… Δε ξέρω τον λόγο που δεν μας αγαπάνε όπως θα θέλαμε, ξέρω όμως ότι η επιτυχία μιας σχέσης θέλει τρόπο και όχι κόπο! Δεν υπάρχουν κανόνες για τον τρόπο, διότι ο καθένας μας είναι μοναδικός. Επομένως, πρέπει εσύ να βρεις τον κατάλληλο τρόπο που ταιριάζει στην Αγαπημένη σου… Ξεκίνα με ένα βλέμμα…
Μια πετυχημένη σχέση ή αλλιώς ένα ευτυχισμένο ζευγάρι, νομίζω πως τηρεί απέναντι στον άλλον μια στάση Σεβασμού, αντιλαμβάνοντας την Ελευθερία που χρειάζονται για να υπάρχει ισορροπία μεταξύ τους και νιώθοντας την πλήρη Αποδοχή από τον άλλον. Όποιος κινείται ανάμεσα σε Σεβασμό, Ελευθερία και Αποδοχή θα έχει δώσει στην/στον Αγαπημένη(ο) μια έκφραση αληθινής αγάπης. Απ’ότι διαπίστωσα μέχρι τώρα, το πρόβλημα δεν είναι να ερωτευτούμε, το πρόβλημα είναι ο έρωτας να μετουσιωθεί σε αγάπη! Και η Αγάπη χρειάζεται φροντίδα όπως ένα λουλούδι… Ας μην πατάμε με τις μπότες στον ανθισμένο κήπο μιας όμορφης ψυχής!
Κλείνω με τα θεϊκά λόγια του Βίκτωρος Ουγκό:
“Ο Θεός έκανε για τον άνδρα ένα Θρόνο, για την γυναίκα έναν Βωμό. Ο θρόνος Εκθειάζει, ο βωμός Αγιάζει.
Ο άνδρας είναι ο Εγκέφαλος, η γυναίκα η Καρδιά. Ο εγκέφαλος κατασκευάζει το Φως, η καρδιά παράγει την Αγάπη. Το φως γονιμοποιεί, η Αγάπη Ανασταίνει!
Ο άνδρας είναι ένας Κώδικας, η γυναίκα ένα Ευαγγέλιο. Ο κώδικας διορθώνει, το Ευαγγέλιο Τελειοποιεί!
Ο άνδρας είναι ένας Ναός, η γυναίκα είναι το Ιερό. Μπροστά στον Ναό αποκαλυπτόμαστε, μπροστά στο Ιερό Γονατίζουμε!
Τελικά:
Ο άνδρας είναι τοποθετημένος εκεί που τελειώνει η Γη, η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο Ουρανός.
Ευλογημένη ας είναι η αγάπη!
Ευλογημένα τα όντα που λατρεύονται!….”
π. Σιλουανός Βισάν
- Αριστοτέλης: «Ελπίδα είναι ένα όνειρο που το βλέπουμε ξύπνιοι» - 13 Σεπτεμβρίου 2019
- Είμαστε και γινόμαστε, τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε - 10 Ιανουαρίου 2019
- Eυγνωμοσύνη είναι το συναίσθημα πως αυτά που σου δόθηκαν είναι ανώτερα από αυτά που ζήτησες - 13 Νοεμβρίου 2018
